Super Mario World

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Super Mario World
Super Mario World: Super Mario Bros. 4
game coverВокладка паўночнаамерыканскага выдання гульні для кансолі Super Nintendo Entertainment System.
Распрацоўшчык Nintendo EAD
Выдавец Nintendo
Частка серыі Mario
Даты выпуску
Жанр платформер
Стваральнікі
Прадзюсар
Праграміст Toshihiko Nakago[d][1]
Кампазітар Кодзі Кондо
Тэхнічныя даныя
Платформы Super Nintendo Entertainment System, Game Boy Advance, Wii, Wii U, Nintendo 3DS
Рэжымы гульні hotseat[d][1] і аднакарыстальніцкая гульня
Носьбіты Super Nintendo Entertainment System Game Pak[d] і лічбавая спампоўка[d]
Кіраванне геймпад
Афіцыйны сайт (яп.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Super Mario World, у Японіі вядомая як Super Mario World: Super Mario Bros. 4 (яп.: スーパーマリオワールドスーパーマリオブラザーズ4 Су:па: Марыо Ва:рудо: Су:па Марыо Бурадза:Дзу Фо:, «Свет Звыш Марыа») — платформер, выпушчаны кампаніяй «Nintendo» для «Super Nintendo Entertainment System» (SNES) у 1990 годзе. Вытворчасцю гульні займалася студыя «Nintendo Entertainment Analysis and Development» пад кіраўніцтвам Сігэру Міямота і Такасі Тэдзукі  (англ.). «Super Mario World» трапіла ў стартавую лінейку гульняў SNES.

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Сюжэт гульні працягвае падзеі, апісаныя ў «Super Mario Bros. 3». Пасля выратавання Грыбнога Каралеўства браты Марыа і Луіджы адпраўляюцца ў адпачынак, у Краіну Дыназаўраў. Аднак падчас адпачынку на пляжы знікае прынцэса Піч. Калі Марыа і Луіджы прачынаюцца, яны адпраўляюцца на яе пошукі і неўзабаве знаходзяць у лесе гіганцкае яйка. З яго вылупляецца дыназаўр па імені Ёшы, які распавядае героям, што яго сябры таксама былі заключаны ў аналагічныя пасткі. Неўзабаве Марыо і Луіджы разумеюць, што ўсе гэтыя перыпетыі — справа рук злыдня Боўзера і яго слуг. Разам з Ёшы яны адпраўляюцца ратаваць прынцэсу і сяброў дыназаўрыка[2][3].

Гульнявы працэс[правіць | правіць зыходнік]

Марыа падарожнічае на Ёшы. У цэнтральнай верхняй частцы экрана размешчана вочка з пауэр-апам, што з’яўляецца навіной для гульняў гэтай франшызы. Некаторыя выданні крытыкавалі графіку гульні называючы яе ўсяго толькі мадэрнізаваным варыянтам папярэдняй часткі[4].

Гулец кіруе персанажам (Марыа або Луіджы) ад трэцяй асобы. Мінанне гульні ажыццяўляецца з дапамогай навігацыі на двух экранах: карты свету і самога гульнявога ўзроўню. На карце свету прадстаўлены прыкладныя параметры бягучай гульнявой лакацыі і маюцца некалькі шляхоў яе праходжання, што вядуць ад пачатку карты да канчатковай мэты — замка. Маршруты карты, па якіх перамяшчаецца галоўны герой, злучаныя паміж сабой падсветленымі значкамі: крэпасцяў, т. зв. дамоў зданяў (англ.: Ghost house) і г. д. Яны дазваляюць гульцу выбіраць розныя шляхі праходжання. Перамяшчаючыся на значок той ці іншай лакацыі персанаж атрымлівае доступ на гульнявы ўзровень. Большая частка гульні адбываецца на гэтых узроўнях, якія напоўнены перашкодамі і ворагамі, а гулец вольны праходзіць іх рознымі спосабамі. У канцы кожнага свету адбываецца бітва з босам — адным з Купалінгаў. У фінале гульні гулец павінен перамагчы галоўнага антаганіста — Боўзера. Ворагамі на шляху з’яўляюцца чарапахі, браняносцы, дыназаўры і інш.

