Герменеўтыка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Герменеўтыка — кірунак у філасофіі ХХ ст, які вырас на падставе тэорыі інтэрпрэтацыі літаратурных тэкстаў. Прадстаўнікі герменеўтыкі, у адрозненне ад гістарыцыстаў, прапаноўвалі ўлічваць змяненне ментальнасці людзей у гісторыі, за аснову тлумачэння падзей у гісторыі браць культуру і традыцыю, таму што рэчаіснасць мінуўшчыны мы бачым менавіта праз прызму гэтай культуры.

Прадстаўнікі[правіць | правіць зыходнік]