Марта Шведская

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Марта Шведская
Нараджэнне 28 сакавіка 1901(1901-03-28)[1]
Смерць 5 красавіка 1954(1954-04-05)[1] (53 гады)
Месца пахавання
Род Бернадоты
Імя пры нараджэнні шведск.: Prinsessan Märtha Sofia Lovisa Dagmar Thyra av Sverige
Бацька Карл Шведскі, герцаг Вестэргётландскі
Маці Інгеборга Дацкая
Муж Улаф V[2]
Дзеці Рангхільда Нарвежская[d], Астрыд Нарвежская[d][3] і Харальд V[3]
Веравызнанне лютэранства
Дзейнасць арыстакратка, дыпламат
Манаграма Манаграма
Узнагароды
ордэн Святога Олафа King Haakon VII 1905–1930 Jubilee Medal
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Прынцэса Марта Шведская (швед. Prinsessan Märtha Sophia Lovisa Dagmar Thyra av Sverige og Norge, 28 мая 1901 — 5 красавіка 1954) — шведская прынцэса, унучка караля Оскара II і жонка наследнага прынца Нарвегіі Улаф (пасля караля Улаф V), маці караля Нарвегіі Харальда V.

Шлюб і каралеўскае жыццё[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў Стакгольме і была дачкой прынца Карла Шведскага і прынцэсы Інгеборгі Дацкай.

Выйшла замуж за свайго стрыечнага брата, наследнага прынца Нарвегіі Улафа 21 сакавіка 1929 гады. Яна прыняла тытул Яе Каралеўскае Высокасць кронпрынцэса Нарвегіі. Іх вяселле было першым каралеўскім вяселлем за апошнія 340 гадоў у Нарвегіі.

Шлюб быў шчаслівым шмат у чым дзякуючы іх шчырай любові і прыхільнасці адзін да аднаго. Мела 3 дзяцей: Рагнхильда (1930), Астрыд (1932), а таксама доўгачаканы спадчыннік, Харальд (1937).

Кронпрынцэса хутка заваявала любоў нарвежскага народа за свой сціплы, вясёлы і шчодры характар. У 1939 годзе, незадоўга да пачатку Другой сусветнай вайны ў Еўропе, наследны прынц і прынцэса здзейснілі вялікі візіт у ЗША. Пара пасябравала з прэзідэнтам Франклінам Рузвельтам і яго жонкай Элеанорай Рузвельт.

Другая сусветная вайна[правіць | правіць зыходнік]

Спадчынная прынцэса Марта зрабіла публічную заяву 26 студзеня 1940 года, у якой яна заклікала нарвежскіх жанчын прыняць удзел у мабiлiзацыйнай рабоце. Калі Германія ўварвалася ў Нарвегію ў красавіку 1940 года, спадчынная прынцэса і яе дзеці беглі ў родную Швецыю, аднак яна не была добра прынятая. Многія шведы адчувалі, што яна паставіла нейтралітэт Швецыі ў небяспечнае становішча. Некаторыя нават хацелі, каб яна адправіла свайго трохгадовага сына ў Нарвегію, дзе немцы абвясцілі б яго каралём. Але гэты варыянт ніколі не разглядаўся для прынцэсы Марты. Па запрашэнні прэзідэнта ЗША Франкліна Дэлана Рузвельта, яна адправілася ў ЗША. У ЗША яна і яе дзеці першапачаткова пасяліліся ў Белым доме.

Яе муж з’ехаў у Вялікабрытанію разам з бацькам-каралём. Пара не бачылася доўгі час.

У жніўні 1941 гады спадчынная прынцэса Марта падарожнічала з прэзідэнтам Рузвельтам на борце прэзідэнцкай яхты і на ёй яна сустрэлася з Уінстанам Чэрчылем.

Прынцэса Марта правяла большую частку Другой сусветнай вайны ў ЗША, дзе яна працавала ў імя сваёй краіны. У 1942 годзе яна наведала Лондан, каб прыняць удзел у святкаванні дня нараджэння свайго свёкра. Калі яна вярнулася ў Нарвегію пасля вайны ў 1945 годзе, яна атрымала мянушку «Маці нацыі». Прынцэса цалкам выконвала сваю ролю як кронпрынцэсы Нарвегіі і прыклала вялізныя намаганні па забеспячэнні стабільнасці і дабрабыту ўсіх нарвежцаў.

Зноскі

  1. а б Lundy D. R. Märtha Sofie Lovisa Dagmar Thyra Bernadotte, Princess of Sweden // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  3. а б Lundy D. R. The Peerage

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]