Уладзімір Конанавіч Кільчэўскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Конанавіч Кільчэўскі
Дата нараджэння 1 лютага 1922(1922-02-01)
Месца нараджэння
Дата смерці 26 студзеня 1999(1999-01-26) (76 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Дзеці Аляксандр Уладзіміравіч Кільчэўскі і Валянціна Уладзіміраўна Гаруновіч
Род дзейнасці навуковец, выкладчык універсітэта
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат эканамічных навук
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды
ордэн Айчыннай вайны II ступені ордэн Чырвонай Зоркі Ордэн «Знак Пашаны» медаль «За адвагу» медаль «За баявыя заслугі» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «За ўзяцце Кёнігсберга»
Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР Заслужаны работнік вышэйшай школы БССР

Уладзімір Конанавіч Кільчэўскі (1 лютага 1922, в. Задуб’е, Гомельская губерня  — 26 студзеня 1999, г. Горкі, Магілёўская вобласць, Беларусь) — навуковы землеўпарадчык, кандыдат эканамічных навук, дацэнт, заслужаны работнік вышэйшай школы БССР, ганаровы прафесар Беларускай дзяржаўнай сельскагаспадарчай акадэміі, удзельнік, інвалід Вялікай Айчыннай вайны.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 1 лютага 1922 года ў вёсцы Задуб’е Гомельскай губерні (цяпер — Кармянскі раён Гомельскай вобласці) ў сям’і селяніна. У 1940 годзе скончыў Кармянскую сярэднюю школу[1].

У 1941—1943 гадах, знаходзячыся на акупаванай тэрыторыі, уступіў у падпольную групу, быў сувязным партызанскага атрада. У 1943 годзе сышоў у 256-ы партызанскі атрад Журавіцкай партызанскай брыгады, быў камандзірам кулямётнага разліку. З кастрычніка 1943 года служыў у 479 асобнай разведвальнай роце 1312 стралковага палка 17 стралковай дывізіі ў якасці радавога, камандзіра аддзялення разведкі, справавода разведаддзела штаба дывізіі Першага Беларускага фронту[2]. Быў паранены, інвалід Вялікай Айчыннай вайны 2-й групы. Вайну скончыў ва Усходняй Прусіі ў горадзе Толькеміт (зараз — Польшча).

У 1946 годзе пасля дэмабілізацыі паступіў на землеўпарадкавальны факультэт Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі, які скончыў з адзнакай па спецыяльнасці «землеўпарадкаванне». Працаваў у акадэміі з 1951 года асістэнтам, старшым выкладчыкам, дацэнтам, з 1980 года — прафесарам кафедры земпраектавання. З 1971 па 1984 год з’яўляўся загадчыкам гэтай кафедры. У 1964—1971 гадах абіраўся дэканам землеўпарадкавальнага факультэта[3].

У 1958 годзе ў Маскоўскім інстытуце землеўпарадкавання абараніў дысертацыю на суісканне вучонай ступені кандыдата эканамічных навук на тэму «Арганізацыя кармавых угоддзяў і севазваротаў у калгасах Горацкага раёна Магілёўскай вобласці Беларускай ССР». У 1961 годзе яму прысвоена вучонае званне дацэнта. Чытаў лекцыі па шэрагу курсаў, у тым ліку па землеўпарадкаванні і навуковых асновах землеўпарадкавання.

Памёр 26 студзеня 1999 года ў горадзе Горкі Магілёўскай вобласці.

Навукова-даследчыцкая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Асноўныя кірункі навуковых даследаванняў:

  • рацыянальнае выкарыстанне зямельных рэсурсаў;
  • землеўпарадкаванне, планіроўка сельскіх населеных пунктаў;
  • эфектыўнасць узбуйненых севазваротаў;
  • землеўпарадкаванне ва ўмовах аграрнай рэформы.

Аўтар больш за 100 навуковых і вучэбна-метадычных работ. У іх ліку: сем манаграфій (у сааўтарстве) па пытаннях рацыянальнага выкарыстання зямель і землеўпарадкавання, шэрагаў артыкулаў у зборніках навуковых прац і часопісах, а таксама навукова-метадычных дапаможнікаў. З’яўляецца сааўтарам падручніка «Землеўпарадкавальнае праектаванне», выдадзенага ў Маскве для студэнтаў вышэйшых навучальных устаноў СССР па спецыяльнасці «Землеўпарадкаванне». Па гэтым падручніку і ў цяперашні час вучацца студэнты краін СНД.

Пад яго кіраўніцтвам падрыхтаваныя 4 кандыдаты навук. Адзін з былых аспірантаў Каа Дык Фат стаў міністрам сельскай гаспадаркі В’етнама[4].

