Перайсці да зместу

Яна Вадзімаўна Зінкевіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Яна Вадзімаўна Зінкевіч
укр.: Яна Вадимівна Зінкевич
народны дэпутат Украіны
з 29 жніўня 2019
камандзір
6 ліпеня 2014 — снежань 2015

Нараджэнне 2 ліпеня 1995(1995-07-02) (29 гадоў)
Партыя
Член у
Адукацыя
Прыналежнасць Украіна
Камандаваў Hospitallers Medical Battalion[d]
Бітвы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яна Вадзімаўна Зінкевіч (укр.: Яна Вадимівна Зінкевич; нар. 2 ліпеня 1995) — украінскі медык-добраахвотнік. Начальніца медыцынскага ўпраўлення і рэабілітацыі байцоў Украінскай Добраахвотніцкай Арміі (да 2016 года — Добраахвотніцкага ўкраінскага корпуса «Правы сектар») падчас вайны на ўсходзе Украіны. Камандзір Медыцынскага батальёна «Гаспітальеры»[1].

За перыяд актыўнай фазы АТА, пачынаючы з 2014 года, асабіста выцягнула і выратавала больш за дзве сотні параненых украінскіх салдат з перадавой. Стварыла і доўгі час кіравала медыцынскім батальёнам «Гаспітальеры», што з моманту стварэння выратаваў больш за 2500 параненых украінскіх воінаў і грамадзянскіх асоб з перадавой.

Пасля перанесеных аперацый і рэабілітацыі перасоўваецца ў інваліднай калясцы.

Яна Зінкевіч нарадзілася 2 ліпеня 1995 года ў горадзе Роўна. Скончыла Ровенскі Вучэбна-выхаваўчы комплекс «Калегіюм»[2].

Да вайны рыхтавалася да паступлення ў медыцынскі ўніверсітэт. У 2017 годзе мара спраўдзілася: Яна Зінкевіч паступіла ў Дзяржаўную медыцынскую акадэмію[3].

На выбарах у парламент у ліпені 2019 года Яна была абрана дэпутатам ад партыі «Еўрапейская салідарнасць». У жніўні стала вядома, што Зінкевіч узначаліць новаствораную камісію па пытаннях ветэранаў у Вярхоўнай Радзе. Таксама была абраная сакратаром здароўя нацыі, медыцынскай дапамогі і медыцынскага страхавання ў Вярхоўнай Радзе Украіны IX склікання (з 29 жніўня 2019 года). Старшыня падкамітэту па ваеннай медыцыне.

У 2020 годзе далучылася да складу Міжфракцыйнага аб’яднання «Гуманная краіна», створанага па ініцыятыве UAnimals для папулярызацыі гуманістычных каштоўнасцяў і абароны жывёл ад жорсткасці[4].

У жніўні 2020 года заняла другое месца ў спісе сярод самых папулярных у сацсетках ровенскіх нардэпаў[5].

ДТЗ з «Гаспітальерамі»

[правіць | правіць зыходнік]

5 снежня 2015 года каля 04:00 на трасе Днепр-Данецк аўтамабіль медбатальёна «Гаспітальеры» з Янай Зінкевіч на пасажырскім сядзенні і Максімам Караблевым («Стралком») за рулём з-за нездавальняючага стану аўто і гумы вынесла з трасы, у выніку чаго ён 7 разоў перакуліўся. Падчас ДТЗ Зінкевіч атрымала поўны пералом пазваночніка, параплегію, пераломы паловы рэбраў і ключыцы, пашкоджанні ўнутраных органаў, гемопнеўматоракс, кантузію сэрца і лёгкіх, але, правёўшы некалькі месяцаў у бальніцы, змагла выжыць. У выніку ДТЗ мае пажыццёвую інваліднасць і перасоўваецца на колавым крэсле. Максім караблеў не атрымаў небяспечных для жыцця пашкоджанняў.