У дадатак да пауэр-апаў з папярэдніх частак франшызы, такім як «Супер грыб» (ператварае маленькага Марыа ў вялікага) і «Агністая кветка» (дазваляе яму страляць фаерболамі), быў дададзены новы бонусны касцюм — «Чароўны плашч» (значок пяра) — з дапамогай якога Марыа можа лятаць і парыць. З пункту гледжання гульнявой механікі ён быў падобны з ​​касцюмам янота з «Super Mario Bros. 3», які ў «Super Mario World» быў выдалены. Апроч яго, распрацоўшчыкі вырашылі адмовіцца яшчэ ад некалькіх бонусаў з прыквэла: касцюма жабы (англ.: Frog Mario), экіпіроўкі з малаткамі (англ.: Hammer Mario) і касцюма янота, які ператвараецца ў статую (англ.: Tanooki Mario). У сваю чаргу, у гульню быў дададзены новы элемент (т. зв. «Запасны прадмет») — размешчанае ў верхняй цэнтральнай частцы экрана вочка. Гэты бонус працуе па вызначанай схеме, напрыклад, калі кіраваны персанаж мае «Агністую кветка» і атрымлівае «Супер грыб», то грыб захоўваецца ў дадатковую вочка. Запасны пауэр-ап актывуецца аўтаматычна ў выпадку, калі галоўнага героя тычыцца вораг. Акрамя гэтага гэты пауэр-ап можа быць выкарыстаны з дапамогай націску кнопкі на геймпадзе. Акрамя таго, у гульні з’явіўся т. зв. «кручоны скачок», які дазваляе разбіваць гульнявыя блокі пад галоўным героем.

У «Super Mario World» Марыа можа падарожнічаць на дыназаўры Ёшы, які здольны праглынуць большасць ворагаў. Калі Ёшы спрабуе з’есці суперніка, то ён, перш чым праглынуць, утрымлівае яго ў роце на працягу вызначанага перыяду часу; у гэты момант ён можа выплюнуць сваю ахвяру і патрапіць ёй у іншых ворагаў. Калі Ёшы ўтрымлівае каляровыя панцыры купа ў роце, то ён атрымлівае спецыяльныя здольнасці: сіні панцыр дазваляе Ёшы лятаць, пры дапамозе жоўтага ён пускае віхор, які паражае ворагаў вакол яго, а чырвоны панцыр дазваляе Ёшы вывяргаць тры вогненных шара. Панцыры, якія мігцяць, дазваляюць герою атрымаць усе тры здольнасці, у той час як зялёныя панцыры — ніводнай. Па змаўчанні Ёшы афарбаваны ў зялёны колер, але таксама можна знайсці сіняга, жоўтага і чырвонага дыназаўра (кожны з індывідуальнымі здольнасцямі); іх можна атрымаць адшукаўшы ў Зорным свеце яйкі адпаведнага колеру (англ.: Star World). Падчас праглынання каляровага панцыра гэтыя дыназаўры атрымліваюць адпаведную здольнасць у дадатак да свайго колеру.

У «Super Mario World» маецца шматкарыстальніцкі рэжым, які дазваляе двум гульцам праходзіць гульню па чарзе, чаргуючы хады на карце свету; першы гулец кіруе Марыа, другі — Луіджы. У гульні прысутнічае вялікая колькасць схаваных сакрэтаў, такіх як скарачэння шляху, бонусныя ўзроўні і г. д. Усяго ў гульні 74 гульнявых зонаў і 96 выхадаў з іх; як і ў «Super Mario Bros. 3» — гульнявы ўзровень магчыма прайсці некалькімі спосабамі. Разам з тым, персанаж гульца можа патрапіць на сакрэтны ўзровень, і дзеля гэтага ён павінен знайсці спецыяльны ключ і даставіць яго да асаблівай замочнай ячэйкі. Даследаваўшы гэтыя сакрэтныя ўзроўні можна атрымаць доступ да бонусных узроўняў, да такіх як Спецыяльны Свет (англ.: Special World). Цалкам прайшоўшы гэтую лакацыю, гулец можа памяняць колер некаторых спрайтаў, а таксама змяніць каляровую гаму карты свету з дапамогай уводу спецыяльнага кода.

