Нярча

Нярча
Нярча
	руск. Нерча
Характарыстыка
Даўжыня	580 км
Басейн	27 500 км²
Расход вады	90 м³/с
Вадацёк
Выток	зліццё рэк: Паўночная Нярча і Паўднёвая Нярча
• Вышыня	больш за 1200 м
• Каардынаты	54°35′39″ пн. ш. 117°50′41″ у. д.HGЯO
Вусце	Шылка
• Месцазнаходжанне	за 7 км ад горада Нерчынск
• Каардынаты	51°55′01″ пн. ш. 116°38′28″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма	Шылка → Амур → Ахоцкае мора
Краіна	Расія;
Рэгіён	Забайкальскі край
Код у ДВР	20030100412118100012629
	;
	; выток вусце
	— выток, — вусце
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нярча́ (руск.: Нерча́́) — рака ў Забайкальскім краі Расіі, левы прыток ракі Шылка (прыток Амура).

Даўжыня ракі 580 км. Плошча вадазбору 27 500 км². Сярэдні расход вады 90 м³/с. Сярэдні аб’ём сцёку 2,84 км³/год. Вытокам ракі лічыцца месца зліцця рэк Паўночная Нярча і Паўднёвая Нярча^[1] на заходнім схіле гары Чарнышова^[2] ў горным хрыбце Алёкмінскі Станавік, на вышыні больш за 1200^[1] м. У верхнім цячэнні рака мае паўгорны характар. У верхнім і сярэднім працякае па міжгорным катлавінамі паміж хрыбтамі Алёкмінскі Станавік, Муройскі і Чэрскага^[1]. У ніжнім цячэнні рака становіцца раўніннай^[1]. Шырыня рэчышча павялічваецца да 70 м, потым да 170—200 м, поймы — да 2,5 км^[1]. Рэчышча звілістае. На пойме маюцца старычныя азёры. Замярзае рака ў пачатку кастрычніка, вызваляецца ад лёду ў канцы красавіка — пачатку мая, са студзеня да красавіка перамярзае^[1]. Суднаходная на 12 км (вусце — горад Нерчынск)^[3].

Прытокі: Кінгілан, Панчара, Уругун, Уркун, Сон, Алгачы, Чукакіт, Вялікі Талакан, Малы Талакан, Верхні Аян, Чучульту, Лаглы, Амутмія, Імандан-Макіт (Нерчынскі), Кільгенда, Душуні, Учумук, Бураўчача, Кулікашка, Акуя, Джэкдакашка, Мурой, Апкая, Нерчуган, Юктакан, Ніжні Байцэкан, Верхняя Джэкдакашка, Селінда, Акуні, Елікан, Елі, Акіма, Улурдур, Зюльзя, Крупянка, Шэлекан, Хіла і інш.^[3]

Зноскі

Літаратура

Нерча́ // Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 300. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
Малая энциклопедия Забайкалья: Природное наследие / гл. ред. Р. Ф. Гениатулин. — Новосибирск: Наука, 2009. — 698 с. (руск.)

Спасылкі

[water-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Чернов А. В. Нерча // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)

[ezab-2] Малая энциклопедия Забайкалья: Природное наследие / гл. ред. Р. Ф. Гениатулин. — Новосибирск: Наука, 2009. — 698 с. // Энциклопедия Забайкалья (руск.)

[gvr-3] а ^б Река Нерча // Государственный водный реестр РФ (руск.)

[1]

[2]

[3]