Вікенцій Паўлавіч Карповіч

Вікенцій Іванавіч Карповіч
Дата нараджэння	20 студзеня 1914(1914-01-20)
Месца нараджэння	п. Калодзішчы, Мінскі раён, Мінская вобласць
Дата смерці	10 красавіка 1996(1996-04-10) (82 гады)
Месца смерці	Краснадар
Месца пахавання	Славянскія могілкі[d]
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	ВПС
Гады службы	1938—1960
Званне	гвардыі палкоўнік Палкоўнік ВПС СССР
Часць	55-ы знішчальны авіяполк (16-ы гвардзейскі знішчальны авіяцыйны полк)
Камандаваў	намеснік камандзіа авіяпалка (1945)
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	медалі

Вікенцій Паўлавіч Карповіч (1914—1996) — савецкі лётчык-знішчальнік, Герой Савецкага Саюза (1942).

Біяграфія

Нарадзіўся 20 студзеня 1914 года ў вёсцы Калодзішчы, цяпер пасёлак Мінскага раёна Мінскай вобласці Беларусі, у сялянскай сям’і. Беларус. Член ВКП(б)/КПСС з 1942 года. У 1937 годзе скончыў інстытут нацыянальных меншасцяў. Працаваў на мінскім заводзе «Ударнік».

У Чырвонай Арміі з 1938 года. У 1938 годзе скончыў Барысаглебскую ваенную авіяцыйную школу лётчыкаў. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з першага дня вайны.

Камандзір звяна 16-га гвардзейскага знішчальнага авіяцыйнага палка (20-я змешаная авіяцыйная дывізія, 18-я армія, Паўднёвы фронт) кандыдат у члены ВКП(б) старэйшы лейтэнант Вікенцій Карповіч да сакавіка 1942 года зрабіў сто дваццаць шэсць паспяховых баявых вылетаў на разведку і штурмоўку войск праціўніка, суправаджэнне бамбардзіроўшчыкаў, прыкрыццё сваіх войск, удзельнічаў у дваццаці паветраных баях, збіў варожы знішчальнік.

16 сакавіка 1942 года, падчас свайго 126-га баявога вылету, пры выкананні паветранай разведкі праціўніка быў цяжка паранены ў руку, але здолеў прывесці пашкоджаны МіГ-3 на свой аэрадром. З прычыны ранення адпраўлены ў шпіталь, пасля некалькіх аперацый яму здолелі цалкам аднавіць рухомасць рукі.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 6 чэрвеня 1942 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання, праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм старшаму лейтэнанту Вікенцію Паўлавічу Карповічу нададзена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 700).

У 1944 годзе скончыў Ваенна-паветраную акадэмію і вярнуўся на фронт у 16-ы гвардзейскі знішчальны авіяцыйны полк. Перавучыўся на новы тып знішчальніка. Служыў на пасадзе намесніка камандзіра авіяпалка. Пасля вайны працягваў службу ў ВПС СССР.

У 1941—1945 гадах здзейсніў 263 паспяховых баявых вылеты, правёў 35 паветраных баёў, штурмаваў варожыя войскі, вёў разведку, суправаджаў бамбардзіроўшчыкі і штурмавікі. У паветраных баях знішчыў 3 варожыя самалёты асабіста і 5 — у групе з таварышамі.

З 1960 года палкоўнік Вікенцій Карповіч у запасе, затым у адстаўцы. Жыў у Краснадары. Памёр 12 красавіка 1996 года. Пахаваны ў Краснадары на Славянскіх могілках.

Памяць

У Краснадары на доме па адрасе вуліца Афіцэрская дом 43, дзе жыў Вікенцій Карповіч, устаноўлена мемарыяльная дошка.

Творы

• В. Карпович. На «Ишаках» и «МиГах»! 16-й гвардейский в начале войны. — М.: Эксмо, Яуза, 2007. — 464 с. — (В воздушных боях). — 6 000 экз. — ISBN 978-5-699-23774-6. Архівавана 25 ліпеня 2019.

Спасылкі

• Вікенцій Паўлавіч Карповіч на сайце «Героі краіны»
• Біяграфія В. П. Карповіча на сайце «Чырвоныя сокалы» (руск.)