Прызнанне[правіць | правіць зыходнік]

  • кандыдат эканамічных навук
  • дацэнт
  • заслужаны работнік вышэйшай школы БССР
  • ганаровы прафесар БДСГА.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • ордэны: Чырвонай Зоркі, Айчыннай вайны II ступені, «Знак Пашаны».
  • медалі: «За адвагу», «За баявыя заслугі», «За ўзяцце Кёнігсберга», «За перамогу над Германіяй».
  • адзнакі: «Выдатны разведчык», «Заслужаны работнік вышэйшай школы БССР».
  • дзве ганаровыя граматы Вярхоўнага Савета БССР.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

  • 8 лютага 2022 года імем вучонага названа аўдыторыя ў корпусе № 4 Беларускай дзяржаўнай сельскагаспадарчай акадэміі[5].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Працы[правіць | правіць зыходнік]

  • Планировка селений колхоза «Коминтерн» / в соавт. — Минск: Гос. изд-во сельскохозяйственной литературы, 1962. — 37 c.
  • Задания для лабораторно-практических занятий по организации и планированию землеустроительных работ: для инженерно-землеустроительного факультета. — Минск: Ураджай, 1964. — 76 с.
  • Методические указания по составлению курсовых проектов внутрихозяйственного землеустройства колхозов и совхозов. Министерство сельского хозяйства БССР, Белорусская сельскохозяйственная академия. — Горки: БСХА, 1968. — 102 с.
  • Землеустройство, планировка сельских населенных пунктов и геодезия: сборник статей /в соавт. — Минск: Ураджай, 1968. — Т. 43. — 224 с.
  • Комплексная организация территории колхозов и совхозов / в соавт. — Минск: Ураджай, 1970. — 270 с.
  • Землеустройство, планировка сельских населенных пунктов и геодезия: сборник статей / редколлегия: Ф. К. Куропатенко, В. К. Кильчевский [и др.]. — Горки: БСХА, 1972. — Т. 86. — 281 с.
  • Рациональное использование земельных ресурсов / в соавт. — Минск: Ураджай, 1975. — 191 c.
  • Проблемы современного землеустройства / в соавт. — Минск: Ураджай,1977. — 20 c.
  • Устройство земель — основа хозяйствования / в соавт. — Минск: Ураджай, 1982. — 37 с.
  • Эффективность укрупнения севооборотов / в соавт. — Минск: Ураджай, 1984. — 87 с.
  • Землеустроительное проектирование: учебник для студентов высших учебных заведений по специальности «Землеустройство» / в соавт. — Москва: Агропромиздат, 1986. — 511 с.
  • Экономико-экологическое обоснование организации территории сельскохозяйственных предприятий: сборник научных трудов / в соавт. — Горки, 1988. — 90 с.
  • Организация территории в условиях внедрения прогрессивных технологий сельскохозяйственного производства: сборник научных трудов. / Государственная комиссия. Совета Министров по продовольствию и закупкам, Белорусская сельскохозяйственная академия / в соавт. — Горки, 1990. — 107 с.
  • Землеустройство в условиях аграрной реформы: сборник научных трудов / Министерство сельского хозяйства и продовольствия Республики Беларусь, Главное управление кадров и аграрного образования, Белорусская сельскохозяйственная академия/ в соавт. — Горки, 1997. — 156 с.

Зноскі

  1. Стельмашонок, И. М. Из история землеустроительного образования в Горках — Мн.: 1999. С. 95
  2. Сайт «Память народа» Архівавана 9 ліпеня 2021.
  3. Колмыков, А. В., Писецкая, О. В. Землеустроительный факультет академии — высшая школа подготовки землеустроительных кадров в Республике Беларусь// Научно-методический журнал «Вестник БГСХА». Юбилейный номер. — Горки: 2020. — С. 78—85
  4. Гончарова, Людмила. А дочку назвал Беларусью….
  5. У акадэміі аўдыторыі прысвоілі імя Уладзіміра Кільчэўскага. Што вядома пра гэтага вучонага і воіна?

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Кільчэўскі Уладзімір Конанавіч // Памяць. Горацкi раён. Гісторыка-дакументальная хроніка. — Мінск: «Вышэйшая школа», 1996. С. 548. ISBN 985-06-0180-9
  • Колмыков, А. В., Писецкая, О. В. Землеустроительный факультет академии — высшая школа подготовки землеустроительных кадров в Республике Беларусь // Научно-методический журнал «Вестник БГСХА». Юбилейный номер. — Горки: 2020. — С. 78—85.
  • Колмыков А. В., Писецкая О. Н., Свитин А. В. Памяти талантливого ученого, замечательного педагога и человека (к 100-летию со дня рождения В. К. Кильчевского) // Вестник БГСХА, № 1. 2002. — С. 204—206.
  • Караевская, Татьяна. Простые герои из Горецкого края // https://www.gorkiv.by/prostye-geroi-iz-goreckogo-kraja/ Архівавана 9 ліпеня 2021.
  • Карташевич, А. Н. Почётные профессора академии // Вестник БГСХА, Горки: 2014, № 3. С.134.
  • Летопись Белорусской сельскохозяйственной академии (1836—2005), 6-е изд., испр. и доп. — Горки: ред.изд. отдел БГСХА, 2020.
  • Стельмашонок, И. М. Из история землеустроительного образования в Горках — Мн.: 1999. — С. 95.
  • Свитин, В. А. След на земле / В. А. Свитин, А. В. Колмыков // Зямля і людзі. — 2017. — 15 лютага. — С. 10.
  • Памяти учителя [Кильчевского В. К.] / В. А. Свитин, А. С. Помелов, А. В. Кильчевский // Земля Беларусі [Электронный ресурс] : научно-производственный журнал. — 2011. — № 4. — Режим доступа: http://belzeminfo.by/arhiv/2011_04/ZB_2011_4.pdf Архівавана 28 чэрвеня 2016.. Дата доступа: 26.11.2016.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]