Хімічнае таварыства
| Хімічнае таварыства | |
|---|---|
| Краіна | |
| Тып арганізацыі | навуковае таварыства[d], выдавецтва і scientific society[d] |
| Заснаванне | |
| Дата заснавання | 1841 |
| Ліквідацыя | |
| Дата скасавання | 1980 |
.svg){kind=small}
Хімічнае таварыства (англ.: Chemical Society) — навуковае таварыства Вялікабрытаніі, заснаванае ў 1841 годзе 77 вучонамі пад назвай Хімічнае таварыства Лондана ў выніку павышанай цікавасці да навуковых пытанняў.[1] Рухаючай сілай яго стварэння стаў хімік Роберт Варынгтан.
15 мая 1980 года Хімічнае таварыства аб’ядналася з Каралеўскім хімічным інстытутам, Таварыствам Фарадэя і Таварыствам аналітычнай хіміі. Разам яны ўтварылі Каралеўскае хімічнае таварыства.[2]
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Адной з мэт Хімічнага таварыства было правядзенне сходаў для «абмеркавання адкрыццяў і назіранняў, справаздача пра якія павінна друкавацца Таварыствам». У 1847 годзе важнасць таварыства прызнала Каралеўская хартыя, якая ўзмацніла яго ролю ў развіцці навукі і выкарыстання хіміі ў прамысловасці. У склад таварыства ўваходзілі выбітныя замежныя хімікі, у тым ліку Аўгуст Вільгельм фон Хофман, які стаў яго прэзідэнтам у 1861 годзе. Сяброўства было адкрыта для ўсіх, хто цікавіўся хіміяй, але жанчын доўгі час у таварыства не прымалі.
У 1904 годзе Эдзіт Хамфры, першая брытанка, якая атрымала доктарскую ступень па хіміі (у Цюрыхскім універсітэце), была адной з дзевятнаццаці жанчын-хімікаў, якія падалі петыцыю ў Хімічнае таварыства аб прыёме жанчын у члены грамадства. У канчатковым выніку, у 1919 годзе жанчынам такое права далі, і пасля Хамфры была абрана членам таварыства.[3]
Хімічнае таварыства Лондана дасягнула поспеху там, дзе пацярпелі няўдачу шэраг папярэдніх хімічных асацыяцый — лонданскі філіял хімічнага таварыства Месяцовага таварыства 1780-х гадоў, Хімічны клуб жывёл 1805 года, Лонданскае хімічнае таварыства 1824 года. Адным з сцвярджэнняў аб прычынах поспеху Хімічнага таварыства Лондана з’яўляецца тое, што яно, у адрозненне ад сваіх папярэднікаў, было «плённым аб’яднаннем тэхналагічных і акадэмічных хімікаў».[4]
На працягу многіх гадоў актыўнасць Таварыства пашыралася. З часам яно стала найбуйнейшай выдавецкай арганізацыяй у галіне хіміі.
Прэзідэнты[правіць | правіць зыходнік]
- Томас Грэм (1841—1843)
- Артур Эйкін (1843—1845)
- Томас Грэм (1845—1847)
- Уільям Томас Брандэ (1847—1849)
- Рычард Філіпс (1849—1851)
- Чарльз Даўбені (1851—1853)
- Палкоўнік Філіп Ёрк (1853—1855)
- Уільям Ален Мілер (1855—1857)
- Сэр Ліён Плейфэр (1857—1859)
- Сэр Бенджамін Бродзі (1859—1861)
- Аўгуст Вільгельм фон Гофман (1861—1863)
- Аляксандр Уільям Уільямсан (1863—1865)
- Уільям Ален Мілер (1865—1867)
- Уорэн дэ ла Ру (1867—1869)
- Аляксандр Уільям Уільямсан (1869—1871)
- Сэр Эдуард Франкленд (1871—1873)
- Уільям Одлінг (1873—1875)
- Сэр Фрэдэрык Аўгуст Абель (1875—1877)
- Джон Хол Гладстан (1877-1878)
- Уорэн дэ ла Ру (1879—1880)
- Сэр Генры Энфілд Роска (1880—1882)
- Сэр Джозеф Генры Гілберт (1882—1883)
- Уільям Генры Перкін (1883—1885)
- Х'юга Мюлер (1885-1887)
- Сэр Уільям Крукс (1887-1889)
- Уільям Джэймс Расэл (1889—1891)
- Аляксандр Крум Браўн (1891—1893)
- Генры Эдвард Армстранг (1893—1895)
- Агастэс Джордж Вернан Харкfрт (1895—1897)
- Сэр Джэймс Дзьюар (1897-1899)
- Сэр Томас Эдвард Торп (1899—1901)
- Джэймс Эмерсан Рэйнальдс (1901—1903)
- Уільям Агастэс Тылдэн (1903—1905)
- Рафаэль Мелдала (1905—1907)
- Сэр Уільям Рамзай (1907-1909)
- Гаральд Бэйлі Дыксан (1909—1911)
- Персі Фарадэй Франкленд (1911—1913)
- Сэр Уільям Генры Перкін-малодшы (1913—1915)
- Аляксандр Скот (1915-1917)
- Сэр Уільям Джэксан Поўп (1917—1919)
- Джэймс Джонстан Добі (1919—1921)
