Лэйла Фрэйвальдс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Лэйла Лігіта Фрэйвальдс
Laila Freivalds
Сцяг Міністр замежных спраў Швецыі
10 кастрычніка 2003 — 21 сакавіка 2006

Нараджэнне 22 чэрвеня 1942(1942-06-22)[1] (81 год)
Партыя
Адукацыя
Навуковая ступень кандыдат права[d] (1969)
Дзейнасць дыпламат, палітык, адвакат
Узнагароды
ордэн Трох Зорак
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лэйла Лігіта Фрэйвальдс (шведск.: Laila Freivalds, нар. 22 кастрычніка 1942, Рыга) — дыпламатка Швецыі, палітык, член сацыял-дэмакратычнай партыі Швецыі, у 1988—1991 гг., 1994—2000 гг. — міністр юстыцыі, у 2003—2006 гг. — міністр замежных спраў, некалькі месяцаў 2004 года — намеснік прэм’ер-міністра Швецыі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў Рызе, Рэйхскамісарыят Остланд. Падчас Другой сусветнай вайны разам з сям’ёй збегла у Швецыю. Яна скончыла Упсальскі ўніверсітэт у 1970 годзе як кандыдат юрыдычных навук (juris kandidat), пасля чаго складалася на службе ў шведскай судовай сістэме да 1976 года. З 1976 года Фрэйвальдс займала кіруючыя пасады ў шведскім агенцтве спажыўцоў, што падсправаздачна Міністэрству аграрнай культуры.

Палітычная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У 1988 годзе была прызначана на пасаду міністра юстыцыі. Пасля невялікага перапынку, калі яе партыя была ў апазіцыі (1991 па 1994 год), Лэйла Лігіта працягнула займаць пасаду міністра юстыцыі, пакуль у 2000 годзе не сышла ў адстаўку ў сувязі са спрэчкай. Яе абвінавачвалі ў тым, што, нібыта, яна спрабавала ператварыць арэнду сваёй маёмасці ў агульнае валоданне (кондомінімум), абыходзячы спрэчны закон аб валоданні жыллём, якое яна павінна была ўвесці і абараняць на сваёй публічнай пасады. Пасля гэтага скандалу мела напружаныя адносіны з прэсай. [2].

Пасля забойства Ганны Лінд у 2003 годзе заняла месца міністра замежных спраў Швецыі.

Лейла Фрэйвальдс вельмі моцна крытыкавала прэса за дзеянні яе ўрада пасля цунамі 2004 года ў Азіі, падкрэсліваючы, што ўрад павінен быў больш актыўна адрэагаваць на падзеі ў Азіі замест таго, каб чакаць атрымання больш аб’ёмнай інфармацыі. Таксама яе крытыкавалі за паход у тэатр у той дзень (26 снежня 2004 года), калі цунамі нанесла масавыя разбурэнні і забрала шмат жыццяў, на што Лэйла Лігіта адказвала, што яна не слухае і не глядзіць ніякіх тэленавін, калі працуе[3]

21 сакавіка 2006 года Лэйла Фрэйвальдс сышла з пасады міністра замежных спраў, пасля таго, як было пацверджана, што яна ілжыва сведчыла аб сваёй датычнасці да закрыцця вэб-сайта, які належаў шведскім дэмакратам, у выніку скандалу аб карыкатурах на прарока Мухамеда ў газеце Jyllands-Posten. Падчас гэтага скандалу Шведскія дэмакраты апублікавалі карыкатуры на сваіх вэб-старонках, толькі для таго, каб іх закрыў інтэрнэт-правайдэр. У выніку было ўстаноўлена, што ўрад кантактаваў з правайдэрам і менавіта ён прапанаваў закрыцця сайта, але для СМІ Фрэйвальдс сцвярджае, што падначалены зрабіў гэта без яе ведама.

Offentlighetsprincipen (the Principle of Public Access-прынцыпы публічнага доступу) — палажэнне аб свабодзе прадастаўлення інфармацыі, замацаванае ў Канстытуцыі Швецыі, зрабіла магчымым даказаць, што словы міністра — няпраўда. Паколькі ў Швецыі дзейнічае прынцып публічнага доступу да дакументаў, былі знойдзеныя ўнутраныя дакументы ў 4-х месцах, якія дапамаглі выразна ўсталяваць факт таго, што Лэйла Лігіты было вядома аб сітуацыі з блакаваннем сайтаў дэмакратаў. Пазней, гэтая інфармацыя была апублікаваная ў урадавай газеце «Riksad & Departament». Патэнцыйнае дачыненне да закрыцця сайта разглядалася большасцю як парушэнне часткі Канстытуцыі Швецыі, дзе гаворыцца пра свабоду прэсы[4].

Зноскі

  1. Laila Freivalds // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. 2. «FACTBOX-Five facts about Sweden’s Laila Freivalds». Reuters AlertNet. Archived from the original on 22 March 2006. Retrieved 2006-03-21.
  3. Рудько С. О. Зовнішня політика країн Західної Європи в постбіполярний період: навчально-методичний посібник із курсу / С. О. Рудько. — Острог: Видавництво Національного університету «Острозька академія», 2012. — 412 с.
  4. «Swedish foreign minister resigns over cartoons». Reuters AlertNet. Archived from the original on 22 March 2006. Retrieved 2006-03-21.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]