Яўген Львовіч Шкляр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Яўген Шкляр
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 20 мая 1893(1893-05-20)
Месца нараджэння
Дата смерці 1941
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Леў Шкляр[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт, перакладчык, журналіст, крытык

Яўге́н Льво́віч Шкляр (1893, Друя, Расійская імперыя — 1941, Літва) — літоўскі паэт, перакладчык, журналіст, крытык.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Год і месца нараджэння спрэчныя. Паводле некаторых звестак нарадзіўся ў 1894 годзе ў Друі[1]. Дэбютаваў у друку ў 1911 годзе ў Екацярынаславе. У 19151916 гадах вучыўся на юрыдычным факультэце Варшаўскага ўніверсітэта, эвакуіраванага ў Растоў-на-Доне. У 19161919 гадах удзельнік Першай сусветнай вайны і грамадзянскай войн. З лістапада 1920 года ў Каўнасе.

Супрацоўнік газеты «Рэха» пад рэдакцыяй А. С. Бухава, карэспандэнт рыскай газеты «Сёння». У 19241925 гг. працаваў у рыскай газеце «Народная думка» і штотыднёвым часопісе «Наш агеньчык», супрацоўнічаў у расійскіх газетах Эстоніі, у парыжскай штотыднёвай газеце «Світанак» пад рэдакцыяй У. Я. Жабацінскагаru і іншых перыядычных выданнях. У 19261927 жыў у Парыжы. З 1928 стала жыў у Каўнасе, па справах выязджаючы ў Рыгу і Талін. Загінуў у канцлагеры пад Каўнас.

Выдавец і рэдактар газет:

  • «Наша рэха» (19291931),
  • «Літоўскі кур'ер» (19321933),
  • «Літоўскі веснік» (19351939),
  • «Усходняя Еўропа» і іншых перыядычных выданняў, удзельнічаў у літоўскім друку.

Рэдактар часопіса «Балтыйскі альманах» (19231924; 19281937, з перапынкамі).

Складанкі вершаў[правіць | правіць зыходнік]

Яўген Шкляр. Літва залатое імя. Парыж, 1927. Вокладка
  • «Кипарисы» / «Цыпрысы» (Каўнас, 1922),
  • «Караван» / «Караван» (Берлін, 1923),
  • «Огни на вершинах» / «Агні на вяршынях» (Берлін, 1925),
  • «Вечерняя степь» / «Вячэрні стэп» (Берлін, 1923),
  • «Посох» / «Кій» (Рыга, 1925),
  • «Літва золотое имя» / «Літва залатое імя» (Парыж, 1927),
  • «Poeta in aeternum» (Рыга, 1935)
  • «Lietuva vardas auksinis» (Каўнас, 1931) на літоўскай мове ў перакладах Людаса Гіры, Пятраса Лаўрынайтыса, Пятраса Вайчунаса

Пераклады[правіць | правіць зыходнік]

Перавёў «Нацыянальную песню» Вінцаса Кудыркі, вершы Казіса Бінкіса, Пранаса Будвітыса, Пятраса Вайчунаса, Людаса Гіры, Матэўса Густайціса, Майроніса, Вітаўта Сірыёс-Гіры і шматлікіх іншых літоўскіх паэтаў, асобныя празаічныя тэксты.

Зноскі

  1. Евгений Шкляр Архівавана 8 кастрычніка 2008. — Русские творческие ресурсы Балтии (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Лаўрынец, Павел. Яўген Шкляр: Жыццёвы шлях вандроўцы. — Выдавецтва Віленскага ўніверсітэта, 2008. — 384 с. — ISBN 978-9955-33-181-0.


Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]