  • Ордэн «За заслугі» III (1 снежня 2015) — «за значны асабісты ўклад у дзяржаўнае будаўніцтва, сацыяльна-эканамічнае, навукова-тэхнічнае, культурна-адукацыйнае развіццё ўкраінскай дзяржавы, важкія працоўныя дасягненні, шматгадовую добрасумленную працу»[6].
  • Ордэн «За выратаванае жыццё» (16 сакавіка 2016) — «за гераічныя ўчынкі, дзеянні, дзякуючы якім было выратавана жыццё чалавека». Першая цырымонія ўзнагароджання адбылася ў Цярнопальскім медыцынскім універсітэце. З-за знаходжання на рэабілітацыі Яна была ўзнагароджана завочна.
  • Ордэн «Народны Герой Украіны» (4 чэрвеня 2015). Першая цырымонія ўзнагароджання недзяржаўнай узнагародай адбылася ў 12:00 у Кіеве ў доме мітрапаліта запаведніка «Сафія Кіеўскага».
  • Памятны знак «За воінскую доблесць» (лістапад-снежань 2014) — заахвочвальны знак адрознення Міністэрства абароны Украіны.

У сакавіку 2021 года Яна Зінкевіч стала адной з 36 украінак, твар і сілуэт якіх сталі правобразам украінскай серыі лялек «Барбі» «Barbie: спадарыня Украіны»[7]

Асабістае жыццё

[правіць | правіць зыходнік]
Яна падчас лячэння.

У снежні 2015 года Яна Зінкевіч і Максім Кораблеў (намеснік Яны) патрапілі ў аўтакатастрофу паблізу Дняпра. Аўтамабіль на слізкім асфальце зляцеў з трасы і некалькі разоў перакуліўся. Зінкевіч вылецела з машыны і атрымала траўму пазваночніка. Пасля лячэння і рэабілітацыі перасоўваецца на інваліднай калясцы.

Пасля Максім Кораблеў паклікаў яе замуж у прамым эфіры канала «1+1». На пачатку мая 2016 года Яна паведаміла аб сваёй цяжарнасці, яна знаходзілася на чацвёртым месяцы[8].

27 мая 2016 года Яна выйшла замуж за 27-гадовага Максіма Кораблева. Вясельная цырымонія адбылася ў Варанцоўскім парку Дніпра. Яна вырашыла захаваць сваё прозвішча[9].

31 кастрычніка Яна нарадзіла дачку Багдану. Зінкевіч выхоўвае дачку самастойна. У лістападзе 2016 года праз некалькі дзён пасля нараджэння дзіцяці (менш чым праз паўгода пасля шлюбу) муж Яны Максім Кораблев пакінуў сям’ю і пакінуў Яну з нованароджанай[10].

У студзені 2017 года Зінкевіч атрымала афіцыйны развод[11].

Зноскі

  1. Начмед «кіборгів» Яна Зінкевич: «Чим далі триває „перемир'я“, тим більше військових готові йти на Київ» // «Новини Тернопільщини», 19 листопада 2014. Архівавана з першакрыніцы 12 липня 2015. Праверана 24 березня 2022.
  2. Наша випускниця Яна Зінкевич рятує українських бійців в зоні АТО. Архівавана з першакрыніцы 20 кастрычніка 2018. Праверана 24 лістапада 2017.
  3. Мрія дитинства: Волонтер Яна Зінкевич стала студенткою медичної академії Дніпра. Архівавана з першакрыніцы 1 грудня 2017. Праверана 24 листопада 2017.
  4. Руденко, Жмеренецький та Зінкевич долучилися до МФО "Гуманна Країна". "Гуманна країна". Архівавана з першакрыніцы 6 серпня 2020. Праверана 1 березня 2020.
  5. Хто з рівненських нардепів найпопулярніший в соцмережах: рейтинг. Праверана 8 верасня 2022.
  6. Указ президента України від 1 грудня 2015 года № 670/2015 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди 24-ї річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року»
  7. У Києві проходить виставка «Barbie: Пані України».. Архівавана з першакрыніцы 22 березня 2021. Праверана 24 березня 2021.
  8. Вціліла після тяжкої аварії Зінкевич готується стати матір’ю Архівавана 5 червня 2016. // «Depo.Дніпро», 10 травня 2016
  9. Gazeta.ua. Від Яни Зінкевич пішов чоловік (укр.). Gazeta.ua (13 лютага 2017). Архівавана з першакрыніцы 18 лютого 2017. Праверана 25 жніўня 2020.
  10. Яна ЗІНКЕВИЧ: «Мій чоловік пішов — і я виховую Богданку сама». www.volyn.com.ua (26 студзеня 2017). Праверана 25 жніўня 2020.
  11. Яна Зінкевич, медик-доброволець, командир медичного батальйону «Госпітальєри» (укр.). www.ukrinform.ua. Архівавана з першакрыніцы 7 серпня 2020. Праверана 25 жніўня 2020.