Юрша
Юрша | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне | |||||||
Смерць |
не раней за 1476 |
||||||
Род | Юршы[d] | ||||||
Дзеці | Івашка Юрша[d][1], Фядора Юрша[d][2][3] і Юршаўна Васілева[d][4][1] |
Юрша (?—пасля 1475) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Паходзіў, магчыма, з Мсціслаўскага княства. Належаў да ліку магнатаў, якія адстойвалі незалежнасць Вялікага Княства Літоўскага ад Польшчы, падтрымліваў вялікіх князёў Вітаўта, Свідрыгайлу і Казіміра. Да 1429 года атрымаў ад Вітаўта ўрад луцкага старосты. У 1431 годзе паспяхова бараніў Луцк на нападу польскіх войск.
У час феадальнай вайны 1432—1439 гадоў падтрымліваў Свідрыгайлу. Пасля страты ў 1432 годзе Луцка Свідрыгайла прызначыў Юршу бранскім старостам, каля 1436 — кіеўскім ваяводам. У 1436 годзе Юрша захапіў для Свідрыгайлы Старадуб, у 1437 годзе разбіў пад Кіевам войскі Жыгімонта Кейстутавіча, але пасля быў вымушаны прызнаць яго як вялікага князя. Ад вялікага князя Казіміра атрымаў Крэменецкае (з 1441) і Брацлаўскае (1447—52) староствы. У 1452 годзе Юрша быў адным з трох упаўнаважаных, якія прымалі Валынь пад уладу вялікага князя літоўскага пасля смерці панаваўшага там Свідрыгайлы.
Сын Юршы Іван быў гаспадарскім маршалкам (1488—1489) і ўладзімірскім намеснікам.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 317. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 202.
- ↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 314, 317. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 59, 202.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Пазднякоў В. Юрша // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 772. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.