Мікалай Іванавіч Казека
| Мікалай Казека | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Пол | мужчынскі | |||||||||
| Поўнае імя | Мікалай Іванавіч Казека | |||||||||
| Спецыялізацыя |
Скачкі на батуце (спартсмен) Скачкі ў ваду (трэнер) Фрыстайл (трэнер) |
|||||||||
| Нарадзіўся |
5 красавіка 1950 (74 гады) |
|||||||||
| Грамадзянства |
 СССР →  Беларусь |
|||||||||
|
Узнагароды і медалі
|
||||||||||
Мікалай Іванавіч Казека, (нар. 5 красавіка 1950) — беларускі трэнер па фрыстайле, вучні якога заваявалі шэсць алімпійскіх медалёў. Чэмпіён СССР у скачках на батуце. Заслужаны трэнер Беларускай ССР (1990 года) [1]. Поўны кавалер ордэна Айчыны.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў Мінску ў сям’і настаўніцы малодшых класаў Вольгі Дзмітрыеўны і галоўнага рэдактара Белдзяржвыдата Івана Дарафеевіча Казекі.
У юнацтве займаўся скачкамі на батуце. У 1965 годзе прымаў удзел у першых Усесаюзных спаборніцтвах у гэтым выглядзе спорту, якія праходзілі ў Ерэване. У 1972 годзе стаў чэмпіёнам СССР у скачках на батуце, неаднаразова быў прызёрам краіны.
Пасля заканчэння спартовай кар’еры Мікалай Казека спрабаваў сябе на пасадзе трэнера па скачках у ваду. У 1986 годзе стаў старэйшым трэнерам зборнай БССР па фрыстайле, у дысцыпліне «лыжная акрабатыка». З 1993 года — нязменны галоўны трэнер нацыянальнай каманды Беларусі.
18 жніўня 2020 года падпісаў адкрыты ліст прадстаўнікоў спартыўнай галіны з патрабаваннем прызнаць несапраўднымі выбары прэзідэнта Рэспублікі Беларусь[2]. Пасля гэтага яго пазбавілі прэзідэнцкай стыпендыі, а таксама перасталі браць на зборы нацыянальнай каманды.
Трэнерскія дасягненні[правіць | правіць зыходнік]
Вучні Мікалая Казекі заваявалі на зімовых Алімпійскіх гульнях шэсць медалёў рознай вартасці, у тым ліку тры залатыя.
| Алімпіяда | Спартсмен | Медаль |
|---|---|---|
 Нагана-1998
|
Дзмітрый Дашчынскі |  Бронза
|
 Солт-Лэйк Сіці-2002
|
Аляксей Грышын | Бронза
|
 Турыне-2006
|
Дзмітрый Дашчынскі |  Серабро
|
 Ванкувер-2010
|
Аляксей Грышын |  Золата
|
 Сочы-2014
|
Ала Цупер | Золата
|
| Сочы-2014
|
Антон Кушнір | Золата
|
 Пхенчхан-2018
|
Ганна Гуськова | Золата
|
Асабістае жыццё[правіць | правіць зыходнік]
Жанаты. Сын — Аляксандр, спецыяліст у галіне штучнага інтэлекту, жыве ў Германіі.
Хобі: калекцыяніраванне марак, балет.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Найлепшы трэнер 2014 года ў Беларусі.
- Ордэн Айчыны I ступені (2014)
- Ордэн Айчыны II ступені (2006),
- Ордэн Айчыны III ступені (2002) [3]
- Ордэн Пашаны (2010) [4]
- Медаль «За працоўныя заслугі» (1998) [5]
Зноскі
- ↑ Трэнеры Архівавана 28 верасня 2015.
- ↑ «Требуем признать выборы недействительными». Более 900 спортсменов и работников отрасли подписались под открытым письмом с требованиями к власти Архівавана 20 жніўня 2020. (руск.)
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 24 мая 2002 г. № 262 «АБ узнагароджаннi групы спартсменаў i трэнераў дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь»
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 8 верасня 2010 г. № 474 [http: //www.pravo.by/pdf/ 2010-222 / 2010-222 (005-013) .pdf "АБ узнагароджанні дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь»] . Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2012. Праверана 15 студзеня 2012.
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 5 чэрвеня 1998 г. № 295 repub / sub22 / texe2671.htm «Аб узнагароджанні групы спартсменаў і трэнераў дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь»
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Нарадзіліся 5 красавіка
- Нарадзіліся ў 1950 годзе
- Нарадзіліся ў Мінску
- Кавалеры ордэна Айчыны I ступені (Беларусь)
- Кавалеры ордэна Айчыны II ступені (Беларусь)
- Кавалеры ордэна Айчыны III ступені (Беларусь)
- Кавалеры ордэна Пашаны (Беларусь)
- Узнагароджаныя медалём «За працоўныя заслугі»
- Асобы
- Спартсмены паводле алфавіта
- Скакуны на батуце СССР
- Чэмпіёны СССР па скачках на батуце
- Трэнеры Беларусі
- Заслужаныя трэнеры БССР