Ручайнікі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Trichoptera)
Ручайнікі

Hydropsyche pellucidula
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Trichoptera Kirby, 1813

Падатрады

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  115095
NCBI  30263
EOL  1101
FW  134123

Ручайнікі, шыцікі, валасакрылыя (Trichoptera) — атрад насякомых.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

«Хатка» лічынкі віду Limnephilus flavicornis з дробных ракавінак

Даўжыня да 3 см. Цела бурае ці шэрае. Дзве пары перапончатых крылаў укрыты валаскамі. Дарослыя не кормяцца.

Лічынкі (ротавы апарат грызучы) кормяцца рэшткамі раслін, ёсць драпежнікі; маюць тры пары ног. У большасці відаў растуць і развіваюцца ў трубках-чахольчыках («хатках») з пясчынак, ракавінак, частак раслін, склееных павуціннем, што выдзяляецца спецыяльнымі залозамі. Дыхаюць паверхняй цела і трахейнымі шчэлепамі. Рухаюцца разам з «хаткай». Кукалкі таксама рухомыя.

Арэал і экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Пашыраны паўсюдна. Дарослыя жывуць на сушы каля вады, лічынкі і кукалкі — пераважна ў вадзе. Водныя лічынкі — індыкатары добрай якасці вады і высокай прадукцыйнасці вадаёма. На Беларусі найбольш трапляюцца ручайнік вялікі (Phryganea grandis), ручайнік сеткаваты (Oligostomis reticulata) і іншыя віды з родаў лімнафілюс (Limnephilus), маланна (Molanna), стэнафілакс (Stenophylax) і інш.; водныя лічынкі ручайнікаў называюцца шыцікамі.

Класіфікацыя[правіць | правіць зыходнік]

Падзяляецца на 3 падатрады, да 45 сямействаў, больш за 10 тысяч відаў.

Значэнне і выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Лічынкі і кукалкі — корм для рыб.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]