Адам Храптовіч: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др пра бібліятэку перанёс у артыкул пра яе |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 4: | Радок 4: | ||
Нарадзіўся ў сям’і [[Іахім Храптовіч|І. Храптовіча]]. Быў візітатарам школ Віленскай акругі, старшынёй Таварыства дабрачыннасці, намеснікам старшыні Друкарскага таварыства ў Вільні. Удзельнік [[Паўстанне 1794 года|паўстання 1794 года]].<ref name=":0">Мысліцелі і асветнікі Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Гал. рэд. Б. I. Сачанка. — Мн.: БелЭн, 1995.— 672 с. — ISBN 985-11-0016-1</ref> |
Нарадзіўся ў сям’і [[Іахім Храптовіч|І. Храптовіча]]. Быў візітатарам школ Віленскай акругі, старшынёй Таварыства дабрачыннасці, намеснікам старшыні Друкарскага таварыства ў Вільні. Удзельнік [[Паўстанне 1794 года|паўстання 1794 года]].<ref name=":0">Мысліцелі і асветнікі Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Гал. рэд. Б. I. Сачанка. — Мн.: БелЭн, 1995.— 672 с. — ISBN 985-11-0016-1</ref> |
||
У сваіх уладаннях адмяніў цялесныя пакаранні прыгонных сялян, зменшыў іх павіннасці. У яго [[Шчорсы|Шчорсаўскім маёнтку]] дзейнічала буйная пачатковая школа ўзаемнага навучання (г. зв. ланкастэрская), дзе станам на 1822 год займалася 350 вучняў з прыгонных. У школе дзеці разам з элементарнай адукацыяй набывалі некаторыя навыкі вытворчай, рамеснай працы. Значна памножыў [[Бібліятэка Храптовічаў|бібліятэку, заснаваную яго бацькам]] |
У сваіх уладаннях адмяніў цялесныя пакаранні прыгонных сялян, зменшыў іх павіннасці. У яго [[Шчорсы|Шчорсаўскім маёнтку]] дзейнічала буйная пачатковая школа ўзаемнага навучання (г. зв. ланкастэрская), дзе станам на 1822 год займалася 350 вучняў з прыгонных. У школе дзеці разам з элементарнай адукацыяй набывалі некаторыя навыкі вытворчай, рамеснай працы. Значна памножыў [[Бібліятэка Храптовічаў|бібліятэку, заснаваную яго бацькам]]. Будучы апекуном [[Вільнюскі ўніверсітэт|Галоўнай Віленскай школы]], А. Xраптовіч ахвяраваў яе бібліятэцы калекцыю гравюр (каля 1100).<ref name=":0" /> |
||
Памёр і пахаваны ў Вішнёўцы (цяпер Смаргонскі раён).<ref name=":0" /> |
Памёр і пахаваны ў Вішнёўцы (цяпер Смаргонскі раён).<ref name=":0" /> |
Версія ад 14:52, 20 верасня 2017
Адам Храптовіч (19 сакавіка 1768 — 25 снежня 1844, в. Вішнёўка, цяпер Смаргонскі раён) — асветнік, мецэнат мастацтваў і навукі; ганаровы член Віленскага ўніверсітэта.
Біяграфія
Нарадзіўся ў сям’і І. Храптовіча. Быў візітатарам школ Віленскай акругі, старшынёй Таварыства дабрачыннасці, намеснікам старшыні Друкарскага таварыства ў Вільні. Удзельнік паўстання 1794 года.[1]
У сваіх уладаннях адмяніў цялесныя пакаранні прыгонных сялян, зменшыў іх павіннасці. У яго Шчорсаўскім маёнтку дзейнічала буйная пачатковая школа ўзаемнага навучання (г. зв. ланкастэрская), дзе станам на 1822 год займалася 350 вучняў з прыгонных. У школе дзеці разам з элементарнай адукацыяй набывалі некаторыя навыкі вытворчай, рамеснай працы. Значна памножыў бібліятэку, заснаваную яго бацькам. Будучы апекуном Галоўнай Віленскай школы, А. Xраптовіч ахвяраваў яе бібліятэцы калекцыю гравюр (каля 1100).[1]
Памёр і пахаваны ў Вішнёўцы (цяпер Смаргонскі раён).[1]
Зноскі
- ↑ а б в Мысліцелі і асветнікі Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Гал. рэд. Б. I. Сачанка. — Мн.: БелЭн, 1995.— 672 с. — ISBN 985-11-0016-1
Літаратура
- Мысліцелі і асветнікі Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Гал. рэд. Б. I. Сачанка. — Мн.: БелЭн, 1995.— 672 с. — ISBN 985-11-0016-1