Распрацоўка[правіць | правіць зыходнік]

Гульня была распрацавана пад кіраўніцтвам Такасі Тэдзукі  (англ.). Прадзюсарам выступіў Сігэру Міямота, стваральнік серыі гульняў «Mario» і «The Legend of Zelda», графічным дызайнам займаўся Сігэфумі Хіна (англ.: Shigefumi Hino). Вытворчасць гульні было даручана студыі «Nintendo EAD», якую ўзначальвае Міямота. На распрацоўку гульні пайшло тры гады, каманда складалася з шаснаццаці чалавек. Пазней Міямота заявіў, што адчуваў, у гульню яшчэ можна было дадаць значна больш ідэй, аднак распрацоўка набліжалася да канца. Тым не менш прадзюсар выказаў надзею, што наступныя гульні SNES дазволяць рэалізаваць больш насычаны эмацыянальны змест і больш глыбокія сюжэты.

Па словах Міямота, ён яшчэ ў часы працы над «Super Mario Bros.» хацеў стварыць для Марыа спадарожніка — дыназаўра. Тым не менш, інжынеры «Nintendo» не маглі ўвасобіць яго ідэі ў жыццё з-за сціплых тэхнічных магчымасцяў NES. Пазней Міямота сказаў: «Дзякуючы SNES мы нарэшце змаглі перамясціць Ёшы з эскізаў на экраны». «Super Mario World» была выпушчана ў Паўночнай Амерыцы восенню 1991 года, адначасова з выпускам прыстаўкі SNES.

Перавыданні[правіць | правіць зыходнік]

Пасля поспеху «Super Mario World» гульня была выпушчана ў спецыяльнай версіі зборніка «Super Mario All-Stars» пад назвай «Super Mario All-Stars + Super Mario World», які быў выдадзены ў 1993 годзе ў на тэрыторыі ЗША і Еўропы як частка камплекта «Super Mario Set» — разам з прыстаўкай «Super Nintendo». У гэтай версіі Луіджы мае свой уласны спрайт (у арыгінале, спрайт Луіджы быў проста перафарбаваны варыянтам Марыа), у той час як астатнія аспекты гульні засталіся без зменаў. У 1995 годзе дзве кітайскіх фірмы, вядомыя як «Hummer Team» і «JY Company», партавалі без выкарыстання ліцэнзіі версію «Super Mario World» для SNES на прыстаўку мінулага пакаленні NES. «Super Mario World» была адной з першых гульняў, якія былі анансаваныя для сэрвісу Wii «Virtual Console»; гэты порт быў выдадзены 2 снежня 2006 года ў Японіі, 5 лютага 2007 года ў ЗША і 9 лютага 2007 года ў Еўропе. У 2013 годзе гэтая версія гульні была выпушчаная на «Virtual Console» для Wii U. У 2016 годзе аналагічная версія была выдадзена на New Nintendo 3DS.

Super Mario World: Super Mario Advance 2[правіць | правіць зыходнік]

Гульня зведала шэраг паспяховых перавыданняў, у тым ліку ў зборніку «All-Stars + Super Mario World» (на прыстаўцы SNES) і ў версіі для кансолі GBA — «Super Mario Advance 2».

У 2001—2002 гг. «Super Mario World» была партавана на кансоль Game Boy Advance (GBA) пад назвай «Super Mario World: Super Mario Advance 2». У гэтай версіі гульні некаторыя ўзроўні атрымалі нязначныя змены і быў прыбраны рэжым для двух гульцоў. Тым не менш, Луіджы прысутнічаў у гульні, але ўжо ў якасці альтэрнатыўнага персанажа з індывідуальнымі функцыямі — ён мог скакаць вышэй, чым Марыа, аднак бег значна больш павольна. Таксама, калі ў гэтай версіі Луіджы перасоўваецца на Ёшы, то дыназаўрык не праглынае ворага адразу, і тым самым дазваляе Луіджы выплюнуць яго ў іншага антаганіста і забіць абодвух. Выбіраць паміж двума персанажамі можна на экране змены ўзроўню. Абодва галоўных героя былі агучаны Чарльзам Марціне.

