Рамон Серана Суньер

Рамон Серана Суньер
ісп.: Ramón Serrano Súñer
міністр унутраных спраў Іспаніі[d] снежань 1938 — 16 кастрычніка 1940
Пераемнік	Валянцін Галарса Марантэ
міністр замежных спраў Іспаніі[d] 16 кастрычніка 1940 — 3 верасня 1942
Папярэднік	Хуан Луіс Бейгбедэр
Пераемнік	Francisco Gómez-Jordana Sousa[d]
міністр унутраных спраў Іспаніі[d] 30 студзеня 1938 — снежань 1938
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d] 16 сакавіка 1943 — 24 красавіка 1946
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d] 12 мая 1946 — 6 красавіка 1949
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d] 13 мая 1949 — 5 красавіка 1952
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d] 14 мая 1952 — 13 красавіка 1955
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d] 14 мая 1955 — 14 красавіка 1958
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d] 16 мая 1958 — 18 красавіка 1961
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d] 31 мая 1961 — 6 чэрвеня 1964
дэпутат франкісцкіх кортэсаў[d] 3 ліпеня 1964 — 15 лістапада 1967
дэпутат кортэсаў Другой Іспанскай Рэспублікі[d] 29 лістапада 1933 — 7 студзеня 1936
дэпутат кортэсаў Другой Іспанскай Рэспублікі[d] 22 лютага 1936 — 2 лютага 1939
Нараджэнне	12 верасня 1901(1901-09-12) ці 12 снежня 1901(1901-12-12)[…] Картахена, Іспанія[…]
Смерць	1 верасня 2003(2003-09-01)[…] (101 год) ці верасень 2003 Мадрыд, аўтаномная супольнасць Мадрыд, Іспанія[…]
Імя пры нараджэнні	ісп.: Ramón Serrano Suñer
Жонка	Ramona Polo Martínez-Valdés[d]
Дзеці	Carmen Díez de Rivera[d], José Felipe Serrano-Suñer Polo[d], Fernando Serrano-Suñer Polo[d], Jaime Serrano-Suñer Polo[d], María del Pilar Serrano-Suñer Polo[d], Ramon Serrano-Suñer Polo[d] і Francisco Serrano-Suñer Polo[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Традыцыяналісцкая іспанская фаланга саветаў нацыянальнага сіндыкалісцкага наступлення
Член у	Q30102474? Каралеўская акадэмія маральных і палітычных навук[d]
Адукацыя	Мадрыдскі ўніверсітэт
Аўтограф
Узнагароды	Mariano de Cavia' Price[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рамон Серана Суньер (ісп.: Ramón Serrano Súñer; 12 верасня 1901 — 1 верасня 2003) — дзяржаўны і палітычны дзеяч Франкісцкай Іспаніі, адвакат. Удзельнік грамадзянскай вайны 1936—1939 гадоў. Адзін з найбліжэйшых памочнікаў і сваяк Франсіска Франка.

Біяграфія

Атрымаў юрыдычную адукацыю ў Італіі, затым займаўся адвакацкай практыкай у Сарагосе. У 1933—1936 гады быў дэпутатам картэсаў.

Падчас ліпеньскага путчу 1936 года, які паклаў пачатак грамадзянскай вайне ў Іспаніі, Серана Суньер быў арыштаваны ў Мадрыдзе рэспубліканскімі ўладамі з-за сувязяў з Франсіска Франка, адным з кіраўнікоў мяцежнікаў. У 1937 годзе яму ўдаецца бегчы ў Бургас, дзе Франка прызначыў яго міністрам прапаганды і друку свайго ўрада. Неўзабаве Серана Суньер стаў таксама міністрам унутраных спраў і старшынёй палітычнага савета фалангісцкай партыі.

У чэрвені 1939 года Серана Суньер нанёс візіт лідару Фашысцкай Італіі Беніта Мусаліні, а ў верасні 1940 года вёў перамовы з Адольфам Гітлерам аб умацаванні супрацоўніцтва Франкісцкай Іспаніі з краінамі «Восі».

Падчас Другой сусветнай быў вядомы як прыхільнік адкрытага ўступлення ў вайну на баку Германіі. У кастрычніку 1940 года ён прызначаны міністрам замежных спраў. На гэтай пасадзе ў лістападзе 1940 года вёў у Берліне перамовы аб магчымых тэрытарыяльных пашырэннях Іспаніі за кошт Французскага Марока, а ў лютым 1941 года ўдзельнічаў у сакрэтных перамовах Франка з Мусаліні, прысвечаных пытанням уступлення Іспаніі ў вайну і падзелу Французскай Паўночнай Афрыкі.

З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны праявіў ініцыятыву ў адпраўцы іспанскіх добраахвотнікаў («Блакітная дывізія») на Усходні фронт супраць СССР.

У верасні 1942 года Франка выдаліў Серана Суньера з пасады міністра замежных спраў, што азначала адмову франкісцкага ўрада ад адкрытага ўступлення ў вайну.

Пасля адстаўкі ўзначальваў прэстыжную адвакацкую фірму, да 1957 года быў пракуратарам (членам) франкісцкіх картэсаў. Часам публікаваў артыкулы ў кансерватыўнай газеце АВС, прапаноўваў Франка зрабіць яго рэжым больш ліберальным, у той жа час працягваў захапляцца Мусаліні і рэгулярна наведваў імшы ў памяць пра яго. У 1945 годзе прапанаваў Франка праект дзяржаўнай рэформы, накіраванай на лібералізацыю рэжыму, але той адмовіўся.

Літаратура

• Престон П. Франко. — М.: Центрполиграф, 1999. — 701 с. — ISBN 5-227-00414-5.
• Дипломатический словарь. Гл. ред. А. Я. Вышинский и С. А. Лозовский. М., 1948.