Аляксандр Густававіч Вейдэнбаум
Аляксандр Густававіч Вейдэнбаум | |
---|---|
Дата нараджэння | 13 студзеня 1840 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1909 |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Бацька | Карл-Густаў Густававіч Вейдэнбаум[d] |
Альма-матар | |
Працаваў у гарадах | Віцебск, Санкт-Пецярбург, Масква і Балашыха |
Аляксандр Густававіч Вейдэнбаум (1 (13) студзеня 1840, Санкт-Пецярбург — 1909, Масква) — рускі інжынер-архітэктар, маскоўскі губернскі архітэктар і маскоўскі губернскі інжынер. Акадэмік архітэктуры[1].
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Адукацыя
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў Санкт-Пецярбургу 1 студзеня 1840 года ў сям’і лекара. Старэйшы брат інжынера-архітэктара М. Вейдэнбаума, этнографа Я. Вейдэнбаума і натураліста Г. Вейдэнбаума . Вучыўся ў Пятай Санкт-Пецярбургскай гімназіі . У 1852—1859 гадах вучыўся ў Будаўнічым вучылішчы, скончыў яго са званнем архітэктарскага памочніка і чынам Х класа[2].
Прафесійная дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]У 1859—1865 гадах служыў у віцебскай будаўнічай і дарожнай камісіі[2]; адначасова з’яўляўся прадстаўніком Санкт-Пецярбургскага страхавога таварыства[2]. У 1865 годзе атрымаў званне інжынера-архітэктара, у тым жа годзе пачаў служыць малодшым архітэктарам будаўнічага аддзялення Віцебскага губернскага праўлення. У 1871—1876 гадах служыў у Санкт-Пецярбургу ў Тэхнічна-будаўнічым камітэце МУС[2]. Адначасова працаваў намеснікам участковага архітэктара І. А. Мерца, складаўся сакратаром камісій па праектаванні гарадской сеткі коннай чыгункі і па разглядзе конкурсных праектаў Ліцейнага моста, служыў архітэктарам Балтыйскага завода і Рускага страхавога ад агню таварыства[2][3][4][5].
У 1876 годзе прызначаны маскоўскім губернскім архітэктарам[2]. Складаўся членам будаўнічых камісій па ўладкаванні ў Крамлі помніка Імператару Аляксандру II[2], дабудоўцы будынка Імператарскага гістарычнага музея, пабудове будынка канторы дзяржаўнага банка, пераўладкаванні дома генерал-губернатара і іншых[2]. Складаўся членам камітэта Таварыства апекі аб бедных і дзяцей, якія маюць патрэбу ў абароне дзяцей, участковым апекуном і архітэктарам гэтага Таварыства[4]. У 1908 годзе прызначаны маскоўскім губернскім інжынерам, у 1909 годзе звольнены[2].
Памёр у Маскве ў 1909 годзе[5].
Адрасы
[правіць | правіць зыходнік]Жыў у Маскве ў Скацертным завулку , 7 (дом не захаваўся).
Праекты і пабудовы
[правіць | правіць зыходнік]- 1871 — будынак стайняў, Санкт-Пецярбург, Мацісаў завулак , 4[2];
- 1874 г. — прыбытковы дом, сумесна з М. А. Каніле, Санкт-Пецярбург, Вуліца Саюза Друкароў , 7;
- 1875—1877 — жылы дом Паштовага ведамств[2], сумесна з А. С. Эрберам, Санкт-Пецярбург, Паштамцкі завулак , 2 — вуліца Якубовіча, 10;
- 1877—1879 — перабудова Бутырскай перасыльнай турмы[2], па праекце архітэктара А. Ф. Шыманоўскага, Масква, Новаслабодская вуліца , 45 (перабудавана);
- 1882—1883 — Лубянскі пасаж[2], Масква, Лубянская плошча (не захаваўся);
- 1884 — Храм іконы Божай Маці «Знаменне» ў Аксіньіне[2], Масква, Фестывальная вуліца , 6;
- 1880-я — 1890-я — Балашыхінская баваўнянапрадзільная фабрыка і пасёлак пры ёй, Балашыха, вуліца Савецкая , 36.
- Даходны дом І. Р. Губоніна ў Маскве[2]
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]-
Бутырская перасыльная турма
-
Храм іконы Божай Маці «Знаменне» ў Аксіньіне
-
Балашыхінская баваўнянапрадзільная фабрыка нумар 1
Публікацыі
[правіць | правіць зыходнік]- Вейденбаум А. Школа с церковью // Зодчий. — 1872. — № 3. — С. 37—44.
- Вейденбаум А. Ледники // Зодчий. — 1872. — № 3. — С. 33—34.
Зноскі
- ↑ Киприн, В. А., Малыгин, С. М., Тончу Е. А. От лавок до пассажей. — М.: Издательский Дом ТОНЧУ, 2014. — С. 418. — 584 с. — ISBN 978-5-91215-092-0.
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. С. 55
- ↑ Вейденбаум Александр Густавович(недаступная спасылка). Лица Москвы. Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2015.
- ↑ а б Барановский 1892, с. 55.
- ↑ а б Зодчие Москвы 1998, с. 54.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Зодчие Москвы времени эклектики, модерна и неоклассицизма (1830-е — 1917 годы): илл. биогр. словарь / Гос. науч.-исслед. музей архитектуры им. А. В. Щусева и др. — М.: КРАБиК, 1998. — С. 54. — 320 с. — ISBN 5-900395-17-0.
- Барановский Г. В. Вейденбаум, Александр Густавович // Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища). 1842—1892. — Изд. Института гражданских инженеров. — СПб.: Типо-литогр. К. Л. Пентковского, 1892. — С. 55.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Вейденбаум Александр Густавович (недоступная ссылка — история). Лица Москвы. Архивировано 17 ноября 2015 года.
- Нарадзіліся 13 студзеня
- Нарадзіліся ў 1840 годзе
- Нарадзіліся ў Санкт-Пецярбургу
- Памерлі ў 1909 годзе
- Памерлі ў Маскве
- Асобы
- Архітэктары паводле алфавіта
- Акадэмікі Імператарскай Акадэміі мастацтваў
- Архітэктары Балашыхі
- Архітэктары Масквы
- Архітэктары Расійскай імперыі
- Архітэктары Санкт-Пецярбурга
- Архітэктары Віцебска
- Маскоўскія губернскія архітэктары
- Маскоўскія губернскія інжынеры