Фёдар Іванавіч Трызна

Фёдар Іванавіч Трызна
Фёдар Іванавіч Трызна
Дата нараджэння	18 лютага (2 сакавіка) 1900
Месца нараджэння	Мазыр, Мазырскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	1 ліпеня 1967 (67 гадоў)
Месца смерці	Расія;
Партыя	КПСС;
Узнагароды і прэміі	;

Фёдар Іванавіч Трызна (1 сакавіка 1900, г. Мазыр, Гомельская вобласць — 1 ліпеня 1967, Расія) — гаспадарчы дзеяч, Герой Сацыялістычнай Працы (1949).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пасля заканчэння інстытута працаваў навуковым супрацоўнікам Пушкінскай заатэхнічнай лабараторыі ў Ленінградскай вобласці. Перад самай вайной абараніў дысертацыю на суісканне вучонай ступені кандыдата сельскагаспадарчых навук.

У час Вялікай Айчыннай вайны разам з лабараторыяй быў адпраўлены ў тыл. Ён асабіста забяспечваў эвакуацыю пародзістых кароў. З 1942 года працаваў старшым заатэхнікам саўгаса «Лясныя Паляны» Маскоўскай вобласці, які спецыялізаваўся на вырошчванні племяннога маладняку буйной рагатай жывёлы. Дзякуючы намаганням Ф. І. Трызны ў 1947 годзе саўгас атрымаў па 4596 кілаграмаў малака з утрыманнем 161,6 кілаграмы малочнага тлушчу ад каровы. У наступным годзе саўгас палепшыў свае паказчыкі, атрымаўшы ад 65 кароў ужо па 5785 кілаграмаў малака з утрыманнем 212 кілаграмаў малочнага тлушчу ад каровы.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 9 кастрычніка 1949 года за атрыманне высокай прадукцыйнасці жывёлагадоўлі ў 1948 годзе пры выкананні саўгасамі плана здачы дзяржаве прадуктаў жывёлагадоўлі і паляводства і выкананні дзяржаўнага плана развіцця жывёлагадоўлі па ўсіх відах жывёлы было прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і залатога медаля «Серп і Молат».

У 1952 годзе быў прызначаны галоўным заатэхнікам, у 1954 годзе стаў дырэктарам саўгаса «Лясныя Паляны». З 1960 года на заслужаным адпачынку.

Выбіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета РСФСР, мясцовых Саветаў дэпутатаў працоўных.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэнам «Знак Пашаны», медалямі, заслужаны заатэхнік РСФСР.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Гомельская вобласць / Акадэмія навук БССР, Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору, Беларуская Савецкая Энцыклапедыя; рэдкалегія: С. В. Марцэлеў (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск, 1985. — С. 258.