Парыжская саборная мячэць
Славутасць | |
Парыжская саборная мячэць | |
---|---|
48°50′31″ пн. ш. 2°21′18″ у. д.HGЯO | |
Краіна | |
Месцазнаходжанне | |
Канфесія | іслам |
Архітэктурны стыль | маўрытанская архітэктура |
Архітэктар | Maurice Tranchant de Lunel[d] |
Дата заснавання | 1926 і 19 кастрычніка 1922 |
Сайт | grandemosqueedeparis.fr |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Парыжская саборная мячэць — саборная мячэць Парыжа, размешчаная ў 5-й акрузе, у Лацінскім квартале побач з Садам раслін, за 2,6 км на паўднёвы ўсход ад Луўра. Адным з яе заснавальнікаў быў Поль Бурдары.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Заснавана пасля Першай сусветнай вайны ў гонар воінаў-мусульман, якія баранілі Францыю ад германскіх войскаў. Мячэць пабудавана ў стылі мудэхар. Вышыня адзінага мінарэта — 33 м.
Адкрыта 15 ліпеня 1926 года прэзідэнтам Францыі Гастонам Думергам. Алжырскі суфій Ахмад аль-Алаві, заснавальнік адной з плыняў сучаснага суфійскага тарыката, здзейсніў першы намаз у прысутнасці прэзідэнта.
Пазней мячэць перайшла пад кантроль уладаў Алжыра, які атрымаў незалежнасць. З 1956 года Алжыр прызначае імама Парыжскай саборнай мячэці, а з 1982 года афіцыйна яе фінансуе.
З 1992 года імамам парыжскай мячэці з’яўляецца Даліль Бубакер, які змяніў на гэтай пасадзе свайго бацьку Хамзу Бубакера.
У лістападзе 2013 г. дзверы і сцены галоўнай мячэці Парыжа аказаліся размаляваныя графіці.
Архітэктурны стыль
[правіць | правіць зыходнік]Мячэць пабудавана ў іспана-маўрытанскім архітэктурным стылі. У распрацоўцы архітэктурнага стылю прымалі ўдзел архітэктары Матуф, Фурнэ і Эбес. Малітоўная зала дэкарыравана ў паўночнаафрыканскім стылі.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б base Mérimée — ministère de la Culture, 1978.