Dianthus uzbekistanicus
Dianthus uzbekistanicus | |||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||
Dianthus uzbekistanicus Lincz., 1953 | |||||||||||||||||||
|
Dianthus uzbekistanicus — від двухдольных раслін роду Гваздзік (лац.: Dianthus) сямейства Гваздзіковыя (лац.: Caryophyllaceae). Упершыню апісаны расийскім батанікам Ігарам Аляксандравічам Лінчэўскім у 1953 годзе[3][4].
Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]
Эндэмік Узбекістана[5][6], вядомы з паміра-алайских хрыбтоў на тэрыторыі Самаркандскай і Кашкадар’інскай абласцей[7].
Сустракаецца сярод камянёў, вапняковых абломкаў, у скальных расколінах[7].
Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Шматгадовая травяністая расліна да 40 см вышынёй, са шматлікімі сцёбламі 20-35 см даўжынёй; сцёблы ў асноўным голыя, знізу шурпатыя[7].
Лісце сінявата-зялёнага адцення, з завостранай верхавінай[7].
Кветкі адзінкавыя, ружовага колеру; аснаванне кветкі густа пакрыта валаскамі.
Плод — каробачка, нясе вялікую колькасць насення[7].
Цвіце ў маі, пладаносіць у чэрвені[7].
Ахоўны статус[правіць | правіць зыходнік]
Занесена ў Чырвоную кнігу Узбекістана[8]. Від знаходзіцца пад пагрозай знікнення з-за збору кветак і выпасу жывёлы ў месцах свайго арэала[7].
Вырошчваецца ў Батанічным садзе Акадэміі навук Узбекістана[7].
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Dianthus uzbekistanicus Lincz.
- ↑ Tropicos | Name — Dianthus uzbekistanicus Lincz
- ↑ Dianthus uzbekistanicus information from NPGS/GRIN(недаступная спасылка)
- ↑ Animals and Plants Unique to Uzbekistan
- ↑ а б в г д е ё ж http://www.uznature.uz/sites/default/files/imce/Books/Volume_I_Plants_the_Fungi.pdf Архівавана 27 красавіка 2015.
- ↑ Гваздзік узбекистанская — Dianthus uzbekistanicus — Апісанне таксона — Плантариум Архівавана 7 сакавіка 2017.