Уладзімірская брама
Вежы Кітай-горада | |
Уладзімірская (Срэценская, Нікольская) брама | |
---|---|
| |
55°45′33″ пн. ш. 37°37′31″ у. д.HGЯO | |
Краіна | Расія |
Горад | Масква |
Тып будынка | крапасное збудаванне XVI стагоддзя |
Архітэктар | Пятрок Малы Фразін |
Будаўніцтва | 1534—1538 гады |
Стан | знесена ў 1934 годзе |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уладзімірская брама Кітай-горада (руск.: Владимирские ворота), таксама Срэценская брама, або Нікольская брама (Сретенские ворота, Никольские ворота) — незахаванае збудаванне ў сценах Кітай-горада ў Маскве, якое адкрывала праход і праезд з Нікольскай вуліцы на старую Лубянскую плошчу.
Пабудавана ў адзін час з Кітайгародскай сцяной у 1534—1538 гг., разабрана ў 1934 годзе. У свой час брама з вежай і сценамі ўяўлялі сабой магутнае абарончае збудаванне, якое дазваляла весці «трайны» бой: з ніжняй часткі, з парапета сцен і з вежы. Шацёр на вежы быў надбудаваны ў XVII стагоддзі. Пры пажары 1812 года сцены і вежы былі пашкоджаны, пры наступным аднаўленні іх рабілі максімальна падобнымі да крамлёўскіх веж.
Пазней каля Уладзімірскай брамы вёўся букіністычны гандаль старымі кнігамі, лубкамі, гравюрамі, карцінамі.
У 1691—1694 гадах ля Уладзімірскай брамы была пабудавана невялікая вытанчаная царква Уладзімірскай Маці Божай у стылі маскоўскага барока: васьмярык на чацвярыку, увянчаны гранёнай главой. Храм быў узведзены па зароку царыцы Наталлі Кірылаўны з даходаў Стралецкага прыказа. Кожны год 21 мая ў царкве праводзіўся хросны ход у памяць збавення Масквы ад нашэсця татараў у 1521 годзе.
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]-
Брама і царква Уладзімірскай Маці Божай. 1840-я гг.
-
Уладзімірская брама ў XX ст.
-
Лубянская плошча і Уладзімірская брама, 1880.
-
Аляксееў Ф.Я. Новая плошча ў XVIII ст. Від ад В. Чаркаскага завулка.
-
Астрахаў В.Г. Абжорны рад каля Кітайгародскай сцяны. 1856.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Московская старина: Фотоальбом. Составитель и автор текста Корнешов Л. К. — М.: Планета, 1995. — С. 76-77. ISBN 5-85250-139-5