Цынвальдыт
| Цынвальдыт | |
|---|---|
| |
| Цынвальдыт з Паўднёвай Дакоты, узор 1921 года | |
| Формула | K(Li,Fe,Al)3(OH,F)2[AlSi3O10] |
| Сінгонія | Манаклінная |
| Колер | Буры, чорны, серабрыста-шэры |
| Колер рысы | Белы |
| Бляск | Перламутравы |
| Празрыстасць | Празрысты ў тонкіх лускавінках |
| Цвёрдасць | 2,5 |
| Спайнасць | Вельмі дасканалая |
| Шчыльнасць | 2,9 - 3,0 г/см³ |
Цынвальдыт - калій-літыева-жалезістая слюда, мінерал падкласа алюмасілікаты. Назву атрымаў ад радовішча Цынвальд (цяпер Цынавец) у Рудных гарах, дзе быў упершыню апісаны ў 1845 годзе.
Уласцівасці[правіць | правіць зыходнік]
Цынвальдыт - метасаматычны мінерал пнеўматалітавага паходжання, уласцівы для волаваносных жыл і некаторых шчолачных гранітных пегматытаў, грэйзенаў.
Крышталі ліставатыя, зрослыя ў псеўдагексаганальныя пакеты, нагадваюць біёты. Хімічны склад непастаянны (бываюць багатыя і бедныя жалезам цынвальдыты). Працэнтны склад: К2O — 9,5-13, Li2O — 1-5, FeO — 6-12,5, Fe2O3 — 1-5, Н2О — 0,5-1,5, F — 1,5-8. Раскладаецца ў кіслотах . Можна зблытаць з мускавітам.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Цынвальдыт- Цынвальдыт у базе даных мінералаў (англ.)
- Характарыстыка цынвальдыту (англ.)
