Курыгальзу I

Курыгальзу I
Нараджэнне	XV стагоддзе да н.э.
Смерць	1375 да н.э.
Род	Касіты
Бацька	Кадашман-Харбэ I[d]
Дзеці	Kadashman-Enlil I[d], Burna-Buriash II[d] і Q110256318?
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Курыгальзу I — касіцкі цар Вавілоніі (каля 1390 да н.э.).

Біяграфія

Перанёс сваю рэзідэнцыю з Вавілона ў адмыслова пабудаваны ў месцы ў паўночнай частцы Двурэчча, горад Дур-Курыгальзу («Крэпасць Курыгальзу», цяпер гарадзішча Акаркуф), які стратэгічна было лёгка абараняць. Новы горад быў упрыгожаны раскошным палацам і шматлікімі храмамі.

Курыгальзу называў сябе дзіўным тытулам «цар роўных (сабе) сярод сваіх папярэднікаў» і тытулам Саргана I «цар мностваў». Як і цары Ура і Ісіна Курыгальзу быў абагаўлёны пры жыцці. Сваё абагаўленне ён абгрунтаваў рашэннем не вавілонскіх, а касіцкіх багоў Шумаліі і Шукамуны, якім ён пабудаваў вялікі храм у Вавілоне. У гэтым храме ён быў нібы нададзены боскім ззяннем і атрымаў інсігніі царскай улады.

Відавочна схіляючыся на карысць культу ніпурскага Эліля (якога атаясамлялі з касіцкім Харбэ), ён не развыае сувяць і з яго супернікам вавілонскім Мардукам. Калі ён перанёс сваю рэзідэнцыю з Вавілона, то зрабіў гэты горад прывілеяваным і самакіравальным, падаў яго жыхарам вызваленне ад агульнадзяржаўных падаткаў, падкрэсліваючы ў сваім надпісе, што робіць гэта дзеля Мардука.

З Егіптам у часы кіравання Курыгальзу падтрымліваліся дружалюбныя адносіны. Курыгальзу аддаў у гарэм фараону Аменхатэпу III сваю дачку. А калі сірыйскія царкі паспрабавалі ўцягнуць Курыгальзу ў саюз супраць фараона, той адказаў ім катэгарычнай адмовай, на той падставе, што ён знаходзіцца ў саюзе з фараонам і нават пагражаў ім вайной у выпадку, калі сярод іх будзе складзены саюз.

Ёсць здагадка, што горад Ашур патрапіў у некаторую залежнасць ад Курыгальзу. Праўда калі гэты факт і меў месца, то, верагодна, толькі фармальна.

Яго старэйшая дачка, паводле нова-вавілонскага дакумента (VAT 17020), была ў шлюбе з эламскім царом Пахір-ішанам, аднак, некаторыя гісторыкі мяркуюць, што гаворка ідзе тут пра дачку Курыгальзу II.

Звесткі пра колькасць гадоў яго кіравання не захаваліся.

Літаратура

• История Древнего Востока. Зарождение древнейших классовых обществ и первые очаги рабовладельческой цивилизации. Часть 1. Месопотамия / Под редакцией И. М. Дьяконова. — М.: Главная редакция восточной литературы издательства «Наука», 1983. — 534 с. — 25 050 экз. (руск.)
• Древний Восток и античность. // Правители Мира. Хронологическо-генеалогические таблицы по всемирной истории в 4 тт. / Автор-составитель В. В. Эрлихман. — Т. 1. (руск.)

III Вавілонская (Касіцкая) дынастыя
Папярэднік: Кадашман-Харбэ I	цар Вавілона XIV стагоддзе да н.э.	Пераемнік: Кадашман-Эліль I