Непа
| Непа | |
|---|---|
| руск. Непа | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 683 км |
| Басейн | 19 100 км² |
| Расход вады | 62,8 м³/с (у ніжнім цячэнні) |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | Ангарскі краж |
| • Каардынаты | 57°55′12,36″ пн. ш. 105°04′04,80″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Ніжняя Тунгуска |
| • Каардынаты | 59°15′47″ пн. ш. 108°12′12,99″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Енісей → Карскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіён | Іркуцкая вобласць |
| Код у ДВР | 17010700112116100062768 |
 |
|
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
Не́па (руск.: Не́па[1]) — рака ў Іркуцкай вобласці Расіі, левы прыток ракі Ніжняя Тунгуска (басейн Енісея).
Даўжыня ракі 683 км. Плошча вадазбору 19 100 км². Сярэдні расход вады ў ніжнім цячэнні 68,2[2] м³/с. Аб’ём сцёку 1,982[2] км³/год. Вадазбор у межах Сярэднесібірскага пласкагор’я. Рака суднаходная на 532 км ад вусця[3].
Асноўныя прытокі — Чангіль (правы), Чамбета, Сурында (левыя). Сярод прытокаў: Аргашкіт, Ужыты, Юкта, Хушман, Кія, Ямная (Вялікая Ямная), Суху (Сухукон), Чалдакан, Ужман, Учакі, Кірэн, Талая, Шырокая, Іка (Вялікая Іка), Мандра, Левая Санарская, Правая Санарская, Бульбацкая, Чапкінская, Дачышная і іншыя рэкі і ручаі[3].
Зноскі
- ↑ Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 23. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)
- ↑ а б Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ а б Государственный водный реестр РФ (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Географический энциклопедифческий словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 299. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- Непа // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 23. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)