Музыка[правіць | правіць зыходнік]

Кодзі Конда напісаў музыку, якая гучыць у «Super Mario World», выкарыстоўваючы толькі электронную клавіятуру. Уся выкананая ў гульні музыка, за выключэннем мелодый, якія гучаць на тытульным экране, тытрах, экране выбару ўзроўня і падчас бітвы з Боўзерам — варыяцыі адной і той жа музычнай тэмы. Мелодыя гучыць у танальнасці фа мажор на стандартных узроўнях. Яна запавольваецца і гучыць з эфектам «рэха» ў пячорах. У той жа час, яна выконваецца ў павольнай, хвалепадобнай манеры (вальсавы памер 3/4) на падводных узроўнях (што з’яўляецца традыцыяй для падводных узроўняў у серыі гульняў «Mario»). На фоне паветраных і лясных узроўняў мелодыя гучыць у больш хуткім тэмпе для таго, каб акцэнтаваць больш рызыкоўную атмасферу. Варыяцыя мелодыі ў замках — сімфанічная версія ў фа міноры. Дадзеная варыяцыя надае мелодыі больш драматычны тон.

Тэму з «Super Mario Bros.» можна пачуць у асаблівай лакацыі пад назвай «Special World», у якую можна трапіць толькі пры дапамозе бонусаў. Пры яздзе на Ёошы музычнае суправаджэнне любога ўзроўню суправаджаецца гукамі бонга.

Мелодыі з надземнага ўзроўню і лакацыі «замак» прысутнічаюць у мультсерыяле па матывах гульні, а таксама ў пазнейшых праектах франшызы «Super Mario».

Водгукі крытыкаў[правіць | правіць зыходнік]

«Super Mario World» была захоплена сустрэта крытыкамі, аўтары рэтраспектыўных аглядаў таксама ацэньвалі гульню вельмі высока. Рэцэнзент партала «Nintendo Life  (англ.)» паставіў гульні вышэйшы бал — 10. Аўтар адзначыў высокую рэгулябельнасць і колькасць бонусаў гульні, у сувязі з чым ён адзначыў зручную функцыю захавання прагрэсу праходжання, пахваліў увядзенне новага элемента — Ёшы, які кардынальна змяніў геймплэй (апроч іншага, некаторыя сакрэты можна было атрымаць толькі пры дапамозе Ёшы), аднак паскардзіўся, што ў гульню не патрапілі касцюмы з «Super Mario Bros 3.», назваўшы гэта «ганьбай». Рэцэнзент падсумаваў артыкул словамі: «На нашу думку, гэта лепшая гульня серыі — велізарная колькасць кантэнту, у спалучэнні з прыгожым візуальным шэрагам і музыкай, якая стала класічнай, дапамагаюць станавіцца Super Mario World адной з найвялікшых гульняў усіх часоў». У аглядзе партала «IGN» адзначалася важнасць поспеху гульні для папулярызацыі кансолі «Super Nintendo», адзначалася зручнае новаўвядзенне з ячэйкай «запаснога прадмета» і эвалюцыя стылю гульні з уводам дыназаўра Ёшы. Аднак, рэцэнзент паскардзіўся на графічнае афармленне гульні, якое стварае адчуванне злёгку мадэрнізаванай папярэдняй часткі франшызы (Міямота падтрымліваў гэтае меркаванне і па яго адчуваннях графіку можна было б зрабіць лепш). Таксама ён адзначыў адзін з лепшых дызайнаў узроўняў за ўсю гісторыю Nintendo, параўнаўшы яго з галоўным канкурэнтам гульні на той момант — серыяй пра вожыка Соніка. У гэтым параўнанні было сказана, што гульні добрыя кожная па-свойму: у Марыа больш глыбокі геймплэй, у той час як Сонік уяўляе сабой больш новы хуткасны платформер. Падводзячы вынікі, аўтар агляду прысудзіў гульні 8,5 балаў з 10, назваўшы яе найвялікшым 2D-платформерам франшызы пра вадаправодчыка Марыа. Тэму суперніцтва франшыз пра «вадаправодчыка» і «вожыка» падняў у сваім артыкуле аглядальнік часопіса «Nintendo Power», дзе паведаміў: «Я памяняю 96 узроўняў Марыа на 20 узроўняў Соніка». У дадатак адзначыў, што гульня з’яўляецца адным з самых лепшых праектаў для SNES і прысудзіў ёй ацэнку 9 балаў з 10.

