Executive Outcomes
| Executive Outcomes | |
|---|---|
 | |
| Тып | прыватная ваенная кампанія |
| Заснаванне | 1989 |
| Заснавальнікі | Лютэр Эбен Барлоу |
| Краіна | |
| Галіна | ахова, баявыя аперацыі і ваенная падрыхтоўка |
| Колькасць супрацоўнікаў | 3500 чалавек на 1993 год |
| Сайт | executiveoutcomes.com |
Executive Outcomes (EO) — паўднёваафрыканская прыватная ваенная кампанія. Стала першай легальнай зарэгістраванай ПВК, паклаўшы пачатак бізнесу па аказанні прыватных ваенных паслуг як у Афрыцы, так і за яе межамі[1].
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Заснавальнікам ПВК быў ураджэнец Паўночнай Радэзіі, адстаўны вайсковец Лютэр Эбен Барлоу, які меў баявы вопыт войн у Анголе, Мазамбіку і Намібіі. Першапачаткова Executive Outcomes створана ў інтарэсах паўднёваафрыканскай разведслужбы для зброевых паставак у абыход міжнароднага эмбарга супраць апартэіду[2].
Кампанія славілася высокай ваеннай эфектыўнасцю, эканамічнай гнуткасцю і ўмелай работай з прэсай. Сярод ПВК Executive Outcomes першай адкрыла свой сайт. Вакол арганізацыі сфармавалася магутная карпаратыўная імперыя — холдынг Strategic Resources Corporation, у які ў перыяд росквіту ўваходзілі больш за 50 розных фірмаў з шырокім спектрам паслуг, у тым ліку турыстычнае бюро, чартэрная авіякампанія, кампанія праграмнага забеспячэння і іншае[2].
Сярод «гарачых кропак», дзе працавалі найміты ПВК, былі Ангола і Сьера-Леонэ.
У першым выпадку яны навучалі вайскоўцаў урадавай арміі, а крыху пазней удзельнічалі ў баявых дзеяннях, але ўжо на баку паўстанцаў. У 1993 годзе арганізацыя заключыла кантракт з нафтавай кампаніяй Ranger Oil на ахову перавозак дарагога абсталявання для бурэння свідравін, якое знаходзілася ў ангольскім порце на паўночным захадзе краіны[3].
У сваю чаргу ў Сьера-Леонэ Executive Outcomes дапамагла ўладам аднавіць кантроль над алмазнымі руднікамі і навязаць баевікам мірнае пагадненне[4]. Тут пад пачаткам ПВК дзейнічала верталётная эскадрылля з расійскіх, украінскіх і беларускіх наёмных пілотаў. Узначальваў групу адстаўны афіцэр арміі ПАР Карл Альбертс[5].
Персанал
[правіць | правіць зыходнік]Да 1993 годы агульны лік супрацоўнікаў складаў 500 ваенных саветнікаў і 3 тысячы высокакваліфікаваных ваенных спецыялістаў[6]. Кіраўніцтва Executive Outcomes наймала пераважна былых вайскоўцаў паўднёваафрыканскай арміі[1].
Ліквідацыя
[правіць | правіць зыходнік]Дзейнасць кампаніі ў Анголе і Сьера-Леонэ прыцягнула ўвагу паўдневаафрыканскага ўрада і міжнародных праваабарончых арганізацый. Наймітаў EO абвінавачвалі ў парушэннях правоў чалавека. Пад ціскам сусветнай грамадскасці ўрады Анголы і Сьера-Леонэ былі вымушаны разарваць з ёй кантракты. Новых кантрактаў з кампаніяй не заключалі. Закон 1998 года «Аб рэгуляванні замежнай ваеннай дапамогі», які прадугледжваў узмацненне жорсткасці заканадаўства ПАР у дачыненні да дзейнасці наёмнікаў за межамі краіны, фактычна паставіў кропку ў існаванні ПВК[7]. Афіцыйна Executive Outcomes ліквідавана 31 снежня 1998 года.
Аднаўленне
[правіць | правіць зыходнік]У лістападзе 2020 года Ібен Барлоу пачаў перазапуск Executive Outcomes[8]. З яго слоў, рашэнне аб аднаўленні кампаніі было прынята па просьбе «некаторых урадаў Афрыкі»[9].
Заўвагі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Pech, Khareen. «Executive Outcomes-A corporate conquest.» op. cit (1999): 81-110. Архівавана 4 сакавіка 2016. — Chapter 5 of Peace, profit or plunder?: The privatisation of security in war-torn African societies — January 1, 1999 — ISBN 978-0620238342 (англ.)
- ↑ а б Коновалов 2015, p. 150.
- ↑ Mercenary Wars. Review of 'Executive Outcomes' Against All Odds By Eben Barlow(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 кастрычніка 2014. Праверана 1 снежня 2022.
- ↑ The New Mercenaries and the Privatization of Conflict Архівавана 7 студзеня 2016 года. Thomas K. Adams. Parameters, Summer 1999
- ↑ Владимир Воронов, Павел Мороз. Слуги смерти: Русские наёмники в Африке // Собеседник : газета. — 28 мая 2001.
- ↑ Chapter 7. The Military Provider Firm: Executive Outcomes (p 109) / P. W. Singer, Corporate Warriors: The Rise of the Privatized Military Industry, Updated Edition — Cornell University Press, 2011, 360 p. ISBN 9780801459603
- ↑ House of Commons — Foreign Affairs — Minutes of Evidence. Архівавана з першакрыніцы 29 кастрычніка 2016. Праверана 2 кастрычніка 2017.
- ↑ Industry Talk: The Rebirth of Executive Outcomes! – Feral Jundi. Feraljundi.com (27 лістапада 2020). Праверана 27 лістапада 2020.
- ↑ L, Albert. Private Military Contractor Executive Outcomes Revived After 22 Years. Overt Defense (27 лістапада 2020).
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Коновалов, И.П. (2015). Солдаты удачи и воины корпораций : История современного наёмничества. Пушкино: Центр стратегической конъюнктуры. ISBN 978-5-9906069-7-5.