Анілін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Анілін
Выява хімічнай структуры
Файл:Aniline-3D-vdW.png
Агульныя
Хім. формула C6H5NH2
Фізічныя ўласцівасці
Адн. малек. маса 93,13 а. а. м.
Шчыльнасць 1,02173 г/см³
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення -5,89 °C
Тэмпература кіпення 184,4 °C
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS 62-53-3
PubChem 6115
Рэг. нумар EINECS 200-539-3
SMILES
RTECS BW6650000
ChemSpider 5889

Анілін[1], амінабензол[1], феніламін — арганічнае рэчыва, найпрасцейшы араматычны амін, C6H5NH2. Упершыню атрыманы ў 1826 годзе.

Уласцівасці[правіць | правіць зыходнік]

Бясколерная алеепадобная вадкасць. Пры захоўванні жаўцее, затым бурэе ў выніку акіслення кіслародам паветра. Малекулярная маса 93,13[2] а.а.м. Тэмпература плаўлення −5,89[2] °C. Тэмпература кіпення 184,4 °C. Шчыльнасць 1,02173[2] г/см³ пры тэмпературы 20 °C. Слаба раствараецца ў вадзе. Раствараецца у ліграіне[2]. З большасцю вуглевадародаў утварае азеатропныя сумесі. Лёгка акісляецца.

Атрыманне[правіць | правіць зыходнік]

У прамысловых умовах анілін атрымліваюць аднаўленнем нітрабензолу малекулярным вадародам у прысутнасці плаціны (рэакцыя Зініна).

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Анілін выкарыстоўваецца ў вытоворчасці анілінавых фарбавальнікаў, выбуховых рэчываў, анілінафармальдэгідных смол, лекавых прэпаратаў, у якасці паскаральніка вулканізацыі каўчуку.

Шкоднае ўздзеянне[правіць | правіць зыходнік]

Анілін атрутны. Уздзейнічае на цэнтральную нервовую сістэму, выклікае кіслороднае галаданне.

Зноскі

  1. а б Хімічны слоўнік навучэнца: Дапам. для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макарэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 2003. — С. 31. — 287 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-12-0621-8.
  2. а б в г Анилин // Справочник по веществам на ХиМиК.ру (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Анілін // Хімічны слоўнік навучэнца: Дапаможнік для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макарэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 2003. — С. 31. — 287 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-12-0621-8.
  • Анилин // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 1. — С. 57. — 863 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-042-8 (т. 1.). (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]