Перайсці да зместу

Вінаградны слімак

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Helix pomatia)
Вінаградны слімак
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Helix pomatia Linnaeus, 1758


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  77907
NCBI  6536
EOL  449906
Ракавiна Helix pomatia.

Вінагра́дны слімак, Вінаградны смоўж[1] (Helix pomatia) — наземны бруханогі малюск атрада лёгачных слімакоў сямейства геліцыд[2].

Арэал і экалогія

[правіць | правіць зыходнік]

Від рассяліўся ва ўсіх, акрамя паўночнай, частках Еўропы і на ўзбярэжжы Балтыйскага мора. Жыве ў зарасніку, на светлых лясных узлесках, у садах, парках. Слімак знаходзіцца ў актыўным стане з вясны да першых халадоў, пасля чаго закопваецца ў глебу на глыбіню да 30 см і ўпадае ў анабіёз. Як правіла, зімуе ў адных і тых жа сховішчах. Падчас анабіёзу вусце ракавіны зачыняецца вапнавай коркай — эпіфрагмай, таўшчыня якой залежыць ад суровасці зімовага часу.

Значэнне і выкарыстанне

[правіць | правіць зыходнік]

Лічыцца, што радзімай Helix pomatia з’яўляюцца Цэнтральная і Паўднёва-Усходняя Еўропа. З даўніх часоў чалавек выкарыстоваў Helix pomatia ў якасці ежы.

У прыродзе Helix pomatia жыве ў сярэднім 7-8 гадоў, але нярэдка можа дажыць і да 20 гадоў, калі не будзе з’едзены драпежнікам. Зарэгістраваны рэкорд працягласці жыцця 30 гадоў[3], аднак у дадзеным выпадку асобіна ўтрымлівалася ў хатніх умовах.

Зноскі

  1. Вінаградны смоўж // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.. — С. 459
  2. Bouchet P. і Rocroi J.-P. Classification and nomenclator of gastropod families. — Хакенхайм : Malacologia: International Journal of Malacology. ConchBooks, 2005. 397 с. ISBN 3-925919-72-4. http://www.vliz.be/Vmdcdata/imis2/ref.php?refid=78278 (англ.) — таксанамічная кніга пра класіфікацыю сямействаў бруханогіх малюскаў.
  3. The Roman Snail, Helix pomatia Архівавана 1 сакавіка 2010. (англ.) — артыкул на англійскім малакалагічным сайце www.weichtiere.at.