Дораці Кейлі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дораці Кейлі
Дата нараджэння 1874[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 5 снежня 1954(1954-12-05)[3]
Грамадзянства
Бацька Richard Cayley[d][4]
Маці Sophia Margaret Wilson[d][4]
Род дзейнасці міколаг, фітапатолаг
Месца працы
Альма-матар

Дораці Мэры Кейлі (1874—1955) — брытанская вучоная-міколаг, якая ў 1927 годзе выявіла, што стракатапялёсткавасць цюльпанаў мае вірусную прыроду.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Цюльпан з рыскамі, выкліканымі вірусам

Яна нарадзілася на Цэйлоне, дзе яе бацька, сэр Рычард Кейлі  (англ.), быў 14-м галоўным суддзёй  (англ.). Кейлі прыехала ў Англію са Шры-Ланкі, калі ёй было сем гадоў і вучылася ў Стэмфардскай сярэдняй школе  (англ.). Пасля гэтага яна пераехала ў Германію, дзе вывучала музыку. Яна вывучала навуку некаторы час, перад тым, як скончыць курс раслінаводства ва Універсітэцкім каледжы Рэдынга[5].

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Кейлі асабліва цікавілася захворваннямі раслін і глебамі, і ўступіла ў экзаменацыйны савет па агародніцтву, якая атрымала выдатныя адзнакі і медаль. Яна таксама прыняла першы клас у экзамене Каралеўскага садаводчага таварыства і была прызначана наглядчыкам садоў, якія належалі Батанічнаму аддзелу ў Рэдынгу.

Дораці таксама была таленавітай мастачкай, яна малявала грыбы, якія яна аглядала[5].

Першая сусветная вайна[правіць | правіць зыходнік]

У 1910 годзе Кейлі займалася валанцёрскай працай у цэнтры Джона Інэса  (англ.). Да таго, як былі створаны лабараторыі, яна была вымушана працаваць на гарышчы сядзібнага дома. Бэтсан  (руск.) прапанаваў ёй малую стыпендыю ў 1911 годзе. У перыяд з 1914 па 1918 год яна ўдзельнічала ў вайне, выконваючы шырокі спектр ваенных работ, такіх як: нарэзка папараці ў лесе Сэйвернэйк  (англ.) на подсціл для армейскіх коней і наладка інструментаў для фабрыкі самалётаў «Vickers  (англ.)». У 1916 годзе яна пакінула стыпендыят, каб узяцца за дапамогу на апошнія 18 месяцаў вайны. Дораці дапамагала Каралеўскай арміі ў медыцынскіх даследаваннях слупняка ў Лістэраўскім інстытуце прафілактычнай медыцыны  (англ.) ў Лондане. У 1919 годзе яна вярнулася ў цэнтр імя Джона Інэса і была прызначана студэнткай, пазней у тым жа годзе ёй прысвоілі званне «міколаг»[5].

Адкрыцці[правіць | правіць зыходнік]

Яна была членам-заснавальнікам Генетычнага таварыства ў 1919 годзе і адным з піянераў вывучэння генетыкі грыбоў у Злучаным Каралеўстве. Яна выявіла, што прыгожыя з’явы «разрыву цюльпанаў» тлумачыліся вірусам, верагодна, распаўсюджвальным тлёй, і незвычайнае змяненне колеру не было вынікам генетыкі. Аматары цюльпанаў, якія захацелі «сапраўдных колераў», былі задаволены, калі палічылі змены раздражняльнымі. Кейлі не толькі знайшла прычыну, але і прапанавала лячэнне[6]. Яна апублікавала свае высновы ў 1928 годзе[7]. Больш прыземленая Кейлі цікавілася формамі слізевікоў, і яна стварыла больш глыбокае разуменне палавога размнажэння ў іх[5].

Дораці выйшла на пенсію ў 1938 годзе, а праз год яна стала віцэ-прэзідэнтам Брытанскага мікалагічнага таварыства  (англ.) ў 1939 годзе[5].

Зноскі