Эпіталама

Эпітала́ма (грэч. ері — на, thalamos — шлюб, шлюбнае ложа) — урачыстая вясельная песня ў гонар жаніха і нявесты. Узнікла ў народным вясельным абрадзе ў Старажытнай Грэцыі і Рыме. Вядомыя эпіталамы Сапфо (VII ст. да н.э.), Катула (I ст. да н.э.). У Расіі да яе звярталіся В. Традзьякоўскі, I. Севяранін. Першую беларускую эпіталаму ў 1967 годзе напісаў У. Караткевіч.

Літаратура

• Вячаслаў Рагойша. Паэтычны слоўнік / Т. А. Гарбачэўская. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн.. — Мінск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2 000 экз. — ISBN 985-08-0598-6.(недаступная спасылка)
• Вячаслаў Рагойша. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-11-0197-4. Архівавана 6 сакавіка 2016.