Перайсці да зместу

Skrjabingylus nasicola

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Skrjabingylus nasicola
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Skrjabingylus nasicola Leuckart, 1842


Сістэматыка
на Віківідах

Пошук выяў
на Вікісховішчы
NCBI  1616140

Skrjabingylus nasicola — від паразітычных нематод сямейства метастрангіліды (Metastrongylidae). Яго жыццёвы цыкл уключае прамежкавага малюска і паратэнічнага гаспадара, землярыйку або дробнага грызуна. Дарослых чарвей знаходзілі ў насавых пазухах  (руск.) куніцавых.

Гаспадары[правіць | правіць зыходнік]

Сярод гаспадароў адзначаны такія віды сямейства куніцавыя, як гарнастай (Mustela erminea), выдра (Lutra lutra), ласка (Mustela nivalis), амерыканская (Neovison vison) і еўрапейская норкі, лясны тхор (Mustela putorius)[1][2].

Інфікаванне[правіць | правіць зыходнік]

Было паказана, што прамой перадачы нематоды ад куніцавых да куніцавых не адбывалася, а таксама не адбывалася заражэння, калі куніцавых кармілі дробнымі грызунамі, амфібіямі, малюскамі, членістаногімі або дажджавымі чарвякамі. Заражэнне магло адбыцца, калі жывёлу кармілі буразубкі звычайнай (Sorex araneus), а лічынкі нематоды пачынаюць вылучацца куніцавымі прыкладна праз тры тыдні[3]. Даследаванні з тых часоў паказалі, што грызуны могуць быць крыніцай інфекцыі для куніцавых[4].

Жыццёвы цыкл[правіць | правіць зыходнік]

Skrjabingylus nasicola мае складаны жыццёвы цыкл. Лічынкі, якія вылучаюцца з фекаліямі заражаных куніцавых, праглынаюцца смаўжамі, такімі як Deroceras reticulatum. Куніцавыя звычайна не ядуць малюскаў, але смаўжоў можа з’есці паратэнічны гаспадар млекакормячых, напрыклад, прадстаўнік роду Apodemus або палёўка рыжая (Clethrionomys glareolus). У гэтага гаспадара не адбываецца ніякіх стадый развіцця, і нематода знаходзіцца ў залозістых зонах галавы або, магчыма, у мышачнай ці злучальнай тканцы. Далейшае развіццё адбываецца, калі гэтага гаспадара з’ядаюць куніцавыя і паразіт перамяшчаецца ў тканкі іх носа[4].

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Бычкова Е. И, Акимова Л. Н., Дегтярик С. М., Якович М. М. Гельминты позвоночных животных и человека на территории Беларуси : каталог / [Е. И. Бычкова и др. ; Национальная академия наук Беларуси, Государственное научно-производственное объединение "Научно-практический центр по биоресурсам"]. — Минск: Беларуская навука, 2017. — С. 66. — 315 с. — ISBN 978-985-08-2187-4.
  2. Шымалаў, В. Ц. Значэнне драпежных млекакамячых Беларусі ў распаўсюджванні некаторых гельмінтозаў у чалавека і хатняй жывёлы / В. Ц. Шымалаў // Веснік Акадэміі навук Беларускай ССР. Серыя біялагічных навук. — 1965. — № 1. — С. 120—123
  3. Hansson, Ingrid (1967). "Transmission of the Parasitic Nematode Skrjabingylus nasicola (Leuckart 1842) to Species of Mustela (Mammalia)". Oikos. 18 (2): 247–252. doi:10.2307/3565102. JSTOR 3565102.
  4. а б Weber, J. -M.; Mermod , C. (1985). "Quantitative aspects of the life cycle of Skrjabingylus nasicola, a parasitic nematode of the frontal sinuses of mustelids". Zeitschrift für Parasitenkunde. 71 (5): 631–638. doi:10.1007/BF00925596.