Рэцэнзент сайта Honestgamers.com назваў «Super Mario World» асаблівай гульнёй для прыхільнікаў Nintendo, так як большасць з іх атрымала яе разам з прыстаўкай. Аўтар артыкула адзначыў вялікае мноства спосабаў праходжання гульні — «разам з сістэмай захаванняў, праходзіць яе можна зноў і зноў, знаходзячы новыя альтэрнатыўныя шляхі». «Як і большасць гульняў пра Марыа, яна мае дзіўную здольнасць цалкам паглынуць цябе на доўгія гадзіны, дні, тыдні. Тры першыя часткі для NES прымушалі забываць нас пра навакольны свет — але Super Mario World пераўзышла іх усіх у здольнасці сыходу ад шэрых будняў, з яе чароўнымі светамі, лятучымі дыназаўрамі і іншымі дзіцячымі фантазіямі». «Магчыма, SMB3 магла стаць першым сапраўдным светам Super Mario, але SMW будзе светам для вас» — падсумаваў рэцэнзент, прысудзіўшы гульні 8,5 балаў з 10. Партал «AllGame» ацаніў гульню ў пяць зорак з пяці, адзначаючы высокую якасць графікі, гукавога суправаджэння і рэгулябельнасці. Аўтар агляду для партала «Kotaku» назваў дызайн узроўняў віртуозным — «я ўяўляю Міямота падчас стварэння ўзроўняў падобна Моцарту за фартэпіяна або Хэмінгуэя ў бары», таксама былі адзначаны ўзросшая складанасць гульні, у параўнанні з папярэдніцамі, і вялікая колькасць разнастайных сакрэтаў; «Super Mario World — шэдэўр [...] Кожны вораг, кожная перашкода, кожны аспект гульні мае выяўленую індывідуальнасць. І гэта робіць яе асаблівай».

Порт гульні для сэрвісу Virtual Console для кансолі Wii уганараваны пахвальнымі водгукамі. Так, на партале «GameSpot» адзначалася, што прычапіцца да эмуляванай версіі практычна няма за што — «гульня працуе прыкладна так жа, як і на SNES», аднак, у сувязі з гэтым аўтар агляду паскардзіўся, што па-ранейшаму прысутнічае «праблема падтармажвання, калі на экране знаходзяцца занадта шмат ворагаў». Для поўнага пагружэння ў працэс публіцыст параіў выкарыстоўваць кантролер ад GameCube «бо на ім супадае размяшчэнне кнопак з геймпадам ад SNES», і падсумаваў артыкул словамі: «Вядома, многія гульцы ўжо апрабавалі гэтую гульню ў той ці іншай форме, няхай гэта будзе арыгінал або добры порт для GBA. [...] Але, тым не менш, калі вы занадта маладыя і ўсё яшчэ не знаёмыя з Super Mario World, Virtual Console — выдатны шанец, каб паспрабаваць гульню прама цяпер». У артыкуле з нагоды выпуску гульні на Wii U Морган Сліпер, аглядальнік профільнага сайта «Nintendo Life», адзначаў наступнае: «Тыя хто ўсё яшчэ разважаюць наконт Super Mario World — пампуйце не задумваючыся. Гэта вяршыня 16-бітнага платформера, краевугольны камень і гульнявы ​​канон. І самае галоўнае — гуляць у яго цяпер гэтак жа весела, як і дваццаць гадоў таму. Калі ж вы праходзілі арыгінал і вас распірае настальгія па старых добрых днях — гэты порт выдатная магчымасць асвяжыць успаміны і зноў акунуцца ў адну з лепшых гульняў усіх часоў». Аўтар прысудзіў гульні вышэйшы бал — 10, адзначыўшы, што яна стала залатым стандартам для прыгодніцкіх платформераў, і стала «музай» для такіх гульняў як «Super Mario 64», «Sonic Adventure» і «Luigi's Mansion  (англ.)».

Спадчына[правіць | правіць зыходнік]

Вонкавыя відэафайлы
Амерыканскі рэкламны ролік гульні для SNES.

