Аляксандр Міхайлавіч Галіцын (віцэ-канцлер)

Аляксей Міхайлавіч Галіцын
Аляксей Міхайлавіч Галіцын
	руск.: Александр Михайлович Голицын
	; партрэт мастака Д. Р. Лявіцкі, 1772
Віцэ-канцлер Расійскай імперыі
	1762—1778
Нараджэнне	6 лістапада 1723
Смерць	15 лістапада 1807 (84 гады); Масква
Месца пахавання	Масква;
Род	Галіцыны (руск.) (бел.
Бацька	Міхаіл Міхайлавіч Галіцын (руск.) (бел.
Маці	Таццяна Кірылаўна Нарышкіна
Дзеці	Darya Olsufyeva[d]
Дзейнасць	дыпламат
Прыналежнасць	Расійская імперыя
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Князь Аляксандр Міхайлавіч Галіцын (6 лістапада 1723 — 15 лістапада 1807, Масква) — рускі пасол у Францыі і Англіі, віцэ-канцлер, прадстаўнік малодшай галіны роду Галіцыных (руск.) (бел..

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Старэйшы сын генерал-адмірала Міхаіла Міхайлавіча Галіцына (руск.) (бел. ад шлюбу з Таццянай, дачкой маскоўскага губернатара Кірыла Аляксеевіча Нарышкіна (руск.) (бел..

У 1742 годзе пачаў службу ў пасольстве Расіі ў Галандыі. З 1749 па 1755 пасол у Парыжы, у 1755—1761 гадах — пасол у Лондане. Спрыяў уступлення на пасад Кацярыны II. Падчас чэрвеньскага перавароту Галіцын быў пасланы Пятром III да Кацярыны з лістом, у якім імператар «прасіў памілавання» і дазволу выдаліцца ў Галштынію; Галіцын не вярнуўся і перайшоў на бок Кацярыны.

З 9 чэрвеня 1762 года па 2 красавіка 1775 віцэ-канцлер, віцэ-прэзідэнт Калегіі замежных спраў (руск.) (бел., кавалер ордэна Аляксандра Неўскага (1762), сапраўдны тайны саветнік (1764). У 1774 у атрымаў ордэн Андрэя Першазванага (руск.) (бел. і стаў сенатарам; обер-камергер (руск.) (бел. (1775).

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Дмитрий Григорьевич Левицкий 1735—1822: Каталог временной выставки — Государственный Русский музей. — Л.: Искусство, Ленинградское отделение, 1987. — 142 с.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

«Российский архив» на проекте «Руниверс» (руск.)