Фёдар Кузьміч Папоў

Фёдар Кузьміч Папоў
Фёдар Кузьміч Папоў
Дата нараджэння	8 снежня 1921
Месца нараджэння	Сымах[d], Q20619319?, Мегіна-Кандаласкі ўлус[d], Якуцкая АССР, РСФСР;
Дата смерці	13 кастрычніка 1943 (21 год)
Месца смерці	Лоеўскі раён, Гомельская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Дзяражычы;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Званне	чырвонаармеец
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна;
Узнагароды і званні

Фёдар Кузьміч Папоў (8 снежня 1921, цяпер Батарынскі наслег, Мягіна-Кангаласкі ўлус, Якуція — 13 кастрычніка 1943 г., Лоеўскі раён Гомельскай вобласці Беларусі) — чырвонаармеец, Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 8 снежня 1921 года ў Батарынскім наслеге цяпер Мягіна-Кангаласкага ўлуса Рэспублікі Саха (Якуція) у сям'і селяніна. Якут. Адукацыя пачатковая. Працаваў у саўгасе.

У 1942 годзе быў прызваны ў Чырвоную Армію Чурапчынскім РВК. У тым жа годзе быў накіраваны на фронт.

Стралок 3-й стралковай роты 467-га стралковага палка (81-я стралковая дывізія, 61-я армія, Цэнтральны фронт) чырвонаармеец Фёдар Папоў адным з першых у палку ў складзе аддзялення 1 кастрычніка 1943 года пераправіўся праз раку Дняпро каля вёскі Глушэц. Сваімі смелымі дзеяннямі спрыяў пераадоленні ракі іншымі стрелковыми падраздзяленнямі палка: у рукапашнай сутычцы ў траншэі ворага знішчыў да 50 салдат і афіцэраў праціўніка і ўтрымліваў плацдарм да пераправы асноўных сіл.

У баі 11 кастрычніка 1943 года быў смяротна паранены і праз два дні 13 кастрычніка памёр ад атрыманых ран^[1].

Быў пахаваны ў вёсцы Глушэц Гомельскай вобласці ў брацкай магіле (пасля перапахаваны ў брацкай магіле на паўночнай ускраіне вёскі Дзяражычы Лоеўскага раёна той жа вобласці).

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецка-фашысцкім захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм першаму з якутаў, чырвонаармейцу Папову Фёдару Кузьмічу пасмяротна прысвоена званне Героя Савецкага Саюза^[2]^[3]^[4].

У гады Вялікай Айчыннай вайны землякі Папова арганізавалі збор сродкаў на будаўніцтва танка. У адказ на гэты пачын паступіла тэлеграма ад Вярхоўнага Галоўнакамандуючага І. В. Сталіна і атрыманы падзячны ліст ад генерал-маёра танкавых войскаў Ліпадаева у якім гаворыцца: «Паведамляю, што на сродкі, сабраныя працоўнымі Мягіна-Кангаласкага раёна, пабудаваны танк „Герой Савецкага Саюза Папоў“ і перададзены войскам генерала-палкоўніка тав. Рыбалка (палявая пошта № 16180)».

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

Імя Героя Фёдара Папова прысвоена:

вуліцам у гарадах Гомель, Якутск і на радзіме;

школе № 20 у Якуцка.

У ПГТ Ніжні Бесцях Мягіна-Кангаласкага ўлуса усталяваны помнік на плошчы Перамогі.
У вёсцы Майя Мягіна-Кангаласкага ўлуса усталяваны помнік.
Подзвігу Ф. К. Папова прысвечана паэма якуцкага паэта Л. А. Папова «Ырыа буолбут олох» (Жыццё, якое стала песняй).

Зноскі

↑
Яны баранілі Беларусь. Склад.: Калашнікаў А. А. — Якутск: Трыяда, 2005. ISBN 5-9508-0004-4.
↑ Узнагародны ліст у электронным банку дакументаў «Подзвіг Народа».
↑ Узнагародны ліст у электронным банку дакументаў «Подзвіг Народа».
↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Фёдар Кузьміч Папоў на сайце «Героі краіны»

[1] 
Яны баранілі Беларусь. Склад.: Калашнікаў А. А. — Якутск: Трыяда, 2005. ISBN 5-9508-0004-4.

[нлГСС-2] Узнагародны ліст у электронным банку дакументаў «Подзвіг Народа».

[ГСС-3] Узнагародны ліст у электронным банку дакументаў «Подзвіг Народа».

[4] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

[1]

[2]

[3]

[4]