Эміль Цукеркандль

Эміль Цукеркандль
ням.: Emil Zuckerkandl
Дата нараджэння	18 верасня 1849(1849-09-18) ці 1 верасня 1849(1849-09-01)
Месца нараджэння	Дзьёр, Дзьёрскі яраш[d], Дзьёр-Мошан-Шопран[d], Венгрыя
Дата смерці	28 мая 1910(1910-05-28) (60 гадоў)
Месца смерці	Вена, Аўстра-Венгрыя
Месца пахавання	Дзёблінгскія могілкі[d]
Грамадзянства	Аўстрыя
Жонка	Berta Zuckerkandl[d]
Род дзейнасці	антраполаг, выкладчык універсітэта, анатам
Месца працы	Венскі ўніверсітэт Грацкі ўніверсітэт імя Карла і Франца
Навуковая ступень	доктарская ступень[d]
Альма-матар	Венскі ўніверсітэт
Вядомыя вучні	Julius Tandler[d]
Член у	Леапальдзіна[d] Аўстрыйская акадэмія навук
Эміль Цукеркандль на Вікісховішчы

Эміль Цукеркандль (1 верасня 1849, Дзьёр – 28 мая 1910, Вена) — венгерска-аўстрыйскі анатам. Брат уролага Ота Цукеркандля (1861-1921).

Атрымаў адукацыю ў Венскім універсітэце ў 1874 годзе, быў асістэнтам Карла фон Ракітанскага (1804–1878) і Карла Лангера (1819–1887). У 1879 годзе быў прызначаны памочнікам прафесара ў Венскім універсітэце, а ў 1882 годзе стаў прафесарам ва Універсітэце Граца. З 1888 годзе быў прафесарам апісальнай і тапаграфічнай анатоміі ў Венскім універсітэце. Праводзіў даследванні практычна ва ўсіх абласцях марфалогіі, зрабіўшы вялікі ўклад у нармальную і паталагічную анатомію паражніны носа, анатомію тварнага чэрапа, кравяносных сасудаў, храмафіннай сістэмы і інш.