Helaeomyia petrolei

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Helaeomyia petrolei
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Helaeomyia petrolei


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  147073
EOL  720633

Helaeomyia petrolei — від двухкрылых з Каліфорніі, ЗША. Лічынкі гэтага віду харчуюцца мёртвымі казуркамі і іншымі членістаногімі, якія запасяцца ў натуральных нафтавых прасочваннях  (англ.), што робіць Helaeomyia petrolei адзіным вядомым відам насякомых, якія развіваюцца ў сырой нафце, рэчыве, якое ў норме валодае высокай таксічнасцю для насякомых[1].

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Імага каля 5 мм даўжынёй, з чорнымі целамі, за выключэннем больш светлых шчок. Жужальцы  (руск.) жаўтлявыя, з белымі ручкамі. Густа валасатыя вочы бліжэй да сярэдзіны твару. Трэці сустаў вусікаў трохі даўжэй, чым другі, пазваночнік апошняга не дасягае вяршыні вусікаў. Гіялінавыя крылы з адценнем шэрага амаль на ўсёй рэбернай палове, за выключэннем таго, што часам яны маюць пляму ў кірунку да вяршыні субмаргінальнай клеткі. Вяршыня другой вены амаль удвая далей ад першай, чым ад вяршыні трэцяй вены.[2]

Біялогія[правіць | правіць зыходнік]

У той час як лічынкі звычайна павольна плаваюць каля паверхні масла, кончыкі іх паветраных трубак адлюстроўваюцца ў выглядзе дробных кропак над паверхняй плёнкі[3], яны здольныя апускацца на больш працяглы тэрмін. Спарванне і адклад яек да гэтага часу не апісаны, але лічыцца, што яйкі не адкладаюцца ў нафце. Лічынкі пакідаюць яе толькі для акуклення, вандруючы на бліжэйшыя травы на берагах нафтавых вадаёмаў. Усе іх развіццё паміж нядаўна выведзенай лічынкай і кукалкай адбываецца выключна ў нафце.

Талерантнасць да нафты[правіць | правіць зыходнік]

Лічынка Helaeomyia petrolei

Лічынкі заглынаюць ў вялікіх колькасцях нафту і асфальт, і іх кішкі могуць быць запоўненыя нафтай. Аднак, эксперыменты ў харчаванні паказалі, што яны харчуюцца жывёльнай ежай, прысутнай у нафце, якую яны хутка пажыраюць. Хоць нафтаможа дасягаць тэмпературы да 38 °C, лічынкі не адчувалі ніякіх пабочных эфектаў ад яе, нават калі ў нафту дадавалі да 50 % шкіпінару і 50 % ксілену  (руск.) ў лабараторных эксперыментах. Лічынкі віду ўтрымліваюць каля 200 000 гетэратрофных бактэрый, што былі цікавыя для навукоўцаў, якія шукаюць мікраарганізмы або ферментаў, здольныя функцыянаваць у асяроддзі арганічнага растваральніку. Багатыя азотам пажыўныя рэчывы, якія паступаюць у кішачнік, робяць навакольнае асяроддзе з pH каля 6,5 прыдатным для развіцця гэтых бактэрый. Няма ніякіх доказаў, што гэтыя бактэрыі спрыяюць фізіялогіі насякомых[4].

Уільям Гоман Торп  (англ.) спаслаўся на Helaeomyia petrolei, як на «несумненна, адну з галоўных біялагічных цікаўнасцяў свету»[5].

Размеркаванне[правіць | правіць зыходнік]

Helaeomyia petrolei была ўпершыню апісана ў сырой нафце з Ранча Ла-Брэя  (руск.) каля Лос-Анджэлеса, Каліфорнія, хоць лічынкі былі вядомыя нафтавым тэхнолагам і да гэтага. Від не лічыцца відам пад пагрозай знікнення. Прадстаўнікі былі знойдзены і ў іншых месцах[6], дзе папуляцыя лічыцца нерэгулярнай.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

  • Eufriesea purpurata — пчала, якая валодае рэзістэнтнасцю да ДДТ і здольная яго назапашваць.

Зноскі

  1. "Petroleum fly". Grzimek's Animal Life Encyclopedia. Vol. Volume 3: Insects (2nd ed.). The Gale Group. 2004. p. 367. ISBN 0-7876-5779-4. {{cite encyclopedia}}: |volume= мае залішні тэкст (даведка)
  2. Coquillett, Daniel William (1899). "Description of a new Psilopa". Canadian Entomologist. 31 (1): 8. doi:10.4039/Ent318b-1.
  3. Esterly 1913
  4. Kadavy, Dana R.; Myatt, Jill; Plantz, Bradley A.; Kokjohn, Tyler A.; Shaw, Christopher A.; Nickerson, Kenneth (1999). "Microbiology of the oil fly, Helaeomyia petrolei". Applied and Environmental Microbiology. 65 (4): 1477–1482. PMC 91210. PMID 10103240.
  5. Thorpe, William Homan (1930). "The biology of the petroleum fly (Psilopa petrolei)". Transactions of the Entomological Society of London. 78: 331–344. doi:10.1111/j.1365-2311.1930.tb00391.x.
  6. A Guide to the Insects of the Coal Oil Point Reserve - Flies(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 29 чэрвеня 2016. Праверана January 24, 2015.