Вясковая ластаўка

Вясковая ластаўка
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Вераб’інападобныя Падатрад:  Пеўчыя вераб’іныя Надсямейства:  Sylvioidea Сямейства:  Ластаўкавыя Род:  Сапраўдныя ластаўкі Від:  Вясковая ластаўка
Міжнародная навуковая назва
Hirundo rustica Linnaeus, 1758
Арэал
Гнездавы арэал      Міграцыі      Круглы год
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22712252
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   178448 NCBI   43150 EOL   917688 FW   368986

Вясковая ластаўка, або касатка (Hirundo rustica) — маленькая пералётная птушка, якая жыве ў Еўропе, Азіі, Афрыцы і Амерыцы. Адрозніваецца доўгім хвастом з глыбокім разрэзам ў форме відэльца, і выгнутымі, доўгімі вострымі крыламі.

Апісанне

Невялікая птушка, даўжыня цела 14,6—19,9 см, размах крылаў 31,8—34,3 см. Вага птушкі складае 17—20 г. Афарбоўка зверху сіне-чорная з металічным водбліскам, знізу бледна-бежавая. На лбе і пярэдняй часткі шыі маюцца светла-карычневыя плямы. Хвост доўгі, з глыбокім выразам пасярэдзіне. Самцы і самкі выглядаюць прыблізна аднолькава, хоць самкі часта пафарбаваныя крыху менш кантрастна, і іх хвост крыху карацейшы.

Распаўсюджанне

Вясковыя ластаўкі жывуць ва ўсіх біягеаграфічных рэгіёнах, за выключэннем Аўстраліі і Антарктыды. Тэрыторыя, дзе яны размнажаюцца, уключае ў сябе Паўночную Еўропу, Паўночную Амерыку, Паўночную і Цэнтральную Азію, Паўночную Афрыку, Блізкі Усход, Паўднёвы Кітай і Японію. Зімуюць яны ў Паўднёвай Амерыцы, Паўднёвай Азіі, Інданезіі і Мікранезіі.

Біятоп у гнездавы перыяд перш за ўсё — вясковыя паселішчы, радзей гарады. Адкрытыя тэрыторыі (палі, пашы, пагоркі, дарогі, сажалкі, азёры) з’яўляюцца тэрыторыямі харчавання. Пасля гнездавання насяляе вёскі і адкрытыя тэрыторыі паблізу зараснікаў трыснягу або вярбы (месцы начлегу). У Швейцарскіх Альпах даходзіць да 1775 м (гняздзіцца ў скалах), а на Каўказе разам з населенымі пунктамі, даходзіць да 2400-3000 м.

Асаблівасці біялогіі

Корміцца насякомымі, якіх ловіць у час палёту.

Гняздо ладзіць унутры пабудовы (часам пад мостам), пры сцяне або балцы. Яно мае выгляд 1/4 шара дыяметрам 8,5-14,0 см (часам да 20 см), прылепленага да сцяны, часам на ўнутраным парапеце. Гняздо робіць з кавалачкаў гразі, змешаных з саломай, сенам і гноем, злепленых слінай, высцілка з шэрсці, валосся і пёраў.

Яйкі

Яйкі 4-5 (часам 2-7) падоўжаныя з тупым вузейшым канцом, белыя, з іржавымі або карычневымі плямкамі.

Літаратура

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X