Дыгары Кёрк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дыгары Кёрк
Серыя Хронікі Нарніі
Першае з'яўленне Пляменнік чараўніка
Стваральнік Клайв Стэйплз Льюіс
Выкананне Джым Бродбент
Інфармацыя
Від Чалавек
Пол мужчынскі

Дыгары Кёрк (або Кірк, англ. Digory Kirke) — персанаж серыі «Хронікі Нарніі» К. С. Льюіса. Фігуруе ў трох з сямі кніг «Хронік Нарніі»: Пляменнік чарадзея, Леў, Вядзьмарка і Гардэроб, і Апошняя бітва. Кнігі пакрываюць значную частку яго жыцця — ад 12 гадоў да 61 года. Адпаведна яго вобраз мяняецца ад звычайнага хлопчыка да дзіўнага прафесара. Любімае выраз «чаму толькі іх вучаць у цяперашніх школах».

Прататып[правіць | правіць зыходнік]

Прататыпам Дыгары Кёрка быў прафесар У. Г Керкпатрык, у якога Льюіс вучыўся і жыў з 1914 па 1917 г.[1][2]. Часткова ў вобразе адлюстраваны і сам аўтар, у якога падчас бамбёжак Лондана таксама жылі дзеці знаёмых.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў 1888 годзе па зямным летазлічэнні. Да 12 гадоў жыў за горадам.

Пляменнік Чарадзея[правіць | правіць зыходнік]

У 12 гадоў прыехаў у Лондан да цёткі Летыцыі  дзядзьку Эндру Кетэрлі у сувязі з ад'ездам бацькі ў Індыю і хваробай маці. Там ён знаёміцца з Полі Пламер, якая жыве па суседстве. Разам яны вырашаюць даследаваць суседні пусты дом, аднак па памылцы трапляюць у кабінет дзядзькі Эндру. Дзядзька падманам адпраўляе Полі з дапамогай жоўтага пярсцёнка ў невядомае месца. Дыгары вымушаны рушыць услед за ёй. Надзеўшы пярсцёнак, ён трапляе ў Лес-паміж-светамі. Там ён знаходзіць Полі і прапануе ёй даследаваць хоць бы адзін свет. Так яны трапляюць у Чарн, пусты да таго моманту горад. Полі адразу ж прапануе вярнуцца, аднак Дыгары настойвае, каб яны трохі даследавалі горад. У адным з залаў яны знаходзяць молат і звон, і Дыгары, не ўстаяў перад спакусай зачараванай надпісы, звоніць ў яго. Такім чынам, ён будзіць каралеву Джадзіс, пасля чаго свет пачынае паміраць. Дзеці збягаюць з яго, аднак разам з імі ў Лес-паміж-светамі, а затым і ў наш свет трапляе Джадзіс. Зразумеўшы, што ў нашым свеце яе небяспечна пакідаць, Полі і Дыгары спрабуюць вярнуць яе назад, аднак па памылцы дастаўляюць Джадзіс ў яшчэ не створаную Нарнію. Каб абараніць новую краіну ад Джадзіс, Дыгары разам з Полі адпраўляецца ў сад, каб дастаць яблык. Там ён зноў сустракаецца з Джадзіс, якая прапануе замест таго, каб прынесці яблык Аслану, ўзяць адно для сябе або для яго хворай маці. Аднак Дыгары ўтрымліваецца ад спакусы, прыносіць яблык Аслану і саджае яго. Паколькі ўсё гэта адбываецца неўзабаве пасля нараджэння Нарніі, яблыня вырастае і дае першыя плады даволі хутка. Дыгары разам з Полі і дзядзькам Эндру вяртаецца дадому, а маці прыносіць плод ад пасаджанага ім дрэва, пасля чаго яна хутка здаравее. Асяродак яблыка Дыгары закопвае разам з кольцамі ў садзе. Праз паўтара месяца Дыгары даведаецца, што памёр стрыечны дзед яго бацькі, лорд Кёрк. Бацька атрымаў у спадчыну тытул і вялікі маёнтак, які стаў домам яго сям'і. Ён кінуў службу і вярнуўся ў Англію. Полі прыязджала на святы ў маёнтак.

З асяродку яблыка, пасаджанага Дыгары, вырасла дрэва, але праз нейкі час яно зламалася падчас буры. Да таго часу лонданскі дом ужо належаў Дыгары, і ён загадаў зрабіць з абломкаў Гардэроб.

Леў, Вядзьмарка і Гардэроб[правіць | правіць зыходнік]

У 1940 годзе да Дыгары, каб схавацца ад бамбёжак Лондана, пераязджаюць чацвёра дзяцей — Пітэр, Сьюзен, Эдмунд і Люсі. Да таго часу ён ужо стаў прафесарам, але так і не ажаніўся. За вялікім домам сачылі ахмістрыня місіс Макрыдзі і служанкі Айві, Маргарэт і Бэці.

Аднойчы да яго прыходзяць Піцер і Сьюзен і кажуць, што Люсі сцвярджала, быццам трапіла праз Гардэроб ў Нарнію. На што прафесар пярэчыць, што ў іх няма падстаў ёй не верыць. Праз некаторы час да яго ўжо прыходзяць усе чацвёра дзяцей, каб растлумачыць, куды зніклі футры з шафы, і расказваюць пра свае прыгоды ў Нарніі. Дыгары ім паверыў і сказаў, што праз Гардэроб яны больш не пройдуць у Нарнію, але трапяць яшчэ туды іншымі шляхам: «Хто хоць дзень правілаў ў Нарніі, той назаўсёды кароль або каралева».

«Заваёўнік Зары», альбо Плаванне на край свету[правіць | правіць зыходнік]

У 1942 годзе ў Дыгары гасцяваў Пітэр, якому прафесар дапамагаў рыхтавацца да ўступных іспытаў. Да таго часу прафесар моцна збяднеў і пераехаў у маленькі аднапакаёвы катэдж.

Апошняя бітва[правіць | правіць зыходнік]

Дыгары Кёрк і Полі Пламер збіраюць усіх сяброў Нарніі. Падчас сустрэчы з'яўляецца Тырыян, апошні кароль Нарніі, просіць аб дапамозе і знікае. Каб выканаць яго просьбу, Дыгары прапануе адкапаць пярсцёнкі. Для гэтага Пітэр і Эдмунд адправіліся ў Лондан. Крыху пазней Дыгариы, Полі, Люсі, Юстэс і Джыл садзяцца на цягнік, каб сустрэцца з Пітэрам і Эдмундам. Аднак падчас паездкі адбываецца чыгуначная катастрофа, у якой яны ўсе гінуць. Дыгары і Полі разам з Люсі, Пітэрам, Эдмундам, Юстэсам і Джыл трапляюць у сапраўдную Нарнію і становяцца зноў маладымі.

Зноскі

  1. Примечаения из сборника Льюис К. С. Письма Баламута. Расторжение брака. Мерзейшая мощь. Из цикла «Хроники Нарнии». Пока мы лиц не обрели. — М.: НФ «Пушкинская библиотека», ООО «Издательство АСТ», 2004.
  2. С. Кошелев. К. С. Льюис и его «Страна чудес»