- Сэр Джэймс Уокер (1921—1923)
- Уільям Палмер Віне (1923—1925)
- Артур Уільям Крослі (1925—1926)
- Герберт Брэрэтан Бэйкер (1926—1928)
- Сэр Джоселін Філд Торп (1928—1931)
- Джордж Джэральд Хендэрсан (1931—1933)
- Сэр Гілберт Томас Морган (1933—1935)
- Нэвіл Вінцэнт Сіджвік (1935—1937)
- Сэр Фрэдэрык Джордж Донан (1937—1939)
- Сэр Роберт Робінсан (1939—1941)
- Джэймс Чарльз Філіп (1941 — жнівень 1941)
- Уільям Хобсан Мілс (1941—1944)
- Уолтэр Хоўарс (1944—1946)
- Сэр Сірыл Норман Хіншэлвуд (1946—1948)
- Сэр Ян Хейлбран (1948—1950)
- Сэр Эрык Рыдэл (1950—1952)
- Сэр Крыстафер Кельк Інгальд (1952—1954)
- Уільям Уордлаў (1954—1956)
- Сэр Эдмунд Херст (1956—1958)
- Гары Юліус Эмелеус (1958—1960)
- Лорд Александэр Рабертус Тод (1960—1962)
- Джон Монтыт Робертсан (1962—1964)
- Сэр Эварт Джонс (1964—1966)
- Сэр Гары Мэлвіл (1966—1968)
- Сэр Рональд Сідней Найхолм (1968—1970)
- Лорд Джордж Портэр (1970—1972)
- Сэр Фрэдэрык Дайтан (1972—1973)
- Сэр Дэрэк Харальд Рычард Бартан (1973—1974)
- Джэк Уілер Барэт (1974—1975)
- Франк Арнальд Робінсан (1975—1976)
- Кліф Адысан (1976—1977)
- Алан Вудварт Джонсан (1977—1978)
- Морыс Сагдэн (1978—1979)
- Доктар Альфрэд Спінкс (1979—1980)
Удзельнікі-заснавальнікі[правіць | правіць зыходнік]
23 лютага 1841 года быў скліканы сход для разгляду пытання аб стварэнні Хімічнага таварыства. Часовы камітэт, прызначаны для рэалізацыі гэтай мэты, запрасіў шэраг джэнтльменаў, якія займаліся вывучэннем хіміі, стаць яго першымі членамі. Наступныя 77 чалавек выказалі сваю пісьмовую згоду:[5][6]
- Артур Эйкін
- Томас Эндрус
- Дж. А. Бэран
- Джэймс Блэйк
- Уільям Блайт
- Уільям Томас Брандэ
- Эдвард Уільям Брэйлі
- Генры Джэймс Брук
- Чарлз Батан
- Томас Кларк
- Уільям Джон Кок[7]
- Джон Томас Купер
- Джон Томас Купер-малодшы
- Эндру Крос
- Уолтар Крам
- Джэймс Камінг
- Джон Фрэдэрык Даніэль
- Чарлз Даўбені
- Эдмунд Дэйві
- Уорэн Дэ ла Ру
- Томас Эверыт
- Уільям Фергюсан
- Джордж Фаўнс
- Э. Фрэмптан
- Дж. П. Гасіё
- Томас Гіл
- Томас Грэм
- Джон Грэм
- Джон Джозеф Грыфін
- Томас Грыфітс
- Уільям Роберт Гроўв
- Чарльз Хейш
- Генры Хенэл
- Томас Хетэрынгтан Генры
- Уільям Герапат
- Томас Чарльз Хоўп
- Ф. Р. Х’юз
- Персіваль Джонсан
- Джэймс Джонстан
- У. Б. Лісан
- Джордж Дыксан Лонгстаф
- Джордж Лоў
- Роберт Макгрэгар
- Чарлз Макінташ
- Джон Мерсер
- Уільям Хэлаўз Мілер
- Томас Мудзі
- Дэвід Мушэт
- Дж. A Пэрыс
- Х. Л. Патынсан
- Томас Пірсал
- Фрэдэрык Пені
- Уільям Хаселдзін Пепіс
- Рычард Філіпс
- en
- Роберт Порэт
- Л. Х. Потс
- Джордж Оўэн Рыз
- Дэвід Босвел Рыд
- Томас Рычардсан
- Морыс Скэнлан
- Оліў Сімс
- Дэнхэм Сміт
- Эдвард Солі-малодшы
- Джон Стэнхаўс
- Рычард Тэйлар (батанік)
- Джон Тэнент
- Э. Ф. Тэшэмахер
- Томас Томсан (хімік)
- Роберт Томсан
- Уілтан Джордж Тэрнер
- Роберт Варынгтан
- Уільям Уэст
- Джэймс Лоў Уілер
- Джордж Уілсан
- Джон Уілсан
- Філіп Ёрк
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Archived copy. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 29 ліпеня 2015.
- ↑ RSC Charter and By-laws. Праверана 14 June 2018.
- ↑ Rayner-Canham, Marelene; Rayner-Canham, Geoff (2003). "Pounding on the Doors: The Fight for Acceptance of British Women Chemists" (PDF). Bulletin for the History of Chemistry. 28 (2).
- ↑ Brock, William H (2011). The Case of the Poisonous Socks: Tales from Chemistry. Royal Society of Chemistry. pp. 67–73. ISBN 9781849733243.
- ↑ "Memoirs and Proceedings, Chemical Society". Proceedings of the Chemical Society of London. 1: A001. 1842. doi:10.1039/MP842010A001.
- ↑ A list of the Officers and Members of the Chemical Society of London. London. 1843.
- ↑ Hunt, L.B. (1843). "William John Cock". Platinum Metals Review. 27 (3): 129–132.
