Хантара Нагаока

Хантара Нагаока
яп.: 長岡 半太郎
Дата нараджэння	15 жніўня 1865(1865-08-15)
Месца нараджэння	Ōmura[d], прэфектура Нагасакі, Японія
Дата смерці	11 снежня 1950(1950-12-11) (85 гадоў)
Месца смерці	Токіа, Токіа, Японія
Грамадзянства	Японія
Род дзейнасці	фізік, фізік-тэарэтык, выкладчык універсітэта, вучоны-ядзершчык, палітык
Навуковая сфера	фізіка і спектраскапія
Месца працы	Такійскі ўніверсітэт Осакскі ўніверсітэт Універсітэт Тахоку[d]
Альма-матар	Такійскі ўніверсітэт Kaisei Academy[d]
Член у	Акадэмія навук СССР Расійская акадэмія навук
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хантара Нагаока (яп.: 長岡 半太郎; 18.8.1865, г. Нагасакі, Японія — 11.12.1950) — японскі фізік, адзін з заснавальнікаў навуковай школы японскіх фізікаў. Член Японскай АН, яе прэзідэнт (1939—48).

Скончыў Такійскі ўніверсітэт (1887), дзе і працаваў да 1926 года (з 1896 прафесар), адначасова ў 1917—46 у Інстытуце фізічных і хімічных даследаванняў.

Навуковыя працы па электрычнасці і магнетызме, атамнай фізіцы і спектраскапіі. Прапанаваў мадэль «атама тыпу Сатурна» (дадатна зараджанае ядро, вакол якога верціцца кальцо электронаў; 1904), што лічыцца папярэдніцай планетарнай мадэлі атама Э. Рэзерфорда.

Літаратура

• А. І. Болсун. Нагаока // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).