Перайсці да зместу

Перыгё

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Горад
Перыгё
фр.: Périgueux
Герб
Герб
Краіна
Рэгіён
Дэпартамент
Каардынаты
Кіраўнік
Заснаваны
Плошча
9,82 км²
Вышыня цэнтра
75—189 м
Водныя аб’екты
Іль[d][1]
Насельніцтва
29573 чалавекі (2010)
Шчыльнасць
3012 чал./км²
Агламерацыя
100399 чалавек
Часавы пояс
Паштовы індэкс
24000
Код INSEE
24322
Афіцыйны сайт
perigueux.fr (фр.)
Перыгё на карце Францыі
Перыгё (Францыя)
Перыгё

Перыгё (фр.: Périgueux, акс.: Periguers) — горад у Францыі, размешчаны ў дэпартаменце Дардонь рэгіёна Новая Аквітанія на правым беразе суднаходнай ракі Іль. Насельніцтва складае 29 573 чалавек, паводле звестак 2010 года.

Да прыходу рымлян на месцы Перыгё было паселішча кельцкага племені петракорыяў; рымляне далі яму назву Весуна (па-лацінску: Vesuna). Пасля спусташэння варварамі паселішча моцна скарацілася ў памерах і стала называцца Цывіт Петракорыум (па-лацінску: Civitas Petrocorium, у перакладзе «горад петракорыяў») — адсюль паходзіць назва сучаснага горада.

Першым мясцовым біскупам быў св. Фронт, чые мошчы былі змешчаныя ў абацтве Пуі–Сен Фрон на ўсход ад старога горада. Гэта абацтва стала ў Сярэднявеччы другім цэнтрам горада і супернічала з першым да 1251 года, калі яны былі юрыдычна аб’яднаны. Перыгё быў спустошаны англічанінамі падчас Стагадовай вайны і гугенотамі падчас рэлігійных войнаў XVI стагоддзя.

Галоўная славутасць Перыгё — знакаміты сабор Сен-Фрон, які рэзка вылучаецца сярод французскіх сярэднявечных храмаў сваёй пяцікупальнай архітэктурай у візантыйскім стылі.

  1. Sandre