Уладзімір Антонавіч Тоўсцік

Уладзімір Антонавіч Тоўсцік
Уладзімір Антонавіч Тоўсцік
Імя пры нараджэнні	Уладзімір Антонавіч Тоўсцік
Дата нараджэння	24 чэрвеня 1949 (73 гады)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Жанр	пейзаж
Вучоба	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Уплыў	Натан Майсеевіч Воранаў
Член у	Беларускі саюз мастакоў;
Прэміі	Прэмія Ленінскага камсамола Беларусі
Узнагароды	;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзімір Антонавіч Тоўсцік (24 чэрвеня 1949, Мінск) — беларуcкі мастак. Загадчык кафедры малюнка Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў, прафесар (2011).

Кароткая біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Уладзімір Антонавіч Тоўсцік нарадзіўся ў 1949 годзе ў Мінску.

З 1966 па 1972 гады вучыўся ў Натана Воранава ў Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце.

1973—1976 гг. — вучоба ў творчых майстэрняў Акадэміі мастацтваў СССР у г. Баку пад кіраўніцтвам Абдулаева М. Г.

З 1972 г. — пастаянны ўдзельнік рэспубліканскіх, усесаюзных і замежных выстаў.

З 1978 г. Член Саюза мастакоў Беларусі.

З 1976 г. дацэнт кафедры малюнка Акадэміі мастацтваў Беларусі.

У 1990 г. прысвоена ганаровае званне «Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь».

У 1994 г. прысуджана Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь за серыю жывапісных работ «Святло і цені».

У 1995 стаў лаўрэатам прэміі місіі ААН у Беларусі «Хабітат-II».

У 2011 прысвоена ганаровае званне «Народны мастак Беларусі» і вучонае званне «Прафесар».

Грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Удзельнічаў у сумесных праектах «Літаратурнай газеты» і пастаяннага камітэта Сюзнай дзяржавы Беларусі і Расіі (2002), удзельнічаў у Мастацкай выставе ў «Бялградзе».

2006 у гарадской мастацкай галерэі твораў Леаніда Шчамялёва ў складзе выстаўкі «Прысвячэнне» (жывапіс).
2007 г. ў рамках выстаўкі Саюза Мастакоў Беларусі «Посттрадыцыя» у «Галерэі мастацтваў».
2008 г. прыняў удзел у Культурным дэсанце Беларусі ў Пекіне.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі (1982) за «за серыю жывапісных твораў „Людзі маёй рэспублікі“»^[1].
Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР (1990).
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры, мастацтва і архітэктуры (1994) — за серыю жывапісных прац «Святло i ценi» і трыпціх «Спадчына».
Ганаровае званне «Народны мастак Беларусі» (2011).
Ордэн Францыска Скарыны (2019)^[2].

Зноскі

↑ Г. П. Прахарэнка. Прэміі // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Т. 4. Накцюрн — Скальскі. — 742 с. — 9 500 экз.
↑ ГОСНАГРАД И БЛАГОДАРНОСТЕЙ ПРЕЗИДЕНТА БЕЛАРУСИ УДОСТОЕНЫ ПРЕДСТАВИТЕЛИ РАЗЛИЧНЫХ СФЕР

[1] Г. П. Прахарэнка. Прэміі // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Т. 4. Накцюрн — Скальскі. — 742 с. — 9 500 экз.

[2] ГОСНАГРАД И БЛАГОДАРНОСТЕЙ ПРЕЗИДЕНТА БЕЛАРУСИ УДОСТОЕНЫ ПРЕДСТАВИТЕЛИ РАЗЛИЧНЫХ СФЕР

[1]

[2]