Перайсці да зместу

Ганна Аляксееўна Гаўрылец

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ганна Аляксееўна Гаўрылец
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 11 красавіка 1958(1958-04-11)
Месца нараджэння
Дата смерці 27 лютага 2022(2022-02-27)[1] (63 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Педагог Volodymyr Flys[d]
Прафесіі кампазітарка, музычны педагог
Узнагароды
Магіла Ганны Гаўрылец на 2 Полі Лычакаўскіх могілак адразу пасля пахавання.

Ганна Аляксееўна Гаўрылец (укр.: Ганна Олексіївна Гаврилець, да шлюбу Фраляк; нар. 11 красавіка 1958, в. Выдыніў, Снятынскага раёна, Станіслаўская вобласць — 27 лютага 2022, Кіеў) — украінская кампазітарка і педагог. Лаўрэат прэміі імя Тараса Шаўчэнка (1999). Заслужаны дзеяч мастацтваў Украіны (2005)[3].

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 11 красавіка 1958 года ў вёсцы Выдыніў, Станіслаўскай вобласці (цяпер Івана-Франкоўская вобласць). У 1982 годзе скончыла Львоўскую дзяржаўную кансерваторыю імя Мікалая Лысенкі па спецыяльнасці кампазіцыя ў класе прафесара Уладзіміра Фліса і ў 1984 годзе — аспірантуру Кіеўскай дзяржаўнай кансерваторыі імя Пятра Чайкоўскага пад кіраўніцтвам прафесара Міраслава Скорыка.

З 1992 года выкладала кампазіцыю ў Нацыянальнай музычнай акадэміі Украіны. Лавреат Міжнароднага конкурсу кампазітараў імя Іванны і Мар’яна Коцыў (Кіеў, 1995), Нацыянальнай прэміі імя Тараса Шаўчэнка за музычна-сцэнічнае дзейства «Залаты камень пасеем» (1999)[4], Усеўкраінскага конкурсу кампазітараў «Духоўныя псалмы трэцяга тысячагоддзя» ў рамках харавога фестывалю «Златаверхі Кіеў» (2001).

У актыве: сімфанічная, камерна-інструментальная, вакальна-інструментальная, а таксама харавая музыка. Яе творы выконваюцца ва Украіне, Расіі, Польшчы, Канадзе, Славакіі, Славеніі, ЗША, Швейцарыі, Францыі, Германіі.

Была ў шлюбе з украінскім альтыстам Дзмітрыем Гаўрыльцам.

Памерла 27 лютага 2022 года ў 63-гадовым узросце ў Кіеве[5]. Цела было крэміравана, а урна з прахам перавезена ў Львоў і пахавана на полі № 2 Лычакоўскіх могілак.

Грамадская дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Член Нацыянальнага саюза кампазітараў Украіны (1985—2022), старшыня Кіеўскай арганізацыі НСКУ (2010—2022).

Член журы, старшыня журы шматлікіх міжнародных і ўсеўкраінскіх конкурсаў, у прыватнасці, старшыня журы першага Усеўкраінскага вакальнага конкурсу «Сусветная класіка на ўкраінскай»[6][7].

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]
  • Лаўрэат I-га Усеўкраінскага фестывалю папулярнай музыкі «Червона рута» (Чарнаўцы, 1989)
  • Лаўрэат Міжнароднага конкурсу кампазітараў імя Іваны і Мар’яна Коць (Кіеў, 1995)
  • Лаўрэат Нацыянальнай прэміі Украіны імя Тараса Шаўчэнка (1999)
  • Лаўрэат харавога конкурсу «Духоўныя псалмы трэцяга тысячагоддзя» (2001)
  • Лаўрэатка прэміі «Кіеў» імя А. Ведэля (2005)
  • Ордэн святога роўнаапостальнага князя Уладзіміра (2005)
  • Заслужаны дзеяч мастацтваў Украіны (2005)

Творы

[правіць | правіць зыходнік]

Найбольшую вядомасць кампазітару прынеслі харавыя творы, оперныя на народнапесенных і духоўных вытоках. Рысы абраднасці і старажытных рытуалаў увасоблены ў такіх творах як «Золотий камінь…», «кроковеє колесо», значнае месца займаюць у яе творчасці і біблейскія вобразы, у прыватнасці ў хорах «Херувимська», «Тебе поєм», духоўных псалмах «Боже мій, нащо мене ти покинув» і іншых, у якіх прасочваецца апора на старажытныя традыцыі кантавага шматгалосся.

