Перайсці да зместу

7-я асобная механізаваная брыгада (Украіна)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
7-я асобная механізаваная брыгада
Гады існавання 22 верасня 2004 — май 2005[1]
Краіна  Украіна
Падпарадкаванне Сухапутныя войскі Украіны
Уваходзіць у

Міжнародныя кааліцыйныя сілы ў Іраку:

Тып Механізаваныя войскі Украіны
Колькасць 1394[2]—1587[3] чалавек
Дыслакацыя Эль-Кут
Удзел у Іракская вайна
Камандзіры
Вядомыя камандзіры генерал-маёр Сяргей Мікалаевіч Папко[4]

7-я асобная механізаваная брыгада, 7-я амбр (укр.: 7-ма окрема механізована бригада, 7 омбр) — вайсковае фармаванне Узброеных Сіл Украіны, створанае спецыяльна для ўдзелу ў ваеннай аперацыі ў Іраку. Прызначалася для замены 6-й асобнай механізаванай брыгады. Пасля завяршэння сваёй місіі перадала эстафету 81-й тактычнай групе.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Фарміраванне 7-й амбр было праведзена ў Паўднёвым аператыўным камандаванні. Яе стварэнне адбылося на падставе Указа Прэзідэнта Украіны ад 02.06.2003 г. №459 і Пастановы Кабінета Міністраў Украіны ад 05.06.2003 г. №897.

Як адзначаў падпалкоўнік Р. Туравец, былы баец 5-й амбр, падрыхтоўка падраздзялення праходзіла на фоне актыўных дыскусій украінскіх палітыкаў аб мэтазгоднасці знаходжання ўкраінскага кантынгенту ў Іраку. Колькасць загінулых украінцаў на той момант дасягнула 17 чалавек. У верасні 2004 года міністр абароны Украіны А. Кузьмук заявіў аб магчымым заканчэнні місіі[2].

Кіраўніцтва вырашылася скараціць колькасць брыгады. Адзін з трох механізаваных батальёнаў (АМБ) — 71-ы, быў расфармаваны. Невялікая частка яго асабістага складу была накіравана для даўкамплектавання 73-га амб. Па агульнай колькасці асабістага складу 7-я брыгада склала 1394 чалавека[2]. Для параўнання, 6-я і 5-я амбр, якія ўдзельнічалі ў Іракскім канфлікце раней, мелі па тры батальёны колькасцю больш за 1600 вайскоўцаў.

За перыяд выканання заданняў у складзе шматнацыянальнай дывізіі «Цэнтар—Поўдзень» вайскоўцамі 7-й асобнай механізаванай брыгады змаглі[2]:

  • правесці каля 800 канвояў і 4500 патрулявання ў зоне адказнасці;
  • затрымаць 47 чалавек і захапіць 28 ручных гранатамётаў і 18 мінамётаў, 32 аўтаматы, 4 кулямёты і 2 пісталеты, 3600 патронаў, 196 мінамётных мін, 62 артылерыйскіх снарада, каля 50 стрэлаў да РПГ і БМП-1;
  • выявіць і знішчыць каля 90 тысяч боепрыпасаў;
  • распрацаваць і рэалізаваць 100 праектаў па аднаўленні сацыяльнай тая матэрыяльнай інфраструктуры на агульную суму каля 4-х мільёнаў долараў ЗША;
  • ажыццявіць падрыхтоўку 1970 сілавікоў.

11 студзеня 2005 года, паводле ініцыятывы лідара Камуністычнай партыі Украіны П. Сіманенкі, Вярхоўная Рада прыняла пастанову, у якім прэзідэнту было прапанавана неадкладна вярнуць ўкраінскіх міратворцаў на радзіму «ў сувязі з небяспечным абвастрэннем ваенна-палітычнай абстаноўкі ў Іраку і ахвярамі сярод украінскіх вайскоўцаў прапануецца лічыць немэтазгодным далейшае знаходжанне падраздзяленняў узброеных сіл Украіны ў гэтай краіне»[5]. За рашэнне прагаласавалі 308 дэпутатаў[6].

Рашэнне аб падрыхтоўцы да вываду ўкраінскага кантынгенту прыняў Л. Кучма. Паэтапнае скарачэнне і вывад украінскага кантынгенту з Іраку пачаліся 15 сакавіка 2005 года[2].

Структура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Упраўленне
  • 72-і асобны механізаваны батальён
  • 73-і асобны механізаваны батальён
  • Разведрота
  • Рота ваеннай паліцыі
  • Медыцынская рота
  • Інжынерна-сапёрны атрад
  • Асобная батарэя 120-мм мінамётаў

Камандаванне

[правіць | правіць зыходнік]
  • камандзір брыгады — генерал-маёр Сяргей Папко;
  • начальнік штаба — першы намеснік камандзіра брыгады — палкоўнік Андрэй Мельнік;
  • намеснік камандзіра брыгады — падпалкоўнік Ігар Красата;
  • намеснік камандзіра брыгады па лагістыцы — палкоўнік Юрый Панаёт;
  • I камандзір 72-гв амб — падпалкоўнік Алег Маціжаў †:
  • II камандзір 72-гаамб — маёр Алег Гуляк;
  • камандзір 73-га амб — падпалкоўнік Алег Ціханаў †;
  • камандзір разведвальнай роты — маёр Кадыр Садаеў;
  • камандзір роты ваеннай паліцыі — маёр Ігар Сухіна.

Страты

[правіць | правіць зыходнік]
Дата Імя Званне Характар
29.09.04 Алег Ціханаў падпалкоўнік ДТЗ
09.01.05 Алег Маціжаў падпалкоўнік падрыў фугаса
09.01.05 Юрый Заграй капітан падрыў фугаса
09.01.05 Сяргей Андрушчанка капітан падрыў фугаса
09.01.05 Валерый Бражэўскі капітан падрыў фугаса
09.01.05 Уладзімір Сівы старшы прапаршчык падрыў фугаса
09.01.05 Аляксандр Кацарскі прапаршчык падрыў фугаса
09.01.05 Андрэй Сітнікаў старшы сяржант падрыў фугаса
09.01.05 Вера Петрык старэйшы сяржант падрыў фугаса

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

За высокія прафесійныя якасці 52 вайскоўца 7-й амбр узнагароджаны памятнымі знакамі камандзіра шматнацыянальнай дывізіі «Цэнтар-Поўдзень» і ганаровымі граматамі.

Зноскі

  1. ↑ Новини Управління Прес-служби МО. Архівавана з першакрыніцы 5 серпня 2012. Праверана 15 жовтня 2016.
  2. ↑ а б в г д Iнфармацыя з сайта 5-й амбр
  3. ↑ Міністерство оборони України — Новини(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 червень 2011. Праверана 15 жовтень 2016.
  4. ↑ Міністерство оборони України — Новини(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 червень 2011. Праверана 15 жовтень 2016.
  5. ↑ Украина выведет войска из Ирака // «Коммерсантъ», № 2 (3086) от 12 января 2005
  6. ↑ Илья Жегулев. Украина выходит из войны // GAZETA.RU от 11 января 2005

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=7-я_асобная_механізаваная_брыгада_(Украіна)&oldid=4760457"