Гвіда д’Арэца

Гвіда д’Арэца
лац.: Guido Aretinus
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	каля 992
Месца нараджэння	Арэца, Тасканская марка, Свяшчэнная Рымская імперыя або Abbazia di Pomposa[d], Папская вобласць
Дата смерці	1050[…]
Месца смерці	Арэца, Тасканская марка, Свяшчэнная Рымская імперыя
Музычная дзейнасць
Педагог	Сільвестр II
Прафесіі	тэарэтык музыкі, музыказнавец, кампазітар, вынаходнік, пісьменнік, манах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Статуя Гвіда д'Арэца

Гвіда д'Арэца, Гвіда Манака, Гвіда Арэцiна (італ.: Guido d'Arezzo; 990 — 1050) — вядомы музычны тэарэтык, аўтар сістэмы музычнай натацыі, якая праз некалькі мадыфікацый выкарыстоўваецца і сёння.

Біяграфія

Нарадзіўся, магчыма, у Францыі, уступіў у Ордэн бенедыктынцаў і прыехаў у Арэца (Італія), дзе пражыў шмат гадоў. Творы Гвіда д'Арэца, асабліва Micrologus, змяшчаюць значную інфармацыю пра паліфанію яго часу, але вядомасць прынесла інавацыйная выкладчыцкая метода. Гвіда д'Арэца сфармуляваў канцэпцыю са шкалой з шасці нот, якая была прадстаўленая па складах do, re, mi, fa, sol, la і вучыў, што інтэрвал паміж кожным складам ёсць цэлым тонам, за выключэннем інтэрвалу паміж нотамі mi і fa, дзе тон ёсць толькі напалову. У асацыяцыі складаў з усталяваным шэрагам нот, спявакі маглі вывучыць мелодыі хутчэй і дакладней чым раней. Інавацыя Гвіда рэвалюцыянізавала музычную педагогіку і прыцягнула да яго ўвагу Папскай курыі ў Рыме, дзе ён з поспехам прадэманстраваў сваю методу.

Бібліяграфія

• Apel, Willi, The Notation of Polyphonic Music 900—1600, 5th ed. (1961).