Ericsson
| Ericsson | |
|---|---|
.svg) | |
 | |
| Тып | aktiebolag[d] і публічная кампанія |
| Лістынг на біржы | NASDAQ[1] і Стакгольмская фондавая біржа |
| Заснаванне | 1876 |
| Заснавальнікі | Lars Magnus Ericsson[d] |
| Размяшчэнне | |
| Галіна | information and communications technology[d] і машынабудаванне |
| Прадукцыя | сеткавае абсталяванне |
| Чысты прыбытак |
|
| Колькасць супрацоўнікаў |
|
| Даччыныя кампаніі | Marconi Corporation plc[d], Ericsson (Hungary)[d], Ericsson (Italy)[d], Ericsson (Netherlands)[d], Ericsson (Finland)[d], Ericsson (Canada)[d], Ericsson (Germany)[d], Ericsson Limited[d], Ericsson (Denmark)[d], Ericsson (Norway)[d], Kathrein Mobile Communications[d][2][3] і Setemer Società Elettro Telefonica Meridionale[d] |
| Сайт | ericsson.com |
Ericsson (Telefonaktiebolaget LM Ericsson) — шведская кампанія, вядомы вытворца тэлекамунікацыйнага абсталявання. Штаб-кватэра — у Стакгольме.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
.jpg)
Заснавана ў 1876 годзе Ларсам Магнусам Эрыксанам як майстэрня па рамонце тэлеграфнага абсталявання.
Ларс Магнус Эрыксан пачынаў кар’еру простым рабочым, у 15 гадоў паехаў у Нарвегію працаваць на шахце і вучыцца кавальскаму рамяству, праз паўтары года становіцца майстрам кавальскай справы. Праз шэсць гадоў вяртаецца ў Швецыю, уладкоўваецца ў Стакгольме. 1 красавіка 1876 года Эрыксан са сваім таварышам па ранейшай працы ў «Öllers & Co» Карлам Андэрсанам засноўвае электрамеханічную майстэрню «LM Ericsson & Са» (LME), якая займаецца рамонтам тэлефонных апаратаў і сігнальнага абсталявання. Неўзабаве з’яўляецца і ўласны апарат — настольны тэлефон з магнета і рупарам. Галоўным канкурэнтам былі тэлефонныя апараты амерыканскай кампаніі Bell. У 1881 годзе ствараецца шведская нацыянальная тэлефонная асацыяцыя «Telegrafverket», якая абвясціла конкурс на пастаўку абсталявання паміж «Bell Company» і майстэрняй «LME». Эрыксан, з больш якасным і танным абсталяваннем, перамагае. На працягу пяці наступных гадоў 64 з 93 гарадоў Швецыі былі тэлефанізаваны прадукцыяй «LME». Неўзабаве «Telegrafverket» адкрывае сваю ўласную вытворчасць, і ўзровень продажаў прадукцыі «Ericsson» рэзка падае. У кароткія тэрміны быў наладжаны экспарт тэлефоннага абсталявання ў Нарвегію, Данію, Фінляндыю, Аўстралію і Новую Зеландыю. Шанхай заказвае тэлефонную станцыю. Адкрываецца офіс у Нью-Ёрку і паступае заказ на тэлефанізацыю Мехіка.
Сёння[правіць | правіць зыходнік]
У 2001 годзе Ericsson разам з японскай кампаніяй Sony на парытэтных пачатках выступіла заснавальнікам кампаніі па вытворчасці сотавых тэлефонаў Sony Ericsson.
У 2011 годзе кампанія Ericsson набыла кампанію Telcordia Technologies за $ 1,15 млрд, дзякуючы чаму пашырыла свой уплыў на рынку сеткавай аптымізацыі і сістэм бізнес-падтрымкі.