Мікалогія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалогія

Мікалогія (ад стар.-грэч.: μύκης — грыб) — раздзел біялогіі, навука, якая вывучае грыбы. Вывучае марфалагічныя, біялагічныя, фізіялагаічныя, біяхімічныя, экалагічныя асаблівасці грыбоў, іх геаграфію, сістэматыку, філагенію, значэнне ў жыцці чалавека.

Мікалогія можа быць агульнай, воднай, глебавай, фітапаталагічнайй, медыцынскай, ветэрынарнай, тэхнічнай і інш.

Цесна звязана з фітапаталогіяй, ліхеналогіяй, мікрабіялогіяй. Мае важнае значэнне для медыцыны, ветэрынарыі, сельскай гаспадаркі, мікрабіялагічнай, харчовай прамысловасці і інш.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Да сярэдзіны XIX стагоддзя характэрны апісанне і спробы класіфікацыі грыбоў, пераважна макраскапічных (Н. А. Вейнман  (руск.), К. Клузіус  (руск.), Х. Персан  (руск.), Э. М. Фрыс і інш.). У другой палове XIX стагоддзя, з пачаткам вывучэння патагенных грыбоў, мікалогія вылучылася ў самастойную навуку (А. дэ Бары, М. С. Варонін, О. Брэфельд  (руск.), Л. Р. Цюлан  (руск.), Ш. Цюлан  (руск.) і інш.). З канца XIX стагоддзя развіваюцца фізіялогія і біяхімія грыбоў, эксперыментальныя метады даследаванняў (А. А. Ячэўскі  (руск.), Г. А. Клебс  (руск.), Л. І. Курсанаў  (руск.), М. А. Навумаў  (руск.), В. Г. Траншэль  (руск.) і інш.).

Выбітныя навукоўцы[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]