  1. Струнны квартэт № 1 (1981)
  2. Канцэрт для фартэпіяна з аркестрам (1982)
  3. «Симфонічна поема» (1983)
  4. Тры рамана на вершы С.Майданскай (1983)
  5. Духавы квінтэт № 1 (1984)
  6. Тры хоры на вершы Аляксандра Алеся (1984)
  7. Камерная кантата «Погляд у дитинство» на вершы М. Вінграноўскага для сапрана і камернага аркестра (1987)
  8. Саната для альта і фартэпіяна (1988)
  9. Камерная сімфонія № 1 (1990)
  10. Саксафонны Квартэт (1991)
  11. «Мій Боже любий, заступись…» на вершы Ф . Блінчанка для змешанага хору (1991)
  12. «Рапсодія-діалог» для флейты і фартэпіяна (1992)
  13. «Lamento» на вершы Аляксандра Алеся для змешанага хору (1993)
  14. Духавы квінтэт № 2 (1994)
  15. «Екслібриси» для скрыпкі сола (1994)
  16. Канцэрт для альта з аркестрам (1984)
  17. Камерная сімфонія № 2 «In Memoriam» (1995)
  18. «In B» для саксафона-сапрана Сола (1996)
  19. «Осіння музика» для саксафона-тэнара і фартэпіяна (1997)
  20. Струнны квартэт № 2 «Ремінісценції» 1997)
  21. Музычна-сцэнічнае дзейства з удзелам спявачкі Ніны Мацвіенка «Золотий камінь посіємо…» (1997—1998)
  22. «Гравітації» для фартэпіяна (1999)
  23. «Canticum» для струннага аркестра (2000)
  24. Псалмы Давіда для змешанага, жаночага, мужчынскага хору:
    • «Блаженний, хто дбає про вбогого…» для жаночага хору (2000)
    • «Боже мій, нащо мене Ти покинув?» для змешанага хору (2000)
    • «До Тебе підношу, мій Господи, душу свою…» для мужчынскага хору (2000)
  25. Духоўныя творы на кананічныя тэксты:
    • «Херувимська» для змешанага хору (2000)
    • «Тебе поєм» для змешанага хору (2000)
    • «Блаженний, хто дбає про вбогого» для хору (2001)
  26. «A-corda», сімфаніета для альта і струнных (2001)
  27. «Експресії» для струннага квартэта (2004)
  28. «Stabat Mater» для хору і аркестра (2002)
  29. «Хорал» для струнных (2003)
  30. «Нехай воскресне Бог!», харавы канцэрт у 3 частках для змешанага хору на кананічныя тэксты (2004)
  31. «Кроковеє колесо», Канцэрт для жаночага хору на народныя тэксты (2004)
  32. «Богородице, Діво, радуйся» для жаночага хору (2004)
  33. «Тільки в Богові спокій душі моїй», Псальма для змешанага хору (2004)
  34. «Жалі мої, жалі» для мужчынскага хору на народныя тэксты (2004)

А таксама:

  • П’есы для фартэпіяна для юных піяністаў.
  • Хоры на вершы ўкраінскіх паэтаў, апрацоўкі ўкраінскіх народных песень.
  • Эстрадныя песні на вершы ўкраінскіх паэтаў: Л. Кастэнка, Д. Паўлычка, В. Сіманенка, Б. Алейніка, Ф. Блінчанка, Б. Чыпа, А. Кананенка, В. Стольнікава.

Сям’я

[правіць | правіць зыходнік]
  • Малодшая сястра, Багдана Фроляк — таксама кампазітарка, лаўрэатка Шаўчэнкаўскай прэміі (2017).
  • Муж, Дзмітрый Гаўрылец — альтыст, Заслужаны дзеяч мастацтваў Украіны.

Зноскі

  1. ↑ http://www.music-review.com.ua/mr/mr.nsf/0/7E29515C9E6EE3B7C22587F7002FB2AE?OpenDocument
  2. ↑ https://www.ucmfnyc.com/hanna-havrylets
  3. ↑ Про відзначення державними нагородами України з нагоди річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року (укр.). Офіційний вебпортал парламенту України. Праверана 23 кастрычніка 2023.
  4. ↑ ЛАУРЕАТИ Національної премії ім. Т. Г. Шевченка 1999 року. Архівавана з першакрыніцы 22 грудня 2015. Праверана 12 грудня 2015.
  5. ↑ Некролог (укр.). Facebook. Національна музична академія України імені П.І. Чайковського (27 лютага 2022). Праверана 27 лютага 2022.
  6. ↑ офіційна сторінка конкурсу. Архівавана з першакрыніцы 9 листопада 2017. Праверана 17 листопада 2017.
  7. ↑ Анонс конкурсу на сайті міністерства культури України. Архівавана з першакрыніцы 1 грудня 2017. Праверана 17 листопада 2017.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Муха А. Композитори України та української діаспори. — К. : 2004. — ISBN 966-8259-08-4.
  • Кияновська Л. Українська музична культура: навч. посіб. — Львів : Тріада плюс, 2008. — С. 290—293.
  • Гаврилець Ганна Олексіївна // Українська музична енциклопедія. Т. 1: [А — Д] / Гол. редкол. Г. Скрипник. — Київ : ІМФЕ НАНУ, 2006. — С. 425—426.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]


Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ганна_Аляксееўна_Гаўрылец&oldid=4710888"