Валерый Яўгенавіч Мазынскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Літаратура: катэгорыя
clean up, replaced: Павал → Павел using AWB
Радок 1: Радок 1:
'''Валерый Яўгенавіч МАЗЫНСКІ''' ({{ДН|20|2|1947}}, в. Вялікае Стахава, [[Барысаўскі раён]]) — беларускі [[рэжысёр]], грамадскі дзеяч.
'''Валерый Яўгенавіч МАЗЫНСКІ''' ({{ДН|20|2|1947}}, в. Вялікае Стахава, [[Барысаўскі раён]]) — беларускі [[рэжысёр]], [[грамадскі дзеяч]].


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1974). У 1976-1989 г. галоўны рэжысёр [[Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа|Беларускага тэатра імя Я. Коласа]] ў [[Віцебск]]у. Заснавальнік, мастацкі кіраўнік [[Рэспубліканскі тэатр беларускай драматургіі|тэатра «Вольная сцэна»]](1993-2000).
Скончыў [[Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут]] (1974). У 1976-1989 г. галоўны рэжысёр [[Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа|Беларускага тэатра імя Я. Коласа]] ў [[Віцебск]]у. Заснавальнік, мастацкі кіраўнік [[Рэспубліканскі тэатр беларускай драматургіі|тэатра «Вольная сцэна»]](1993-2000).


Асноўныя пастаноўкі: «Званы Віцебска» (1974), «Кастусь Каліноўскі» (1978), «Сымон-музыка» (1976), «На дарозе жыцця» (1982), «Парог» (1982), «Вечар» (1983), «Радавыя» (1984), «Талака» (1992), «Паваліўся нехта» (1992), «Барбара Радзівіл» (1994), «Узлёт Артура У, які можна было спыніць...» (1997). Творчасць В. Мазынскага вызначаецца метафарычнасцю, асацыятыўнасцю, гратэскавасцю, шматпланавасцю структуры.
Асноўныя пастаноўкі: «Званы Віцебска» (1974), «Кастусь Каліноўскі» (1978), «Сымон-музыка» (1976), «На дарозе жыцця» (1982), «Парог» (1982), «Вечар» (1983), «Радавыя» (1984), «Талака» (1992), «Паваліўся нехта» (1992), «Барбара Радзівіл» (1994), «Узлёт Артура У, які можна было спыніць...» (1997). Творчасць В. Мазынскага вызначаецца метафарычнасцю, асацыятыўнасцю, гратэскавасцю, шматпланавасцю структуры.


Рэжысёр беларускага агучвання твораў замежнай і айчыннай літаратуры (звыш 30 аўдыёкніг), зняў 2 фільмы («Тутэйшыя» і «Як пошуг маланкі» пра [[Расціслаў Лапіцкі|Расціслава Лапіцкага]]).
Рэжысёр беларускага агучвання твораў замежнай і айчыннай літаратуры (звыш 30 аўдыёкніг), зняў 2 фільмы («Тутэйшыя» і «Як пошуг маланкі» пра [[Расціслаў Лапіцкі|Расціслава Лапіцкага]]).


Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1984). Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі (1978), Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1986).
[[Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР]] (1984). Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі (1978), Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1986).


== Літаратура ==
== Літаратура ==
Радок 16: Радок 16:
{{DEFAULTSORT:Мазынскі Валерый Яўгенавіч}}
{{DEFAULTSORT:Мазынскі Валерый Яўгенавіч}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Грамадскія дзеячы Беларусі]]
[[Катэгорыя:Выпускнікі Беларускай акадэміі мастацтваў]]
[[Катэгорыя:Выпускнікі Беларускай акадэміі мастацтваў]]
[[Катэгорыя:Заслужаныя дзеячы мастацтваў Беларускай ССР]]
[[Катэгорыя:Заслужаныя дзеячы мастацтваў Беларускай ССР]]

Версія ад 17:51, 4 ліпеня 2014

Валерый Яўгенавіч МАЗЫНСКІ (20 лютага 1947, в. Вялікае Стахава, Барысаўскі раён) — беларускі рэжысёр, грамадскі дзеяч.

Біяграфія

Скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1974). У 1976-1989 г. галоўны рэжысёр Беларускага тэатра імя Я. Коласа ў Віцебску. Заснавальнік, мастацкі кіраўнік тэатра «Вольная сцэна»(1993-2000).

Асноўныя пастаноўкі: «Званы Віцебска» (1974), «Кастусь Каліноўскі» (1978), «Сымон-музыка» (1976), «На дарозе жыцця» (1982), «Парог» (1982), «Вечар» (1983), «Радавыя» (1984), «Талака» (1992), «Паваліўся нехта» (1992), «Барбара Радзівіл» (1994), «Узлёт Артура У, які можна было спыніць...» (1997). Творчасць В. Мазынскага вызначаецца метафарычнасцю, асацыятыўнасцю, гратэскавасцю, шматпланавасцю структуры.

Рэжысёр беларускага агучвання твораў замежнай і айчыннай літаратуры (звыш 30 аўдыёкніг), зняў 2 фільмы («Тутэйшыя» і «Як пошуг маланкі» пра Расціслава Лапіцкага).

Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1984). Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі (1978), Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1986).

Літаратура

  • Валерый Яўгенавіч Мазынскі // Тэатральная Беларусь : энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал.: Г.П. Пашкоў [і інш.]. – Мн., 2003. – Т. 2. – С. 61.
  • Белы І. Культурная прастора Барысаўшчыны // Гоман Барысаўшчыны. №9(114), 2008.