Хаапсалу (станцыя)
| Станцыя | |
| Хаапсалу | |
|---|---|
| Талін — Хаапсалу | |
| Eesti Raudtee | |
 | |
| Дата адкрыцця | 1905[1] |
| Дата закрыцця | 2004 |
| Колькасць платформ | 1 |
| Колькасць пуцей | 3 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Талін — Хаапсалу | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Хаапсалу (эст.: Haapsalu, руск.: Гапсаль) — былая тупіковая станцыя Эстонскай чыгункі ў павеце Ляэнэмаа. Знаходзіцца ў горадзе Хаапсалу на лініі Талін — Хаапсалу. З 1997 года на месцы станцыі адкрыты Эстонскі музей чыгунак.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Будаўніцтва ўчастка Кейла — Хаапсалу[правіць | правіць зыходнік]
Пасля выкупу прыватнай Балтыйскай чыгункі і яе зліцця з Рыга-Пскоўскай чыгункай у 1893 годзе чыгуначная адміністрацыя Расійскай імперыі пачала разглядаць магчымасць будаўніцтва новага чыгуначнага ўчастка Кейла — Хаапсалу. Гэты ўчастак чыгункі не меў асаблівага эканамічнага, стратэгічнага і ваеннага значэння, ён быў у асноўным распрацаваны спецыяльна для пасажырскіх перавозак, асабліва з улікам таго, што Хаапсалу стаў галоўным курортным горадам у XIX стагоддзі, які наведвалі: сям’я расійскага імператара, заможная грамадскасць Пецярбурга, расійскі кампазітар Пётр Чайкоўскі.
Падрыхтоўчыя працы па будаўніцтве 77,5 км участка чыгункі пачаліся ў 1901 годзе, але фактычнае будаўніцтва пачалося ў 1904 годзе. 15 снежня таго ж года ў нядаўна пабудаваным аддзяленні чыгункі ўжо пачаўся часовы грузавы і пасажырскі рух. Чыгуначная лінія Кегель-Гапсальскaя чыгунка (руск.: Кегель-Гапсальскaя железнaя дорогa) была афіцыйна ўведзена ў эксплуатацыю 15 лістапада 1905 года.[2]
Эксплуатацыя[правіць | правіць зыходнік]
Першапачаткова на чыгуначным участку было толькі чатыры станцыі — станцыя III класа Рыйзіперэ, станцыя III класа Рысці, станцыя V класа Паліверэ і станцыя II класа Хаапсалу. Да 1917 года на чыгуначным участку Кейла — Хаапсалу былі адкрыты яшчэ тры новыя прыпынкі — Вазалема, Элама і Таэбла.
У той жа час ад станцыі Хаапсалу было пабудавана 8-кіламетровае чыгуначнае адгалінаванне да порта.
У 1935 годзе ўпершыню ў гісторыі Эстоніі дызель-цягнік «Lendav Läänlane» паехаў па маршруце Талін — Хаапсалу замест паравозаў. У другой палове XX стагоддзя гэты маршрут абслугоўваўся дызельнымі цягнікамі рыжскага вагонабудаўнічага завода.
У 1960-я гады пачалася электрыфікацыя чыгунак на ўчастку Кейла — Хаапсалу. Першы электрыфікаваны ўчастак Кейла — Вазалема быў уведзены ў эксплуатацыю 15 ліпеня 1965 года, а Вазалема — Рыйзіперэ 4 верасня 1981 года.
Закрыццё ўчастка[правіць | правіць зыходнік]
У 1980-я гады тры пасажырскія цягнікі рухаліся паміж Хаапсалу і Талінам у сярэднім па 2 гадзіны складаў маршрут, але ўжо ў пачатку 1990-х гадоў, у сувязі з хуткім знясіленнем чыгуначнай інфраструктуры, на 105 км у шляху паміж Талінам і Хаапсалу час руху павялічаўся да 3 гадзін.
У той жа час грузаабарот чыгуначнага транспарту рэзка скараціўся, але пасажыры выбралі аўтобусны рух замест неэфектыўнага чыгуначнага. Утрыманне чыгуначнай часткі пачало патрабаваць павелічэння страт з боку дзяржавы, у выніку чаго ў 1995 годзе было прынята рашэнне аб закрыцці руху пасажырскіх цягнікоў на чыгуначным участку Рыйзіперэ — Хаапсалу. 21 верасня 1995 года, упрыгожаны галінкамі яловых галінак і надпісам — «Развітанне Хаапсалу» (эст.: Hüvasti Haapsalu), апошні пасажырскі дызель-цягнік адправіўся са станцыі Хаапсалу ў Талін.
Участак чыгункі быў прыватызаваны і стаў уласнасцю AS Haapsalu Raudtee. Пагадненне аб паступленні ўчастка чыгункі прадугледжвала, што грузавыя перавозкі ААТ Haapsalu Raudtee павінны быць забяспечаны на працягу 5 гадоў. Haapsalu Raudtee, у сваю чаргу, абавязаўся аднавіць рух пасажырскіх цягнікоў у бліжэйшы час.