«Super Mario World» займае 17-е месца сярод «Лепшых гульняў усіх часоў» на сайце «GameRankings» — дзе яе рэйтынг складае 94,44%. «Super Mario World» заняла восьмае месца ў спісе часопіса «Nintendo Power» «200 лепшых гульняў Nintendo». У сваю чаргу, рэдакцыя часопіса «Official Nintendo Magazine» паставіла яе на 7-ы радок рэйтынгу «100 самых найвялікшых гульняў Nintendo усіх часоў», а чытачы выдання «Famitsu» прысудзілі гульні 61-е месца ў спісе «100 лепшых відэагульняў». Паводле дадзеных часопіса «Empire», яна заняла першае месца ў апытанні «Найвялікшая гульня ўсіх часоў». У 1991 годзе «Super Mario World» стала лаўрэатам узнагароды «Гульня года» на думку рэдакцыі часопіса «Nintendo Power». У 2015 годзе партал «USgamer» назваў «Super Mario World» «лепшым платформерам усіх часоў». У 2016-м годзе гульня заняла 7-е месца ў спісе часопіса «Game Informer» «25 найвялікшых гульняў SNES усіх часоў». Таксама яна фігуравала ў некалькіх спісах «лепшых відэагульняў усіх часоў» некалькіх профільных гульнявых выданняў, такіх як: «Edge», «RetroGamer», «GameSpot» і «Nintendo Power».

Продажы «Super Mario World» склалі больш за 20 млн. копій па ўсім свеце, што робіць яе адной з самых прадаваных відэагульняў за ўсю гісторыю індустрыі  (англ.). Папярэдняя гульня серыі «Super Mario Bros. 3» з’яўлялася бэстсэлерам, і па гэтай прычыне Nintendo, зыходзячы з камерцыйных меркаванняў, уключыла «Super Mario World» ў набор SNES. На думку аглядальніка Скайлера Мілера, гульня дапамагла прадставіць публіцы новую прыстаўку SNES, якая ў далейшым была распрададзеная толькі ў ЗША ў колькасці больш за 20 млн. асобнікаў. У ходзе апытання, праведзенага часопісам Kotaku ў 2008 годзе, Ёшы заняў трэцяе месца сярод самых папулярных гульнявых персанажаў у японскіх гульцоў — першае і другое занялі Марыо і Клауд Страйф, адпаведна.

Уплыў[правіць | правіць зыходнік]

Менш чым праз месяц пасля выхаду гульні ў Амерыцы, DiC Entertainment выпусціла анімацыйны серыял «Super Mario World», які заснаваны на гульні, хоць у ім некаторыя элементы відэагульні і імёны персанажаў былі змененыя. На хвалі папулярнасці арыгінальнай гульні кампанія «Philips» планавала выпусціць яе клон пад назвай «Super Mario's Wacky Worlds» на сваёй прыстаўцы Philips CD-i, але ў выніку праект быў адменены з-за нізкай папулярнасці кансолі.

Ёшы стаў адным з самых важных персанажаў франшызы Марыа, ён удзельнічаў амаль ва ўсіх праектах, звязаных з серыяй (уключаючы спін-офы і спартыўныя гульні). Ёшы выступіў галоўным героем працягу «Super Mario World» — «Super Mario World 2: Yoshi's Island». Папулярнасць гэтай гульні заахвоціла Nintendo выпусціць яшчэ некалькі праектаў з яго ўдзелам  (англ.) у якасці асноўнага героя. Таксама ён рэгулярна з’яўляўся ў якасці другараднага персанажа ў іншых гульнях франшызы: «Super Mario Sunshine», «New Super Mario Bros. Wii» і «Super Mario Galaxy 2». Акрамя гэтага, Ёшы з’яўляецца адным з галоўных дзеючых асоб у гульні «Super Mario 64 DS»[5][6][7][8].

Зноскі

  1. а б MobyGames — 1999.
  2. Mario Booklet (англ.). mariomayhem.com. Праверана 6 чэрвеня 2016.
  3. Nintendo R&D1. "Super Mario World instruction manual". Nintendo. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  4. Review: Super Mario World (IGN) (англ.). IGN. Праверана 6 чэрвеня 2016.
  5. Super Mario Sunshine instruction booklet. Nintendo. 2002. pp. 25–26.
  6. Parish, Jeremy. New Super Mario Bros (Wii) (англ.)(недаступная спасылка). 1UP.com (4 чэрвеня 2009). Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2012. Праверана 7 чэрвеня 2009.
  7. Welsh, Oli. E3: New Super Mario Bros. Wii (англ.)(недаступная спасылка). Eurogamer (2 чэрвеня 2009). Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2012. Праверана 7 чэрвеня 2009.
  8. East, Thomas. Mario Galaxy 2: New trailer and screenshots (англ.)(недаступная спасылка). Official Nintendo Magazine (24 лютага 2010). Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2012. Праверана 28 лютага 2010.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]