Земерынгская чыгунка: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Ihar Dorinel (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
Ihar Dorinel (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 6: | Радок 6: | ||
Знаходзіцца ў [[Аўстрыя|Аўстрыі]]. Найстарэйшы ўчастак даўжынёй 42 км, пабудаваны ў [[1848]]—[[1854]] гг., праходзіць праз Земерынгскі перавал паміж [[Мюрцушлаг]]ам і [[Глогніц]]ам у высакагорнай мясцовасці. |
Знаходзіцца ў [[Аўстрыя|Аўстрыі]]. Найстарэйшы ўчастак даўжынёй 42 км, пабудаваны ў [[1848]]—[[1854]] гг., праходзіць праз Земерынгскі перавал паміж [[Мюрцушлаг]]ам і [[Глогніц]]ам у высакагорнай мясцовасці. |
||
У пачатку эры сусветнага панавання чыгунак пракласці 4,5 км [[тунэль|тунэляў]] і 1,5 км [[мост|мастоў]] і [[віядук]]аў у горнай мясцовасці было складанай інжынернай задачай. Над ёю працавалі 17 тыс. рабочых пад кіраўніцтвам інжынера [[Карл фон Гега|Карла фон Гега]]. Самай высокай кропкай чыгункі стала станцыя [[ |
У пачатку эры сусветнага панавання чыгунак пракласці 4,5 км [[тунэль|тунэляў]] і 1,5 км [[мост|мастоў]] і [[віядук]]аў у горнай мясцовасці было складанай інжынернай задачай. Над ёю працавалі 17 тыс. рабочых пад кіраўніцтвам інжынера [[Карл фон Гега|Карла фон Гега]]. Самай высокай кропкай чыгункі стала станцыя [[Земерынг]] — 895 м над узроўнем мора. Улічваючы вельмі складаны рэльеф і значныя перапады вышыні, з'яўляецца адным з выбітных дасягненняў цывільнай інжынерыі [[XIX ст.]] |
||
Дзякуючы чыгунцы раён пачаў хутка развівацца, а горад стаў модным [[бальнеалогія|бальнеалагічным]] і [[горныя лыжы|горналыжным]] [[курорт]]ам. Цягнік з [[Вена|Вены]] да |
Дзякуючы чыгунцы раён пачаў хутка развівацца, а горад стаў модным [[бальнеалогія|бальнеалагічным]] і [[горныя лыжы|горналыжным]] [[курорт]]ам. Цягнік з [[Вена|Вены]] да Земерынга ідзе дзве гадзіны, і за гэты час можна атрымаць асалоду ад захапляльных горных краявідаў. Унікальнасць гэтага маршрута яшчэ і ў тым, што інжынерныя збудаванні не парушылі цэласць краявіда, а дапоўнілі яго. |
||
Дарога цалкам функцыянуе і з'яўляецца часткай аўстрыйскай Паўднёвай чыгункі. |
Дарога цалкам функцыянуе і з'яўляецца часткай аўстрыйскай Паўднёвай чыгункі. |
Версія ад 22:05, 6 кастрычніка 2016
Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 785 рус. • англ. • фр. |
Чыгунка Земерынг — першая ў свеце горная чыгунка.[1]
Знаходзіцца ў Аўстрыі. Найстарэйшы ўчастак даўжынёй 42 км, пабудаваны ў 1848—1854 гг., праходзіць праз Земерынгскі перавал паміж Мюрцушлагам і Глогніцам у высакагорнай мясцовасці.
У пачатку эры сусветнага панавання чыгунак пракласці 4,5 км тунэляў і 1,5 км мастоў і віядукаў у горнай мясцовасці было складанай інжынернай задачай. Над ёю працавалі 17 тыс. рабочых пад кіраўніцтвам інжынера Карла фон Гега. Самай высокай кропкай чыгункі стала станцыя Земерынг — 895 м над узроўнем мора. Улічваючы вельмі складаны рэльеф і значныя перапады вышыні, з'яўляецца адным з выбітных дасягненняў цывільнай інжынерыі XIX ст.
Дзякуючы чыгунцы раён пачаў хутка развівацца, а горад стаў модным бальнеалагічным і горналыжным курортам. Цягнік з Вены да Земерынга ідзе дзве гадзіны, і за гэты час можна атрымаць асалоду ад захапляльных горных краявідаў. Унікальнасць гэтага маршрута яшчэ і ў тым, што інжынерныя збудаванні не парушылі цэласць краявіда, а дапоўнілі яго.
Дарога цалкам функцыянуе і з'яўляецца часткай аўстрыйскай Паўднёвай чыгункі.
Чыгунка ўключана ў склад Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА ў 1998 г.
Зноскі
- ↑ Mountain Railroad // BOE (англ.)
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Земерынгская чыгунка
Літаратура
- Тысяча чудес света. — СПб: ООО «СЗКЭО», 2007. — 336 с.