Іван Панфілавіч Бялоў

Іван Панфілавіч Бялоў
Іван Панфілавіч Бялоў
Дата нараджэння	15 (27) чэрвеня 1893
Месца нараджэння	Каліннікава[d], Чарапавецкі павет[d], Наўгародская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	29 ліпеня 1938 (45 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР;
Альма-матар	Ваенна-акадэмічныя курсы вышэйшага камсаставу РСЧА[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Прыналежнасць	; ;
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1913 — 1917; 1918 — 1938
Званне	Камандарм 1 рангу
Камандаваў	Беларускай ваеннай акругай
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна, ; Грамадзянская вайна ў Расіі
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Панфілавіч Бялоў (15 (27) чэрвеня 1893, в. Калінічава^[1], Чарапавецкага павета Наўгародская губерня, Расійская імперыя^[2] — 29 ліпеня 1938, Масква) — савецкі ваенны дзеяч, камандарм 1-га рангу (1935).

Біяграфія

Іван Панфілавіч Бялоў нарадзіўся ў в. Калінічава Чарапавецкага павета Наўгародскай губерні 15 чэрвеня 1893 года.

У 1913 годзе быў прызваны ў войска. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне ў званні унтэр-афіцэра. З лютага 1917 года — левы эсэр. І. П. Бялоў быў абраны старшынёй салдацкага камітэта 1-га Сібірскага запаснога стралковага палка ў Ташкенце, якім камандаваў падчас узброенага паўстання ў Ташкенце ў кастрычніку 1917 года.

Член Ташкенцкага Савета ў 1917—1919 гадах, член Туркестанскага ЦВК у 1918—1921 гадах. У 1918 годзе — камендант крэпасці і начальнік гарнізона Ташкента. Сыграў адну з ключавых роляў у падаўленні ў антысавецкага мецяжу (руск.) (бел. ў Ташкенце на чале з Осіпавым у студзені 1919 года. Пасля падаўлення бунту выйшаў з партыі левых эсэраў і ўступіў у партыю бальшавікоў.

20-30-я гады

З красавіка 1919 г. Бялоў быў галоўнакамандуючы войскаў Туркестанскай рэспублікі. У студзені — ліпені 1920 Бялоў быў начальнікам 3-й Туркестанскай стралковай дывізіі ў Сямірэччы. У перыяд са жніўня 1920 года па верасень 1921 года быў камандуючы Бухарскай групай войскаў, правёў аперацыю супраць бухарского эмірата.

У 1921—1922 гадах — камандзір дывізіі пры падаўленні мецяжоў на Кубані.

Скончыў Вышэйшыя акадэмічныя курсы (1923)^[1], пасля чаго камандаваў стралковым корпусам, быў памочнікам камандуючага войскамі Маскоўскай, затым Паўночнакаўказскай ваенных акруг.

З лістапада 1927 года — камандуючы войскамі Паўночнакаўказкай ваеннай акругі^[1].

З 1931 года — камандуючы войскамі Ленінградскай ваеннай акругі^[1].

З 1935 года — камандуючы войскамі Маскоўскай ваеннай акругі^[1].

З чэрвеня 1937 года па студзень 1938 — камандуючы войскамі Беларускай ваеннай акругі^[1].

11 чэрвеня 1937 года прымаў удзел у судзе над Тухачэўскім і інш. З 1937 Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР^[1]. Член ЦВК СССР^[1].

Вельмі неасцярожна павёў сябе Бялоў на пасяджэнні Ваеннага савета пры наркаме абароны 21 лістапада 1937. Камандарм не пабаяўся заявіць, што «чыстка» камсастава ўсіх ступеняў пацягнула за сабой перапынак у баявой і палітычнай падрыхтоўцы войскаў. «… Было шмат перастраховачных уяўленняў, было шмат чутак, — заявіў Іван Панфілавіч, — калі людзі зводзілі рахункі, калі прымалі за ворага не таго, каго трэба. Людзі, якіх ні ў партыйным, ні ў іншым парадку не ацэньвалі з дрэннага боку, бяруцца органамі НКВД».

7 студзеня 1938 года арыштаваны. Расстраляны 29 чэрвеня 1938 года.

І. П. Бялоў быў рэабілітаваны 26 лістапада 1955 года.

Узнагароды

Два ордэна Чырвонага Сцяга (1920, 1921)

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Белов Иван Панфилович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 51. — 737 с.
↑ цяпер Чарапавецкі раён, Валагодская вобласць

Літаратура

Большая Советская энциклопедия
Выдающиеся вологжане: Биографические очерки/ Ред. совет «Вологодская энциклопеция». — Вологда: ВГПУ, издательство «Русь», 2005. — 568 с. — ISBN 5-87822-271-X. на сайте правительства Волгоградской области(недаступная спасылка) (руск.)

[БС-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Белов Иван Панфилович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 51. — 737 с.

[2] цяпер Чарапавецкі раён, Валагодская вобласць

[1]

[2]