Сяргей Сяргеевіч Юдзін (хірург)

Сяргей Сяргеевіч Юдзін
Род дзейнасці	ваенны ўрач, хірург
Дата нараджэння	27 верасня (9 кастрычніка) 1891
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	12 чэрвеня 1954(1954-06-12) (62 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Месца працы	N.V. Sklifosovsky Research Institute for Emergency Medicine[d]
Альма-матар	МДУ медыцынскі факультэт Маскоўскага ўніверсітэта[d]
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і прэміі	ганаровы член Каралеўскай калегіі хірургаў Англіі[d] (11 сакавіка 1943) doctor honoris causa from the University of Toulouse[d] (1946) doctor honoris causa from the University of Paris[d] (1946) honorary doctor of the University of Bordeaux[d] (1947)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сяргей Сяргеевіч Юдзін (руск.: Серге́й Серге́евич Ю́дин; 27 верасня [9 кастрычніка] 1891, Масква — 12 чэрвеня 1954, Масква) — савецкі хірург і вучоны, заслужаны дзеяч навукі РСФСР (1943), галоўны хірург НДІ СП імя М. В. Скліфасоўскага, дырэктар НДІ Вішнеўскага. Лаўрэат Ленінскай (1962, пасмяротна) і Сталінскіх (1942, 1948) прэмій. Сапраўдны член Акадэміі медыцынскіх навук СССР (1944). Ганаровы член Англійскага каралеўскага Каледжа хірургаў (1943), Амерыканскай асацыяцыі хірургаў (1943), хірургічнага таварыства Парыжскага ўніверсітэта (1947), Пражскага, Каталонскага таварыстваў хірургаў. Ганаровы доктар Сарбоны (1946).

Па даносу 23 снежня 1948 года С. С. Юдзін быў арыштаваны МДБ СССР і абвінавачаны па артыкулах 58-1 «б» і 58-10, частка 2-я КК РСФСР як «вораг Савецкай дзяржавы, які забяспечваў англійскую разведку шпіёнскімі звесткамі аб нашай краіне.», завербаваны Інтэліджэнс Сэрвіс падчас знаходжання ў Лондане на з’ездзе Каралеўскага хірургічнага таварыства; у дакументах НКУС лічыўся «арыштаваным № 7». Пры ператрусе ў С. С. Юдзіна канфіскавалі лісты англійскага амбасадара, улётку партыі кадэтаў, маніфест да Усерасійскага сялянства ЦК эсэраў, артыкул апальнага Радэка. Следству, у прыватнасці, было вядома аб сувязях лекара з уласкарам англійскай газеты «Дэйлі Тэлеграф» і англійскім паслом. У перыяд 1948—1953 гадоў быў у зняволенні: спачатку ў турме на Лубянцы, а потым у адзіночнай камеры ў Лефортава, дзе перанёс другі інфаркт. У турме напісаў кнігу «Разважанні хірурга». Палажэнне Юдзіна змянілася летам 1951 года, калі яго справай замест У. І. Камарова заняўся М. Д. Румін. На допыце 18 жніўня 1951 года Юдзін паведаміў следчаму аб сваім антысемітызме і абвінаваціў прафесара У. С. Левіта ў «яўрэйскім нацыяналізме». Пасля расстрэл «за здраду Радзіме» быў заменены дзесяцігадовай ссылкай у горад Бердск Новасібірскай вобласці.

З 1952 года быў у ссылцы — працаваў хірургам у Бердску. Толькі пасля смерці І. В. Сталіна ў 1953 годзе быў вызвалены.