Фінікія: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: {{вызнч|1=Фінікі{{*}}я}}: рабаўладальніцкая дзяржава ў паўночнай і цэн... |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{вызнч|1=Фінікі{{*}}я}}: [[рабаўладальніцкі лад|рабаўладальніцкая]] [[дзяржава]] ў паўночнай і цэнтральнай частцы ўсходняга ўзбярэжжа Міжземнага мора (узбярэжжа сучасных Сірыі і Лівана). Існавала з канца 3-га тыс. да н.э. да 7 ст. да н.э. |
{{вызнч|1=Фінікі{{*}}я}}, паводле [[Біблія|Бібліі]] {{вызн2|1=Ханаанская зямля}}: [[рабаўладальніцкі лад|рабаўладальніцкая]] [[дзяржава]] ў паўночнай і цэнтральнай частцы ўсходняга ўзбярэжжа Міжземнага мора (узбярэжжа сучасных Сірыі і Лівана). Існавала з канца 3-га тыс. да н.э. да 7 ст. да н.э. |
||
Тэрыторыя заселеная з глыбокай старажытнасці. Этнічны склад насельніцтва мяшаны. У канцы 3-га тыс. да н.э. узніклі гарады-дзяржавы: [[Бібл]], [[Угарыт]], [[Тыр]], [[Сідон]], [[Арвад]] і інш. Асноўныя заняткі насельніцтва: земляробства, рыбалоўства, рамёствы. Вёўся марскі гандаль з Егіптам. |
Тэрыторыя заселеная з глыбокай старажытнасці. Этнічны склад насельніцтва мяшаны. У канцы 3-га тыс. да н.э. узніклі гарады-дзяржавы: [[Бібл]], [[Угарыт]], [[Тыр]], [[Сідон]], [[Арвад]] і інш. Асноўныя заняткі насельніцтва: земляробства, рыбалоўства, рамёствы. Вёўся марскі гандаль з Егіптам. |
||
Версія ад 00:16, 5 красавіка 2008
Шаблон:Вызнч, паводле Бібліі Шаблон:Вызн2: рабаўладальніцкая дзяржава ў паўночнай і цэнтральнай частцы ўсходняга ўзбярэжжа Міжземнага мора (узбярэжжа сучасных Сірыі і Лівана). Існавала з канца 3-га тыс. да н.э. да 7 ст. да н.э.
Тэрыторыя заселеная з глыбокай старажытнасці. Этнічны склад насельніцтва мяшаны. У канцы 3-га тыс. да н.э. узніклі гарады-дзяржавы: Бібл, Угарыт, Тыр, Сідон, Арвад і інш. Асноўныя заняткі насельніцтва: земляробства, рыбалоўства, рамёствы. Вёўся марскі гандаль з Егіптам.
У сяр. 2-га тыс. да н.э. Егіпет заваяваў усё Усходняе Міжземнамор'е. За панаванне над Фінікіяй у 14 ст. да н.э. з Егіптам змагалася Хецкае царства, і заняло, у выніку, паўночную частку Фінікіі. Пасля аслаблення егіпецкай і хецкай дзяржаваў у канцы 2-га тыс. да н.э. фінікійскія гарады атрымалі магчымасць самастойнага развіцця. Былі заснаваныя фінікійскія калоніі на Кіпры, Сіцыліі і Сардзініі, у Іспаніі, на поўдні Францыі, на поўначы Афрыкі (Карфаген, Утыка). Развівалася рабаўладальніцкая гаспадарка, памацнеў марскі гандаль, пашырылася ліхвярства, звязанае з гандлем.
У 7 ст. да н.э. захоплена Асірыяй, пасля падзення той — пад уладай Вавілоніі, з 6 ст. да н.э. — Персіі. У 332 да н.э. заваяваная Аляксандрам Македонскім.