Хуан Цюань

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Хуан Цюань
Дата нараджэння 903
Месца нараджэння
Дата смерці 965[1]
Грамадзянства
Дзеці Huang Jucai[d] і Huang Jubao[d]
Род дзейнасці мастак
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Накіды птушак, насякомых і чарапах

Хуан Цюань (кіт. трад. 黃荃, спр. 黄荃, піньінь Huáng Quán, 900—981) — кітайскі мастак. Родам з Чэнду у Сычуані. Вучыўся ў танскага майстра Дзяа Гуан’іня, які быў паслядоўнікам Бянь Луаня. Займаў высокую прыдворную пасаду пры двары апошняга кіраўніка Позняй Шу  (руск.) (аднаго з так званых Дзесяці царстваў  (руск.)). Быў выдатным майстрам жанру кветкі і птушкі, чыя творчасць паслужыла асновай для зацвярджэння гэтага жанру.

У эпоху імперыі Тан ўжо былі створаны асноўныя каноны і традыцыі гэтага жанру. Ён фігуруе ў многіх літаратурных крыніцах, якія ўздымаюць яго вартасці, але канкрэтных апісанняў яго работ мала, а сапраўдных работ да нас амаль не дайшло. Яго лічылі заснавальнікам «маляўнічага стылю», гэта значыць для яго каларыстычнае рашэнне гуляла ролю не меншую, чым кампазіцыя. Хуан Цюань быў заснавальнікам метаду бясконтурнага жывапісу, гэта значыць такой тэхнікі, калі жывапісу не папярэднічае манахромны малюнак. Выкарыстоўваючы тонкія нюансы фарбы, ён умела мадэляваў форму. У кампазіцыю ён ўводзіў фон.

Захавалася ўказанне аб карцінах «Жураўлі» і «Фазаны», якіх паводле падання паляўнічыя сокалы прымалі за сапраўдных птушак. У 944 годзе Хуан Цюань стварыў сцянны роспіс палацавай залы, па якой і сам палац быў названы «Палац шасці жураўлёў». Імператар быў да такой ступені захоплены працай мастака, што загадаў выкладчыку Акадэміі Ауян Цзюю стварыць трактат аб дэкаратыўна-манументальным мастацтве на аснове жывапісу Хуан Цюаня.

Аб гэтых роспісах мы можам судзіць толькі па захаваных копіях Чжаа Цзі. Гэта самастойныя кампазіцыі з выявай толькі адной птушкі на гладкім фоне.

Скрутак «Птушкі на беразе, абсаджаным вербамі» вядомы па копіі XI стагоддзя. Гэта дэкаратыўная плоская кампазіцыя з выявай куста, кветак, птушак. Кампазіцыя пазбаўленая прасторавай глыбіні, а элементы яе статычныя.

У Пекінскі Гугуне захаваўся ліст сапраўдных эцюдаў майстра. Накіды птушак і насякомых выкананы з вялікай жвавасцю і майстэрствам.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Т. А. Пострелова «Академия живописи в Китае в X—XIII вв.» — Москва: «Наука», 1976.