Аднак грузаабарот чыгуначных перавозак працягваў рэзка зніжацца, і Haapsalu Raudtee таксама не змог знайсці інвестара для рэканструкцыі ўчастка чыгункі. У выніку, пачынаючы з 2000 года, грузаабарот на гэтым участку фактычна скончыўся. Haapsalu Raudtee прапанаваў дзяржаве зноў узяць на сябе разбураны чыгуначны ўчастак, на што дзяржава адмовілася.
Па словах Haapsalu Raudtee, дэмантаж і продаж чыгунак і камутатараў пачаўся ў 2004 годзе, каб прадухіліць крадзеж чыгуначнай лініі.
Пазней лінія была заменена веладарожкай, часткова фінансуемай Еўрапейскім структурным фондам.
Вакзал[правіць | правіць зыходнік]
Дызайн будынка станцыі Хаапсалу, распрацаваны архітэктарам Карлам Верхаймам і інжынерам Вестфаліяй, быў зацверджаны 19 кастрычніка 1904 года, а крыху пазней, 28 чэрвеня 1905 года, быў зацверджаны імператарам.
Будынак станцыі Хаапсалу быў пабудаваны за два гады на ўскраіне горада Хаапсалу побач з могілкамі і ўведзены ў эксплуатацыю ў 1906 годзе. Будынак захаваў свой першапачатковы выгляд і дагэтуль, як у плане арыгінальнай планіроўкі, так і структуры памяшкання, а таксама знешняй і ўнутранай абстаноўцы памяшканняў.
У будынку вакзала ўваходзілі Імператарскі салон, зала чаканняў II класа, жаночая пакой, фуршэт, касы, кабінет кіраўніка станцыі і іншыя памяшканні. Пазней гатэль размяшчаўся ў салоне імператара, сёння ў ім размешчана экспазіцыя Эстонскага чыгуначнага музея.
Архітэктура станцыі захоўвалася ў стылі эклектыкі з выкарыстаннем сродкаў стылістычнага і тэктанічнага выражэння марскіх курортных павільёнаў. На фасадзе будынка пазначана асіметрычнае размяшчэнне розных матэрыялаў і рытмаў. Кампазіцыя будынка складаецца з цэнтральнага мураванага двухпавярховага мура, аднапавярховых драўляных крылаў — памяшкання імператара, драўлянай стаялай галерэі на 39 метраў і маленькага аднапавярховага драўлянага павільёна — пасажырскай чакальні з вежай.
Адзін з самых значных аб’ёмаў будаўніцтва станцыі Хаапсалу — гэта 216-метровая крытая пасажырская платформа — менавіта такая доўгая платформа патрэбна была для прыёму цягніка расійскага імператара на станцыю. Цэнтральная частка крытай платформы з боку горада была створана шырокімі зашклёнымі арачнымі вокнамі.
Фасады станцыі выкананы з выкарыстаннем багатага асартыменту дэкаратыўных аздабленняў — карнізы, дэкаратыўныя разрэзы бэлек і канцоў крокваў, драўляныя сілуэты, дэкаратыўныя заціскі для даху, кованыя металічныя дэкаратыўныя балюстрады. Усе аб’ёмы будынка пакрыты плоскім двухсхільным дахам, абкладзеным ацынкаваным ліставым металам.
Акрамя будынка вакзала, таксама было пабудавана некалькі жылых дамоў для чыгуначных служачых, воданапорная вежа, дэпо для двух паравозаў, рамонтныя майстэрні, абаротны круг для паравозаў.
Прыбудовы станцыі былі пракладзены ў 1908 годзе.
У 1998 годзе будынак станцыі Хаапсалу і іншыя будынкі вакзальнага комплексу былі ўключаны ў Эстонскі рэестр помнікаў культуры [3].
 |
 |
 |
| Станцыя ў пачатку ХХ стагоддзя | Платформа станцыі і паравоз L-1646 у 2012 годзе. | Амбулаторыя на станцыі Хаапсалу |
Перспектывы аднаўлення[правіць | правіць зыходнік]
З моманту знікнення рэгулярнага руху пасажырскіх цягнікоў у 1995 годзе гаворка ішла пра аднаўленне руху Талін — Хаапсалу.
13 лютага 2014 года была ўтворана група дэпутатаў з 15 членаў, якія падтрымліваюць аднаўленне чыгункі Хаапсалу пад старшынствам Лаўры Луіка.
Зноскі
- ↑ Железнодорожные станции СССР. Справочник. — М.: Транспорт, 1981
- ↑ sbchf.narod.ru.(недаступная спасылка) (руск.)
- ↑ Igaunijas Kultūras pieminekļu reģistrs. Hāpsalu stacijas ēka. (эст.)